PŁASZCZYZNY I PUNKTY NA CIELE
Ciało dzielą linie:
pionowa
prostopadła (pozioma)
poprzeczna
PIONOWA
płaszczyzna pośrodkowa (planum medianom)
dzieli ciało na punkty:
prawy (dexter)
lewy (sinister)
płaszczyzna przyśrodkowa (planum para mediana)
równoległa do płaszczyzny pośrodkowej
dzieli ciało na punkty:
przyśrodkowy (medialis) - bliżej kręgosłupa
boczny (lateralis) - dalej od kręgosłupa
PROSTOPADŁA /POZIOMA
płaszczyzna pozioma (planum horyzontale)
plaszczyzna prostopadła do pośrodkowej
dzieli się na punkty:
górny (dogrzbietowy) - dorsalis
dolny (dobrzuszny) - ventralis
POPRZECZNA
płaszczyzna poprzeczna (planum transversale) - dzieli ciało na punkty:
przedni (doczaszkowy) - cranialis
tylny (doogonowy) - caudalis
KOŃCZYNY
granicą jest głowa kości ramiennej
bliższy (nad kością ramienną) - proximalis
dalszy - distalis
punkty na kończynie na tej samej wysokości:
przyśrodkowy (bliżej płaszczyzny przyśrodkowej) - medialis
boczny - lateralis
między nimi może być środkowy - medius
PUNKTY NA DŁONIACH
dłoń
powierzchnia grzbietowa
powierzchnia dolna dłoniowa
stopa
powierzchnia grzbietowa
powierzchnia podeszwowa
PUNKTY NA GŁOWIE
doustny (donosowy) - oralis
odustny (potyliczny) - aboralis
KOŚCI
(osteologia)
ogół kości w organizmie ssaka (z wyjątkiem kości trzewnych - prąciowej (os penis), sercowych (ossa cardin), ryjowej (os rostrale)) tworzy ruchomą konstrukcję nośną - kościec = szkielet (skeleton)
kościec jest wytworem kostno - chrzęstnym
nie ma kośćca bez udziału w jego budowie nieznacznych, ale trwałych elementów chrzęstnych:
chrząstki żebrowe (cartilagines costales)
chrząstkozrosty (synchondroses sternalem)
chrząstki stawowe (cartilagines articulares)
chrząstki nasadowe (u młodych) (cartilagines epiphysiales)
kościec rozwija się z mezenchymy w stadiach:
stadium błoniaste
stadium chrzęstne
stadium kostne
stadia nie przechodzą jedno w drugie - zastępują się
kości zastępcze
to takie, które przeszły wszystkie 3 stadia rozwojowe
należą do nich:
kręgi
kości kończyn
niektóre kości czaszki:
potyliczna (os occipitale) - bez łuski
klinowa - bez skrzydeł
skroniowa (os temporale) - bez łuski
kość sitowa
kości pokrywowe - okładzinowe
powstały z pominięciem II etapu - chrzęstnego
należą do nich:
pozostałe kości czaszki
kość sercowa u bydła
kość prąciowa u drapieżnych
kości mieszane
część zastępcza i część pokrywowa (okładzinowa)
należą do nich:
potyliczna (os occipitale)
klinowa (os sphenoidale)
skroniowa (os temporalne)
Typy kości
długie (ossa longa)
łukowate - tworzą żebra,
rurowate - kończyny
krótkie (ossa brevina)
kręgi szyjne
k. stępu
nadgarstka
płaskie (ossa plana)
czaszki
łopatki
miednica
różnorodne (ossa irregularia) - nieregularne
kręgi
pneumatyczne (ossa pneumatica)
zatoki przynosowe
Funkcje kości
chronią narządy, które leżą głębiej
bierny narząd ruchu
wsparcie dla mięśni
magazyn jonów wapniowych, fosforanowych - udział w homeostazie
pośrednio - rola krwiotwórcza (szpik kostny)
Szkielet chrzęstny
zbudowany z tkanki chrzęstnej szklistej
jest pierwotnym szkieletem
następuje kostnienie - ochrzęstne, śród-chrzęstne
Kość
pokryta jest błoną - okostną - płaszcz naczyń krwionośnych
budowa:
nasady - końce:
bliższa - bliżej kręgosłupa
dalsza - dalej kręgosłupa
