POLITECHNIKA LUBELSKA
WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY
STUDIA DZIENNE
ROK AKAD. 2000/2001
SEMESTR V
LABORATORIUM METROLOGII
ELEKTRONICZNEJ I ELEKTRONICZNEJ
SERIA PIERWSZA
ZESPÓŁ :
MAREK TRĄBKA
MARIUSZ WÓJCIK
PAWEŁ ZADORA
WYDZIAŁ ELEKTRYCZNY POLITECHNIKI LUBESKIEJ
STUDIUM DZIENNE , SEMESTR PIĄTY
ZESPÓŁ : DATA WYKONANIA :
1.MAREK TRĄBKA 2000-10-16
2.MARIUSZ WÓJCIK
3.PAWEŁ ZADORA
LABORATORIUM METROLOGII
ELEKTRYCZNEJ I ELEKTRONICZNEJ
ĆWICZENIE NR 10
TEMAT :
POMIARY TECHNICZNE OPORNOŚCI
OCENA :
...............
Wykonanie ćwiczenia :
1.Pomiar rezystancji trzema omomierzami .
|
Rx1 |
Rx2 |
Rx3 |
Omomierz I |
50 Ω |
4.6 kΩ |
Ok. 10 MΩ |
Omomierz II |
Ok. 0 Ω |
Ok. 5 kΩ |
Ok. 10 MΩ |
Omomierz III |
|
|
|
Użyte przyrządy :
Omomierz I : Omomierz PL - P3 - 251 - E6 kl. 1
Omomierz II : Induktor PL - P3 - 104 - E6 kl. 1.5
Omomierz III : Multimetr PL - P3 - 1934 - E2 - M. kl. 1.5
Pomiar trzecim omomierzem nie był możliwy ze względu na zbyt słabą
baterię - nie było możliwości ustawienia tzw. zera elektrycznego .
Pomiar bez spełnienia tego warunku byłby obarczony zbyt dużym błędem .
2.Pomiar metodą techniczną .
Pomiar rezystancji pierwszej metodą techniczną przy poprawnie mierzonym
prądzie .
Schemat pomiarowy :
Aparatura pomiarowa :
V - miernik uniwersalny magnetoelektryczny kl. 0.5
A - miernik uniwersalny magnetoelektryczny kl. 0.5
R - rezystor suwakowy 46 Ω
Źródło napięcia stałego - zasilacz stabilizowany .
Tabela pomiarowa :
L.p. |
UV |
IA |
RA |
Rx' |
Rx |
δm |
δs |
|
[V] |
[mA] |
[Ω] |
[Ω] |
[Ω] |
[%] |
[%] |
1 |
4 |
75 |
0.31 |
53.33 |
53.02 |
0.58 |
2.37 |
2 |
3.75 |
70 |
0.31 |
53.27 |
52.96 |
0.58 |
2.53 |
3 |
3.5 |
65 |
0.31 |
53.84 |
53.53 |
0.58 |
2.72 |
4 |
3.2 |
60 |
0.31 |
53.33 |
53,02 |
0.58 |
2.97 |
5 |
2.7 |
50 |
0.31 |
54.00 |
53.69 |
0.57 |
3.09 |
6 |
2.5 |
45 |
0.31 |
55.55 |
55.24 |
0.56 |
3.83 |
Przykładowe obliczenia:
RA =
+ 0.004 Ω = 0.31 Ω
Rx' =
= 53,33 Ω
Rx = - RA = 53,33Ω - 0.31Ω = 53.02 Ω
Błąd metody :
δm =
= 0,58 %
Błąd systematyczny graniczny :
;
δs =
= 2.375 %
Pomiar rezystancji pierwszej metodą techniczną przy poprawnie mierzonym
napięciu .
Schemat pomiarowy :
Aparatura pomiarowa :
V - miernik uniwersalny magnetoelektryczny kl. 0.5
A - miernik uniwersalny magnetoelektryczny kl. 0.5
R - rezystor suwakowy 46 Ω
Źródło napięcia stałego - zasilacz stabilizowany .
Tabela pomiarowa :
L.p. |
UV |
IA |
Rv |
Rx” |
Rx |
δm |
δs |
|
[V] |
[mA] |
[Ω] |
[Ω] |
[Ω] |
[%] |
[%] |
1 |
2.5 |
47 |
5000
|
53.19 |
56.81 |
- 1.06 |
3.79 |
2 |
3 |
56.2 |
|
53.38 |
57.03 |
- 1.06 |
3.17 |
3 |
3.5 |
66.5 |
|
52.63 |
56,18 |
- 1.05 |
2.70 |
4 |
4 |
80 |
|
50.00 |
53.19 |
- 1.00 |
2.34 |
5 |
5 |
99 |
|
50.50 |
53.76 |
- 1.01 |
1.87 |
Przykładowe obliczenia :
RV =
= 5000 Ω
Rx” =
= 53.19 Ω
Rx =
= 53.76 Ω
Błąd metody :
δm =
= -1.063 %
Błąd systematyczny graniczny :
;
δs =
= 3.79 %
Opór graniczny :
R
=
R
=
= 39.37 Ω
Pomiar oporności skrośnej i powierzchniowej odchyłową metodą
porównawczą prądową .
