Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa

Im. Prezydenta Stanisława Wojciechowskiego w Kaliszu

Instytut Politechniczny - Inżynieria Środowiska

Specjalizacja - Wentylacja i klimatyzacja

Przygotowanie sprzętu i pożywek

mikrobiologicznych

Wykonała:

Malwina Szymczak

VI semestr

Dnia 14.04.2010r.

Prowadzący zajęcia:

Mgr Barbara Sencio

Lupa- jest przyrządem optycznym służącym do bezpośredniej obserwacji drobnych przedmiotów. Zbudowana jest z jednej soczewki skupiającej lub z zespołu soczewek umieszczonych w oprawce.

Lupa tworzy obraz przedmiotu pozorny, prosty, powiększony.

Odległość obserwowanego przedmiotu od soczewki powinna być mniejsza od ogniskowej. Wymóg ten jest konieczny do otrzymania obrazu pozornego. Można jednak użyć lupy (chociaż niezgodnie z przeznaczeniem) do otrzymania rzeczywistego obrazu na ekranie.

Spotyka się lupy w postaci arkusza przezroczystej folii będącej soczewką Fresnela, jak i bardziej rozpowszechnione ze szkła.

Lupa składająca się z jednej soczewki i zaopatrzona w uchwyt, nazywana bywa szkłem powiększającym.

Również innym przyrządem optycznym jest mikroskop.

Mikroskop -urządzenie służące do obserwacji małych obiektów, zwykle niewidocznych gołym okiem. Mikroskop pozwala spojrzeć w głąb mikroświata. Pierwsze mikroskopy były mikroskopami optycznymi, w których do oświetlania obserwowanych obiektów wykorzystywano światło dzienne.

Budowa mikroskopu:

Mikroskop jest zbudowany z:

• okularu, który służy do powiększenia obrazu tworzonego przez obiektyw mikroskopu,

• tubusa, który służy do formowania powiększonego obrazu pośredniego,

• śruby makrometrycznej, która służy do wstępnej regulacji odległości,

• śruby mikrometrycznej, która służy do ustalenia ostrości,

• rewolweru, który umożliwia prostą zmianę obiektywu,

• obiektywów, które zbierają światło wychodzące z przedmiotu i tworzą jego powiększony obraz pośredni,

• kondensora, który koncentruje światło formując z niego stożek,

• lusterka, które służy do naświetlania badanego obiektu;

• 
  Budowa mikroskopu: 1. Okular; 2. Rewolwer; 3. Obiektyw; 4. Śruba makrometryczna; 5. Śruba mikrometryczna; 6. Stolik; 7. Źródło światła; 8. Kondensor; 9. Statyw

Mikroskop-zasady posługiwania:

1.Zastosować cienkie szkiełko przedmiotowe i nakrywkowe.

2.Przygotowac odpowiednio mikroskop do danej obserwacji.

3.Dobrać odpowiednio dobry obiektyw i okular.

4.Oświetlić odpowiednio preparat.

5.Określić powiększenie aparatu.

6.Nie wolno przenosić w inne miejsce mikroskopu z założonym preparatem.

7.Konserwować mikroskop.

Morfologia Mikroorganizmów:

Morfologia jest nauką zajmującą się kształtami, wielkością oraz budową zewnętrzną i wewnętrzną organizmów roślinnych i zwierzęcych.

Mikroorganizmy dzielimy ze względu na ich zróżnicowaną budowę na:

Wirusy (łac. virus - trucizna, jad) - skomplikowane cząsteczki organiczne nie posiadające struktury komórkowej, zbudowane z białek i kwasów nukleinowych. Zawierają materiał genetyczny w postaci RNA (retrowirusy) lub DNA, wykazują jednak zarówno cechy komórkowych organizmów żywych, jak i materii nieożywionej.

Bakterie to najprostsze, prokariotyczne organizmy jednokomórkowe, występujące we wszystkich środowiskach, nawet w tych, w których inne organizmy nie są w stanie przeżyć są to organizmy kosmopolityczne.

Bakterie charakteryzuje duża różnorodność kształtów i wielkości. Komórki bakteryjne są średnio ok. 10 razy mniejsze od komórek organizmów eukariotycznych.

Promieniowce (Actinomycetales) - organizmy prokariotyczne, tworzące rząd gramdodatnich bakterii. Posiadają nieregularną, cylindryczną budowę z tendencją do rozgałęziania się, co upodabnia je do grzybów nitkowatych. Ze splątków nitek powstaje pseudogrzybnia (pseudomycelium), która może być powierzchniowa, wgłębna lub powietrzna. Promieniowce rozmnażają się przez podział (fragmentację) pseudogrzybni, czyli wytworzenie zarodników pseudokonidialnych, jak również przez podział poprzeczny pseudostrzępek. Są organizmami powszechnie występującymi w glebie, kompostach, oborniku, a także na produktach spożywczych. Występują wśród nich gatunki mogące wchodzić w symbiozę z roślinami wyższymi i wiążące azot atmosferyczny, jak również patogeny, wywołujące choroby ludzi, zwierząt i roślin. Większość z nich jest tlenowa i kwasooporna. Mają nieodporne (poza jednym wyjątkiem - Thermoactinomyces vulgaris) na wysoką temperaturę spory, wytrzymujące jednak dobrze wysychanie. Przyczyniają się do rozkładu resztek roślinnych i zwierzęcych, polisacharydów oraz związków trudno rozkładalnych, jak sterydy, celuloza, chityna, wyższe kwasy tłuszczowe czy związki aromatyczne. Wytwarzają antybiotyki (zwłaszcza gatunki z rodzaju Streptomyces - np. streptomycynę, terramycynę), syntetyzują pestycydy, insektycydy oraz związki chemiczne o działaniu przeciwwirusowym. Produkują geosminę, odpowiedzialną za charakterystyczny zapach świeżo zaoranej gleby.

Drożdże (Saccharomyces Meyen ex E.C. Hansen) - rodzaj grzybów jednokomórkowych z rodziny drożdżakowatych (Saccharomycetaceae).

Są organizmami saprofitycznymi - żyją na podłożach zawierających cukry proste, przeprowadzają fermentację alkoholową, przeważnie w warunkach beztlenowych. Dobrze poznano ok. 30 gatunków drożdży, z dużą liczbą odmian.

Grzyby strzępkowe, zwane pleśniami - potoczna nazwa saprofitycznych grzybów z różnych grup systematycznych (np. pleśniak, pędzlak, kropidlak, sierpik).

Ich grzybnia rozwija się na różnych związkach organicznych (np. pokarmach roślinnych, nawozie, kompoście, skórze), pokrywając je gęstym, białym lub barwnym kożuszkiem (szkodliwe zjawisko pleśnienia); niektóre gatunki i odmiany tzw. pleśni szlachetnych (np. pędzlaków, kropidlaków) stosuje się w technologii żywności (np. przez zaszczepianie w serowarstwie, winiarstwie). Pleśnie stosuje się też do produkcji antybiotyków, np. penicyliny. Wyrabia się z nich też środki czyszczące. Do rozwoju potrzebują one odpowiedniej temperatury i wilgotności oraz podłoża, z którego czerpią składniki odżywcze.

Wymiar rzeczywisty ustalamy na podstawie wzoru:

wymiar rzeczywisty[
]=wymiar pozorny [mm]x1000/powiększenie mikroskopu

---