obie wypełnione są istotą gąbczastą porowatego wyglądu - to krzyżujące się nawzajem beleczki kostne, a między nimi jamki szpikowe
trzon
wewnątrz istota zbita - układ beleczek bardzo zwarty
wewnętrzna jama szpikowa wypełniona szpikiem kostnym
u młodych czerwony - f. krwiotwórcza
u starszych żółty - tk. zapasowa
szpik kostny pobieramy z kości biodrowej, mostka, kręgów
zewnątrz to okostna
cienka błona łącznotkankowa, która dostarcza kości naczyń krwionośnych i nerwów, odżywiając ją i zapewniając wrażliwość
to źródło wzrostu kości na grubość i tworzenia blizn po złamaniach
zbudowana z dwóch warstw:
zew. włóknista - z włókien kolagenowych
wew. wiotka - w niej leżą komórki kościotwórcze - osteoblasty (przy złamaniu się namnażają)
zbudowana z komórek kostnych:
osteoblasty - komórki kościotwórcze, które budują i naprawiają kość po uszkodzeniu
osteocyty - żyją w kości całe życie - komórki właściwe
osteoklasty - kościogubne, modelują kość
zbudowana z komórek i substancji międzykomórkowej:
sole mineralne - fosforany, węglany, fluorki - zapewniają twardość
osseina - zapewnia sprężystość, elastyczność kości
ułożone włókna kolagenowe
prowadzą do budowy blaszek - jedna w drugiej tworzą osteon
w środku kanał - nerwy, naczynia
Tkanka kostna
grubo włóknista
splotowata, nieuporządkowana
występuje u niższych kręgowców i płodów ssaków
drobno włóknista
blaszkowata, uporządkowana, jako istota gąbczasta w nasadach
istota zbita
występuje u dorosłych ssaków
istota zbita - szpik kostny żółty
istota gąbczasta - szpik kostny czerwony
Kościec (skeleton)
bierna część narządu ruchu
dzieli się na:
osiowy
czaszka
kręgosłup
szyi
tułowia
cz. piersiowa
cz. lędźwiowa
cz. krzyżowa
ogona
kończyn
przednie piersiowe
tylne miedniczne
KOŚCIEC OSIOWY
CZASZKA
schronienie mózgowia (narządy zmysłów - węch, wzrok, słuch)
stanowi zrąb kostny jamy nosowej ustnej
funkcje podporowe i ochronne
zbudowana z parzystych i nieparzystych kości płaskich
prawie wszystkie kości są ściśle i nieruchomo połączone za pomocą szwów, które u dorosłych zwierząt mogą ulec skostnieniu
połączenia ruchome w stawie skroniowo - żuchwowym oraz między poszczególnymi częściami kości gnykowej
składa się z dwóch części:
część mózgowa - tzw. czaszka mózgowa
część twarzowa - trzewna
granicą są oczodoły
wyróżniamy się:
powierzchnię górną - sklepienie
powierzchnię dolną - podstawa czaszki
powierzchnię tylną - karkowa
dwie powierzchnie boczne
CZĘŚĆ MÓZGOWA (cranium)
k. potyliczna (os occipitale)
nieparzysta, układa się w okolicy potylicznej (karkowej) czaszki
składa się z:
części podstawnej
parzystych części bocznych
łuski potylicznej
k. międzyciemieniowa (os interparietale)
k. nieparzysta
tylko w czaszce płodów lub osobników nowo narodzonych
u dorosłych zrasta się bez wyraźnych granic z kośćmi, między którymi leży - potyliczną i ciemieniowymi
k. klinowa (os sphenoidale)
nieparzysta
leży w podstawie czaszki
zbudowana z dwóch samodzielnych kości:
k. podstawno - klinowej
k. przedklinowej
k. skrzydłowa (os pterygoideum)
parzysta
w postaci bardzo cienkiej blaszki
leży w podstawie czaszki
k. skroniowa (os temporalne)
parzysta
kształtuje okolice skroni
składają się na nią:
cz. łuskowa
tzw. piramida
k. ciemieniowa (os parientale)
parzysta, płaska
zajmuje okolicę ciemieniową
k. czołowa (os frontale)
parzysta