Schemat pomiarowy :
Aparatura pomiarowa :
Z - próbnik przebicia
V - miernik uniwersalny
BA - bocznik Ayrtona PL - P3 - 362 - E6
G - galwanometr WSinż EM - 43 - 3/644 ; C = 1.95
10
do 5.22
10
A/dz
R
= 1317 Ω R
= 1800 do 1400 Ω
R - rezystor porównawczy R
= 46 Ω
Próbki :
1 - tekstolit ; d = 6.65 mm ;
2 - pleksiglas ; d = 5.75 mm ;
3 - winidur ; d = 4.25 mm ;
4 - preszpan ; d = 0.55 mm ;
5 - winidur biały ; d = 4.80 mm ;
d
= 46 mm d
= 55 mm d
= 85 mm d
= 120 mm
d
d
d
d
d
Połączenie elektrod przy pomiarze oporności skrośnej (a) i powierzchniowej (b):
Tabela pomiarowa do pomiaru oporności skrośnej :
L.p. |
Numer próbki |
Mnożnik bocznika |
U |
a |
Gr. próbki |
Rx |
ρS |
|
|
|
[V] |
[dz] |
d [mm] |
[Ω] |
[Ω*mm] |
1 |
1 |
2 |
1000 |
34 |
6.65 |
3.70*106 |
9.24*108 |
2 |
|
5 |
500 |
38 |
|
4.14*106 |
1.03*109 |
3 |
2 |
0.1 |
1000 |
32 |
5.75 |
19.68*106 |
5.69*109 |
4 |
|
0.5 |
500 |
68 |
|
23.16*106 |
6.69*109 |
5 |
3 |
0.2 |
1000 |
51 |
4.25 |
24.70*106 |
9.65*109 |
6 |
|
0.5 |
500 |
59.5 |
|
26.47*106 |
1.03*1010 |
7 |
4 |
5 |
1000 |
50 |
0.55 |
6.30*106 |
1.9*1010 |
8 |
|
0.2 |
500 |
36 |
|
17.50*106 |
5.29*1010 |
9 |
5 |
0.2 |
1000 |
52 |
4.80 |
24.23*106 |
8.38*109 |
10 |
|
0.5 |
500 |
65 |
|
24.23*106 |
8.38*109 |
U
= 200 V R
= 9 MΩ k
= 0.5 ap = 70 dz
Przykładowe obliczenia :
Rx =
ρS =
Tabela pomiarowa do pomiaru oporności powierzchniowej :
L.p. |
Numer |
Mnożnik |
U |
a |
Rx |
ρS |
|
próbki |
bocznika |
[V] |
[dz] |
[Ω] |
[Ω*mm] |
1 |
1 |
2 |
1000 |
38 |
3.31*106 |
8.28*108 |
2 |
|
5 |
500 |
35 |
4.50*106 |
1.12*108 |
3 |
2 |
0.5 |
1000 |
33 |
9.55*107 |
2.76*1010 |
4 |
|
1 |
500 |
22 |
1.43*108 |
4.14*1010 |
5 |
3 |
1 |
1000 |
35 |
1.80*108 |
7.03*1010 |
6 |
|
1 |
500 |
16 |
1.97*108 |
7.69*1010 |
7 |
5 |
5 |
1000 |
58 |
5.43*106 |
1.88*109 |
8 |
|
0.1 |
500 |
44 |
7.15*106 |
2.48*109 |
Wnioski .
Podczas przeprowadzania pomiarów stwierdziliśmy brak możliwości
ustawienia „zera elektrycznego” w jednym z mierników .
Spowodowane to było zbyt słabą baterią zasilającą ów miernik .
Do pomiaru oporności R
najodpowiedniejszy byłby multimetr
(ze względu na możliwość dobrania odpowiednio niskiego zakresu) ,
jednak nie był on użytkowany (wada baterii zasilającej) .
Do pomiaru oporności R
najlepszy był induktor , ze względu
na duży zakres pomiarowy .
Oporność R
mogła być prawidłowo mierzona za pomocą
multimetru lub omomierza I .
Na podstawie obliczonej wartości oporu granicznego można sądzić ,
że korzystniejszy do pomiaru zadanej oporności okazał się układ
z poprawnie mierzonym prądem . Prawidłowość tego rozumowania
można potwierdzić obserwując błędy metody w obu przypadkach .
Zdecydowanie mniejsze błędy występują przy pomiarze naszej
oporności metodą z poprawnie mierzonym prądem .
1
R
Rx
-
Wł
A
V
R
Rx
-
Wł
A
V
P
a b
c
Z
-
+
P2
3
4
P1
1
2
Rp
BA
G
V
b
c
a
a
b
c