Wydział Chemiczny |
Izotermiczna adsorpcja okresowa w układzie ciało stałe - ciecz
Laboratorium inżynierii chemicznej
Grupa 2 |
(TCC3055l) |
Czwartek 8:15 - 11:00 |
Opracował: |
Dariusz Łozak |
Składowe |
Punktacja |
||
I |
Opracowanie arkusza wyników (schemat aparatury, metodyka badań, wyniki badań), oznaczenia |
(0-5), min. 2
|
|
II |
Przykład obliczeniowy |
(0-5), min. 3
|
|
III |
Wnioski |
(0-5), min. 2
|
|
∑ |
|
||
Punkty |
Ocena |
|
|
< 8 8 - 9 10 11-12 13 14 15 |
2.0 3.0 3.5 4.0 4.5 5.0 5.5 |
|
|
Wrocław, 3.06.2006
Oznaczenia:
|
Strumień fazy ciekłej |
kmol/s |
|
Strumień fazy gazowej |
kmol/s |
x |
Ułamek CO2 w cieczy |
|
y |
Ułamek CO2 w gazie |
|
|
Równowagowy ułamek molowy CO2 w fazie ciekłej |
- |
y* |
Równowagowy ułamek molowy CO2 w fazie gazowej |
- |
Eg |
Sprawność adsorbcji na półce sitowej dla gazu |
- |
Ec |
Spawnośc adsorbcji na półce sitowej dla cieczy |
- |
C |
Stężenie molowe |
kmol/m3 |
n |
Liczność |
kmol |
M |
Masa molowa |
kg/kmol |
ρ |
gęstość |
kg/m3 |
|
Strumień objętościowy |
m3/s |
T |
temperatura |
K |
p |
ciśnienie |
Pa |
R |
Stała gazowa |
J/molK |
Indeksy dolne:
p, k |
Dotyczy wartości początkowej lub końcowej |
|
c, g |
Dotyczy fazy gazowej lub ciekłej |
|
Cel ćwiczenia:
Celem ćwiczenia jest wyznaczenie sprawności adsorbcji na półce sitowej z przelewem w procesie adsorbcji dwutlenku węgla rozpuszczonego w wodzie, za pomocą strumienia powietrza, oraz określenie określenie parametrów operacyjnych na te sprawności.
Aparatura:
Schemat aparatury doświadczalnej został przedstawiony na rysunku 1 - załącznik A
Metodyka badań:
Metodyka badań została opisana w załączniku A
Wyniki pomiarów
Tabela I -wyniki pomiarów
|
Natężenie przepływu powietrza [ działek] |
Natężenie przepływu powietrza [m3\h] |
Czas odbioru 1 litra płynu [s] |
Natężenie przepływu płynu [m3/s] |
Objętość HCl zużytego na zmiareczkowanie 10 ml produktu |
1 |
35 |
25 |
29.5 |
3.39*10-5 |
6.7 |
2 |
45 |
30 |
29.5 |
3.39*10-5 |
7.8 |
3 |
55 |
35 |
29.5 |
3.39*10-5 |
8.5 |
Surowiec I |
|
2.5 |
|||
Ba(OH)2 |
|
7.8 |
5. Metodyka obliczeń- przykład obliczeń
Obliczenia zostały wykonane dla pomiaru pierwszego
Miano Ba(OH)2 obliczono uwzględniając stechiometrię reakcji:
Ba(OH)2 + 2HCl = BaCl2 + 2H2O
liczność Ba(OH)2 obliczono z zależności:
(1)
stężenie Ba(OH)2 obliczono ze wzoru:
[kmol/m3] (2)
Obliczanie ułamków molowych CO2 w fazie ciekłej:
Początkowy ułamek molowy:
liczność CO2 obliczono z zależności:
(3)
stężenie początkowe CO2 obliczono ze wzoru:
[kmol/m3] (4)
początkowy ułamek molowy obliczono z zależności:
[
] (5)
Końcowy ułamek molowy:
a) liczność CO2 obliczono z zależności:
(6)
końcowe stężenie CO2 obliczono ze wzoru:
[kmol/m3] (7)
końcowy ułamek molowy obliczono z zależności:
[
] (8)
Ułamek molowy CO2 w fazie gazowej
Strumień cieczy obliczono z zależności:
[kmol/s] (9)
Strumień gazu obliczono ze wzoru:
[ kmol/s] (10)
ułamek molowy CO2 w fazie gazowej obliczono z zależności:
[-] (11)