znajduje się w okolicy czołowej
wyróżniamy 2 części:
łuskę czołową - cz. czołowo - nosowa
cz. oczodołową
k. sitowa (os ethmoidale)
nieparzysta
układa się w tylne części jamy nosowej między k. czołową i k. klinową
oddziela jamę czaszki od jamy nosowej
rozróżnia się w niej:
blaszkę sitową
błędnik sitowy
lemiesz (vomer)
nieparzysta
dzieli nozdrza tylne na dwie połowy
górna powierzchnia podniebienia kostnego
CZĘŚĆ TWARZOWA (facies)
k. nosowa (os nasale)
parzysta
układa się przednio do kości czołowych tworząc sklepienie jamy nosowej
przyśrodkowo graniczy z jednoimienną kością strony przeciwnej, bocznie ze szczęką i kością siekaczową
k. łzowa (os lacrimale)
parzysta
tworzy przednią część jamy oczodołu
układa się między kością czołową, szczęką i kością jarzmową
jest podzielona brzegiem nadoczodołowym na powierzchnię:
twarzową
oczodołową
szczęka (maxilla)
parzysta
stanowi boczną ścianę jamy nosowej oraz górną ścianę jamy ustnej
graniczy z kośćmi:
siekaczowa
nosowa
łzowa
jarzmowa
podniebienna
lemiesz
małżowina nosowa dolna
rozróżnia się w niej:
trzon szczęki
wyrostek zębodołowy
wyrostek podniebienny
małżowiny nosowe (concha nasalis)
górna (concha nasalis dorsalis)
dolna (concha nasalis ventralis)
parzyste
przymocowane do bocznej ściany jamy nosowej
zbudowane z bardzo cienkich, zaopatrzonych w liczne otwory i zwiniętych rurowato blaszek kostnych
tworzą rusztowanie dla silnie pofałdowanej błony śluzowej jamy nosowej
k. siekaczowi (os incisivum)
parzysta
układa się przednio do szczęki
rozróżnia się w niej:
trzon
wyrostki
k. ryjowa (os rostrale)
kość przegrody nosa
stały składnik czaszki tylko u świni !!!
nieparzysta
leży na trzonach kości siekaczowych, przednio do kości nosowych i tworzy zrąb kostny ryja
ma kształt nieprawidłowej piramidy
czasem tę kość można spotkać w płytce nosowo-wargowej(śluzawicy) bydła jako skostniałą część przedniego końca przegrody nosa.
k. podniebienna (os palatium)
parzysta
parzysta, leży między kością klinowa i szczęką, łączy się również z kością łzową i czołową
razem z kością klinową ograniczają ujście jamy nosowej do gardła - nozdrza tylne
składają się na nią dwie blaszki:
pozioma - bierze udział w tworzeniu tylnego fragmentu podniebienia kostnego
pionowa - tworzy tylne części bocznej ściany jamy nosowej
k. jarzmowa (os zygomaticum)
parzysta
tworzy przedni fragment łuku jarzmowego, przyczynia się częściowo do tworzenia oczodołu
jest rozdzielona brzegiem podoczodołowym na powierzchnię:
boczną
oczodołową
żuchwa (mandibula)
składają się na nią dwie kości żuchwowe(żuchwy)
zestawia się z czaszką mózgową w stawie skroniowo - żuchwowym
wyróżnia się:
trzon żuchwy
gałąź żuchwy
k. gnykowa (os hyoideum)
nieparzysta o swoistym oryginalnym kształcie
przymocowana do kości skroniowych czaszki mózgowej, układa się między gałęziami żuchwy
miejsce przyczepu mięśni języka, gardła oraz chrząstek krtani
składa się z nieparzystego trzonu, parzystych rogów większych i rogów mniejszych
do rogów mniejszych przyłączone są gałęzie
KRĘGOSŁUP
(columna vertebralis)
kręgi składające się na segmenty kostne kośćca szyi, tułowia i ogona
KRĘG (vertebra)
leży w płaszczyźnie strzałkowej pośrodkowej ciała
ma budowę symetryczną
należy do kości krótkich
zbudowany jest z:
trzonu
łuku
wyrostków parzystych:
stawowe
poprzeczne
suteczkowate
lub wyrostków nieparzystych:
nieparzysty wyrostek kolczysty
KRĘGI SZYJNE (vertebra cervicales)
liczba kręgów - 7 - bez względu na długość szyi
spełniają rolę silnej i o dużej ruchomości dźwigni jednoramiennej, na której przednim końcu zawieszona jest głowa zwierzęcia
w ich budowie wyróżnia się podział:
I kręg - szczytowy (atlas)
jemu głowa zawdzięcza znaczną ruchomość
ma kształt pierścienia, od którego na boki odchodzą wyrostki poprzeczne w postaci skrzydeł
rozróżnia się w nim:
łuk grzbietowy
łuk brzuszny
II kręg - obrotowy (axis)
odznacza się obecnością - w miejsce głowy kręgu - dobrze wykształconego zęba, oraz wyrostkiem kolczystym w postaci grzebienia
kręgi III - VI
są najbardziej zbliżone do siebie pod względem budowy
masywne
mają dwudzielne wyrostki poprzeczne, w których obok właściwego wyrostka poprzecznego wyróżnia się wyrostek żebrowy
VII kręg
z tyłu trzonu ma dołki żebrowe tylne, wyrostek poprzeczny nie ma partnera w wyrostku żebrowym
KRĘGI PIERSIOWE (vertebrae thoracicae)
wraz z żebrami i mostkiem tworzą klatkę piersiową (torax)
charakterystyczne dla tych kręgów są parzyste dołki żebrowe przednie i tylne położone w pobliżu głowy i dołu kręgu, służące do połączenia z głową żeber
gatunkowo występują w liczbie:
pies, kot - 13 (rzadziej 12)
świnia - 14-15
bydło - 13
koń - 18-19
Żebra (costa)
wyróżniamy:
część żebrową kostną (os costale)
część żebrową chrzęstną (cartilago costalis)
początkowe 7-8 par kości żebrowych, które łączą się bezpośrednio z mostkiem przez chrząstki żebrowe to żebra prawdziwe (costae verte)
kości żebrowe dalsze, które również łączą się z mostkiem przez chrząstki żebrowe, ale już nie bezpośrednio, to żebra rzekome (costae spuriae)
żebra kostne, których końce górne łączą się z kręgami, a dolne tkwią w mięśniach nie łącząc się w ogóle z mostkiem, to tzw. żebra wolne
chrząstki żebrowe (cartioagines costales) żeber prawdziwych łączą się swymi powierzchniami stawowymi z mostkiem
chrząstki stawowe żeber rzekomych cienieją ku dołowi w kierunku domostkowym i nakładając się jedna na drugą tworzą łuk żebrowy (arcus costalis)
gatunkowo występują w liczbie:
pies - 13 par żeber 9 par prawdziwych
świnia - 14-15(12-17) par żeber 6-8 par prawdziwych
bydło - 13 par żeber 8 par prawdziwych
koń - 18 par żeber 8 par prawdziwych
Mostek (sternum)
stanowi brzuszną ścianę klatki piersiowej, łącząc dolne końce żeber prawdziwych
wyróżnia się w nim:
rękojeść
trzon
wyrostek mieczykowaty zakończony chrząstką mieczykowatą
Klatka piersiowa (thorax)
utworzona przez kręgi piersiowe, żebra i mostek
ma kształt stożka, którego ścięty wierzchołek skierowany ku przodowi stanowi otwór przedni klatki piersiowej (apertura thoracis cranialis)
skośnie podcięta podstawa stanowi otwór tylny klatki piersiowej (apertura thoracis caudalis)
KRĘGI LĘDŹWIOWE (vertebrae lumbales)
mają charakterystyczne, masywne wyrostki poprzeczne i stawowe prawie jednakowej wysokości
nachylone ku przodowi wyrostki kolczyste
płaskie głowy i doły kręgów
gatunkowo występują w liczbie:
pies - 7
świnia - 7 (czasem 6-5)
bydło - 6
koń - 6 (u ras lekkich 5)
KRĘGI KRZYŻOWE (vertebrae sacrales)
w liczbie 3 - 5(6)
wielkość zmniejsza się w kierunku doogonowym
zrastają się w kość krzyżową (os sacrum)
wyrostki kolczyste mogą zrastać się całkowicie w grzebień krzyżowy pośrodkowy
gatunkowo występują w liczbie:
pies - 3 kręgi
świnia - 4 kręgi krzyżowe bez wyrostków kolczystych
bydło - 5 kręgów
koń - 5(6) kręgów
KRĘGI OGONOWE (verterbae caudales)
u różnych gatunków w różnym stopniu uwstecznienia w związku z funkcją ogona
wyrostki kolczyste i łuki kręgów występują tylko w pierwszych 5 kręgach
gatunkowo występują w liczbie:
pies - 20-23 kręgi
świnia - 20-30 kręgów
bydło - 18-20 kręgów
koń - 18 (15-20) kręgów
KOŚCIEC KOŃCZYN
PIERSIOWE
obręcz kończyny piersiowej (cingulum membri thoracici)
w skład tej obręczy wchodzi tylko jedna kość - łopatka (scapula)
to kość płaska w kształcie trójkąta
kość ramienna (humerus)
kość długa, rurowata
charakteryzuje się obecnością:
głowy i bruzdy międzyguzkowej na końcu górnym
kłykcia - z przodu
dołu wyrostka łokciowego na końcu dolnym
kościec przedramienia (skeleton antebrachii)
w jego skład wchodzą dwie rurowate kości:
k. promieniowa (radius)
k. łokciowa (ulna)
cechy gatunkowe:
u psa - połączone ruchomo
u świni - połączone nieruchomo
u bydła - ściśle zrośnięte
u konia - ściśle zrośnięte
kości nadgarstka (ossa carpi)
jako całość tworzą sześcian składający się z 2 rzędów niesymetrycznych jednostek kostnych, wmontowanych między kk. przedramienia i śródręcza
w bardziej masywnym rzędzie górnym znajdują się 4 kości:
kość promieniowa nadgarstka (os carpi radiale)
kość pośrednia nadgarstka (os carpi intermedium)
kość łokciowa nadgarstka (os carpi ulnare)
kość dodatkowa nadgarstka (os carpi accessorium)
w rzędzie dolnym bywa od 2 do 4 kości, zależnie od gatunku
kość nadgarstkowa I, II, III, IV - oznaczone są w kolejności od strony przyśrodkowej do bocznej
cechy gatunkowe:
pies - rząd górny - 3 kości, dolny - 4 kości
świnia - rząd górny - 4 kości, dolny - 4 kości
bydło - rząd górny - 4 kości, dolny 2 kości
I - brak
II i III zrośnięte w kość nadgarstkową
koń - rząd górny 4 kości, dolny 4 kości
I - często jej brak
kości śródręcza (ossa metacarpalia)
kości długie, rurowate
cechą charakterystyczną jest obecność na końcach dolnych, głowy (bloczka) przedzielonej grzebieniem, służącej do połączenia z paliczkiem bliższym
końce górne kości śródręcza zw. podstawą są zaopatrzone w powierzchnię stawową przybierającą różny kształt
w zależności od gatunku: 3 - 5
pies - 5 długich
świnia - 4 krótkie i masywne
bydło - 3
koń - 3
kości palców ręki (ossa digitorum manus)
na kości palców ręki składają się paliczki, zwane również członami palcowymi, które w liczbie 3 wchodzą w skład każdego palca:
paliczek bliższy (phalanx proximalis)
występuje u psa i kota
u kopytnych - k. pęcinowa (os compedale)
paliczek środkowy (phalanx media)
krótszy od poprzedniego
występuje u psa i kota
u kopytnych - k. koronowa (os coronale)
paliczek dalszy (phalanx distalis)
u psa - k. pazurowa (os unguiculare)
u świni, przeżuwaczy - k. racicowa
u koni - k. kopytowa (os ungulare)
trzeszczki
bliższe (ossa sesamoidea proximalia)
występują po 2 na powierzchni dłoniowej każdego palca
wmontowane w torebkę stawu śródręczno - paliczkowego
dalsza (os sesamoideum distale)
ma powierzchnie stawowe służące do połączenia z paliczkiem dalszym i środkowym
obejmuje ją torebka stawu międzypaliczkowego dalszego
u psa nie występuje!!!
MIEDNICZNE
obręcz kończyny miedniczej (cingulum membri pelvini)
charakterystyczny szczegół - panewka i otwór zasłoniowy
składa się na nią k. miedniczna (os coxae) zbudowana z trzech kości:
k. biodrowej (os iliom)
składa się ze skrzydła (talerza) i trzonu
k. łonowej (os pubis)
składa się z trzonu oraz dwu gałęzi: przedniej i tylnej
k. kulszowej (os ischii)
zbudowana z trzonu i gałęzi
kość udowa (os femoris)
kość długa, rurowata
na końcu górnym - głowa z wyraźnie zaznaczoną szyjkę i silny wyrostek - krętarz większy
na końcu dolnym po stronie przedniej - bloczek dla rzepki
z tyłu dwa kłykcie służące do połączenia z kością piszczelową
rzepka (patella)
największa trzeszczka
kość krótka, niesymetryczna
to skostniała część ścięgna mięśnia czworogłowego uda
charakteryzuje ją obecność wklęsłej powierzchni stawowej, rozdzielonej płaskim grzebieniem na dwie nierówne części: boczną mniejszą i przyśrodkową większą
kościec goleni czyli podudzia (skeleton cruris)
na kościec składają się:
k. piszczelowa (tibia)
długa, rurowata
trójkątny masywny koniec górny wykształcony w postaci 2 kłykci:
bocznego - mniejszego
przyśrodkowego - większego
k. strzałkowa - strzałka (fibula)
zachowana w całej długości tylko u psa i świni
kości stępu (ossa tarsi)
układają się w trzech rzędach:
rząd górny:
k. skokowa (talus) - od strony przyśrodkowej
k. piętowa (calcaneus s. os calcis) - od strony bocznej
rząd środkowy:
k. stępu środkowa (os tarsi centrale)
rząd dolny:
3-4 kości - od strony przyśrodkowej kk. stępowe I, II, III i IV, z których największe są III i IV
kości śródstopia (ossa metatarsalgia)
są podobne do kości śródręcza, ale dłuższe i masywniejsze
kości palców stopy (ossa digitorum pedis)
podobne do paliczków kości palców kości piersiowej
u konia paliczki bliższe i środkowe są krótsze niż w „ręce”
występują wyrostki podeszwowe
u pozostałych gatunków odwrotnie - dłuższe
POŁĄCZENIA KOŚCI
Arthrologia
ruchome i nieruchome połączenia kości
połączenia te dzielą się na 3 grupy:
p. włókniste
p. chrząstkowe
p. maziowe
POŁACZENIA WŁÓKNISTE
więzozrosty
elementem wiążącym jest tkanka włóknista lub sprężysta
mogą przyjmować postać błony międzykostnej lub wiązadła
szwy
łączą kk. płaskie czaszki
rodzaje:
piłowaty
tworzy się gdy krawędzie kości ukształtowane są na podobieństwo zębów piły np. szew potyliczno - ciemieniowy
łuskowy
kości kontaktujące się zachodzą na siebie na podobieństwo rybich łusek np. szew ciemieniowo - skroniowy
liściasty
krawędzie kości są postrzępione i wnikają między siebie w postaci wypustek np. szew czołowo - nosowy
płaski
gładkie i równe krawędzie
występuje między obustronnymi kośćmi nosowymi
wklinowanie
występuje między okostną zębodołu i ozębną
POŁĄCZENIA CHRZĄSTKOWE
chrząstkozrost
spoiwem łączącym dwie kości jest tkanka chrzęstna szklista lub włóknista
chrząstkozrost szklisty - chrząstki nasadowe
chrząstkozrost włóknisty - krążki międzykręgowe
spojenia
chrząstkozrost mający w swym wnętrzu jamę np. spojenie miednicze
chrząstkozrosty stają się kościozrostami
POŁĄCZENIA MAZIOWE - stawy
W przeciętnym stawie wyróżnia się:
powierzchnie stawowe
pokryte chrząstką stawową
utworzona z tkanki chrzęstnej szklistej
grubość zależy od siły nacisku na powierzchnię stawową
brak naczyń krwionośnych
odżywiana przez maź stawową
niweluje skutki tarcia i likwiduje wstrząsy
w stawach o powierzchniach niedopasowanych do siebie pod względem kształtu występują:
krążki stawowe - np. s. skroniowo - żuchwowy
łękotki stawowe - np. s. udowo - piszczelowy
czasem chrząstka stawowa wystaje poza powierzchnię stawową przyjmując postać:
obrąbka panewkowego lub
obrąbka stawowego
u kopytnych na powierzchni stawowej mogą występować zagłębienia zwane dołami maziowymi pozbawione chrząstki
torebka stawowa
błoniasta, zamknięta obudowa stawu
składa się z dwóch warstw (błon):
włóknista
wytwór okostnej
ma znaczenie mechaniczno - ochronne
bierze udział w tworzeniu więzadeł stawowych
maziowa
pofałdowana, zaopatrzona w kosmki
produkuje maź stawową
więzadła
wzmacniają konstrukcję stawu
nadają stawom kierunek ruchu
wyróżnia się dwa typy:
wewnątrztorebkowe
zewnątrz torebkowe
maź stawowa
płyn o bursztynowym kolorze
zwilża powierzchnie stawowe
zmniejsza tarcie
jama stawowa
znajduje się między powierzchniami stawowymi
POŁĄCZENIA KRĘGOSŁUPA
(articulationes columnae vertebralis)
2 stawy szczytowo - potyliczne
łączą czaszkę z kręgosłupem
umożliwiają unoszenie i opuszczanie głowy
każdy staw posiada odrębna torebkę stawową wzmocnioną wiązadłami bocznymi
s. szczytowo - obrotowy
odpowiedzialny za ruchy obrotowe głowy
wzmocniony 2 błonami:
grzbietową
brzuszną
spojenie międzykręgowe
łączą trzony dalszych sąsiadujących kręgów
w skład wchodzą:
krążek międzykręgowy
zbudowany z chrząstki włóknistej
najgrubsze występują w odcinku szyjnym i ogonowym - wykazują największą ruchliwość
brak ich w odcinku krzyżowym
więzadło podłużne grzbietowe
znajduje się wewnątrz kanału kręgowego
sięga od zęba kręgu obrotowego do k. krzyżowej
więzadło podłużne brzuszne
układa się od kręgów piersiowego VIII do k. krzyżowej
łuki sąsiadujących kręgów łączą się połączeniem maziowym za pośrednictwem parzystych wyrostków stawowych
Kręgosłup wzmacniają więzadła:
KRÓTKIE:
w. międzyłukowe
sprężyste błony, które zabudowują przestrzenie międzyłukowe
w. międzykolcowe
in. międzykolczykowe
rozciągają się między sąsiadującymi wyrostkami kolczystymi
w. międzypoprzeczne
łączą wyrostki poprzeczne kręgów
najlepiej wykształcone w odcinku lędźwiowym kręgosłupa
DŁUGIE:
w. nadkolcowe
pokrywa wierzchołki wyrostków kolczystych, na których uzyskuje przyczepy
na szyi biegnie jako więzadło karkowe
brak u świni !!!
w. karkowe
skorelowane z masą głowy i długością szyi
bierze udział w unoszeniu głowy
u psa - jako powrózek karkowy
u przeżuwaczy i konia występuje także blaszka karkowa
w. podłużne grzbietowe
w. podłużne brzuszne
POŁĄCZENIA KLATKI PIERSIOWEJ
(articulationes thoracis)
stawy żebrowo - kręgowe
składa się z 2 stawów:
głowy żebra
stawu żebrowo - poprzecznego
wzmocniony jest 2 więzadłami:
promieniste głowy żebra
śródstawowe głowy żebra
stawy żebrowo - chrząstkowe
stawy mostkowo - żebrowe
wzmocnione więzadłami mostkowo - żebrowymi promienistymi
połączenia między kośćmi żebrowymi i chrząstkami żebrowymi
u koni i mięsożernych - połączenie chrząstkozrostowe
u świni i przeżuwaczy - stawy maziowe
ż. prawdziwe z mostkiem łączą się stawowo
ż. rzekome zespalają swoje chrząstki w łuk żebrowy i nawiązują łączność z mostkiem
połączenia mostka
człony mostkowe połączone są za pomocą chrząstkozrostów mostkowych
u koni i mięsożernych - rękojeść z trzonem mostka łączy się chrząstkozrostem rękojeściowo - mostkowym
u świni i przeżuwaczy - w tym miejscu występuje staw
POŁĄCZENIA CZASZKI
(articulationes cranii)
48 szwów różnego typu
chrząstkozrosty
śródklinowy
klinowo - potyliczny
międzyżuchwowy
staw skroniowo - żuchwowy
tzw. s. niekontaktujący
zawiera krążek stawowy dzielący jamę stawową na dwa piętra
wzmocniony więzadłem bocznym i doogonowym
ruchy unoszenia i opuszczania żuchwy oraz ruchy ślizgowe
połączenia k. gnykowej
połączenia między poszczególnymi częściami k. gnykowej - s. skroniowo - gnykowy
połączenia z sąsiadującymi strukturami - s. tarczowo - gnykowy
POŁĄCZENIA KOŃCZYNY PIERSIOWEJ
(articulationes membri thoracici)
staw ramienny
łopatka z k. ramienną
pozbawiony więzadeł
ruchy zginania i prostowania, co łączy się z wysuwaniem i cofaniem kończyny
staw łokciowy
składa się z 2 połączeń wtórnych:
s. ramienno - łokciowy
s. ramienno - promieniowy
umożliwia ruchy zginania i prostowania
u mięsożernych - ruchome połączenie k. promieniowej i łokciowej
staw nadgarstka
składają się na niego:
s. przedramienno - nadgarstkowy
s. sródnadgarstkowy
s. nadgarstkowo - śródręczny
ss. międzynadgarstkowe
całość stawu obejmuje torebka stawowa wzmocniona 2 więzadłami pobocznymi nadgarstka
stawy międzyśródręczne
ss. płaskie o ograniczonych ruchach
wzmocnione 3 więzadłami
stawy śródręczno - członowe
u kopytnych - ss. pęcinowe
to ss. kłykciowe lub zawiasowe
posiada torebkę i liczne więzadła
stawy międzyczłonowe palców ręki
bliższe
ss. zawiasowe niezupełne
u kopytnych - ss. koronowe
torebka tworzy 2 zachyłki
wzmocnione 4 więzadłami
dalsze - kopytowe
u parzystokopytnych - racicowe
u mięsożernych - pazurowe
torebka tworzy zachyłki
wzmocnione 2 więzadłami
POŁĄCZENIA KOŃCZYNY MIEDNICZNEJ
(articulationes membri pelvini)
staw krzyżowo - biodrowy
s. płaski
wzmocniony 3 więzadłami
spojenia miedniczne
u zwierząt domowych jest chrząstkozrostem
z czasem może przekształcić się w kościozrost
tworzą je kk. łonowe i kk. kulszowe
więzadło krzyżowo - guzkowe
u psów - ciągnie się w postaci sznura
u kopytnych - więzadło krzyżowo - guzowe szerokie
u bydła - tylna krawędź ulega rozluźnieniu przed porodem
błona zasłonowa
cienka blaszka łącznotkankowa
zamyka otwór zasłoniowy k. miednicznej
staw biodrowy
utworzony przez panewkę k. miednicznej oraz głowę k. udowej
torebka jest gruba i obszerna
tworzy 4 więzadła
u koni i świni - występuje więzadło dodatkowe k. udowej ograniczające ruchy odwodzenia w stawie
staw kolanowy
staw złożony
wyróżnia się w nim:
s. udowo - piszczelowy
tworzą go niedopasowane kłykcie k. udowej i k. piszczelowej
obecne 2 łękotki
2 więzadła poboczne
2 więzadła krzyżowe kolana
s. udowo - rzepkowy
zawarty między powierzchniami stawowymi bloczka k. udowej i rzepki
wzmocniony przez więzadła i troczki rzepki
kaletki maziowe
stawy stopy
s. stępu
s. czteropoziomowy
pokryty warstwa włóknistą torebki maziowej
torebka tworzy 4 jamy stawowe
liczne więzadła
stawy:
stępowo - podudzi owy
skokowo - piętowo - ośrodkowy
skokowo - piętowy
piętowo - czwarty
środkowo - dalszy
stępowo - śródstopowe
ss. międzyśródstopowe
ss. śródstopowo - członowe
ss. międzyczłonowe palców stopy bliższe
ss. międzyczłonowe palców stopy dalsze
4 ostatnie zbudowane podobnie jak na terenie ręki