Obliczanie sprawności desorpcji na półce sitowej dla fazy gazowej
a) Ułamek równowagowy CO2 w fazie gazowej obliczono z zależności:
[-] (12)
Sprawność desorpcji dla fazy gazowej obliczono z zależności:
(13)
Obliczanie sprawności desorpcji na polce sitowej dla fazy ciekłej
Ułamek równowagowy CO2 w fazie ciekłej obliczono z zależności:
(14)
Sprawność desorpcji dla fazy ciekłej obliczono ze wzoru:
(15)
Tabela II - Wyniki obliczeń
Cp [kmol/m3] |
xp
|
Ck [kmol/m3]
|
xk
|
L [kmol/s]
|
Vg [kmol/s] |
yk |
yk* |
xk* |
Eg |
Ec |
0.0106 |
1.908 |
0.0022 |
3.96 |
1.883 |
0.2889 |
5.475 |
0.2711 |
0 |
2.02 |
0.7925 |
0.0106 |
1.908 |
0 |
0 |
1.883 |
0.3465 |
5.76 |
0.2711 |
0 |
2.12 |
1 |
0.0106 |
1.908 |
-0.0014 |
-2.5 |
1.883 |
0.4043 |
5.589 |
0.2711 |
0 |
2.06 |
1.131 |
Wykres 1 - zależność Eg od strumieni objętości gazu.
Wykres 2- zależność Ec od strumieni objętości gazu
Omówienie wyników i wnioski
Podstawy teoretyczne
Półki sitowe z przelewami stanowią jeden z rodzajów zabudowy przestrzeni
czynnej w kolumnowych wymiennikach masy. Występują więc jako elementy
konstrukcyjne w aparatach do procesów dyfuzyjnego rozdziału mieszanin. Ich
zadaniem jest wytwarzanie jak największej powierzchni międzyfazowej i generowanie
odpowiednio wysokiego poziomu tubulencji w strumieniach przepływających faz.
Półki sitowe najczęściej wykonywane są z blachy stalowej,
a średnica ich otworów przyjmuje wartości z przedziału 2÷8 mm. Parametrami
charakterystyki półek sitowych z przelewami są: średnica otworów, odstęp między
otworami, stosunek pola powierzchni otworów do pola powierzchni półki, wysokość
przelewu, długość przelewu, długość drogi cieczy na półce.
W procesie desorpcji na półkę dopływają przeciwprądowo strumienie fazy ciekłej
(ciecz z rozpuszczonym gazem) i gazowej (gaz desorbujący). Wynikiem ich kontaktu
jest międzyfazowy transport rozpuszczonego składnika gazowego, co objawia się
spadkiem jego stężenia w cieczy i wzrostem w gazie.
Dla zadanych początkowych stężeń substancji desorbowanej w obu strumieniach,
stężenia końcowe wynikają ze sposobu prowadzenia procesu i kinetyki
międzyfazowego transportu masy. Od konstrukcji półki sitowej i stosunku strumieni
faz zależy ich czas przebywania na półce. Im dłużej kontaktują się ze sobą obie fazy,
tym bardziej stężenia zbliżają się do wartości odpowiadających stanowi równowagi.
Najbardziej efektywny przebieg desorpcji uwidoczniłby się najniższą wartością
stężenia końcowego w cieczy i najwyższą wartością stężenia końcowego w gazie
Ze względu na to, że czas kontaktu faz na półce jest stosunkowo krótki, a szybkość
transportu masy ma skończoną wartość, zatem w aparatach rzeczywistych nie
dochodzi do stanu równowagi, a wymiana masy zachodzi z pewną sprawnością.
Wnioski
Na wykresach 1 i 2 zostały przedstawione zależności sprawności Eg i Ec od zmienianych strumieni objętości gazu. Analizując przedstawione powyżej zależności można dojść do wniosku, że Eg maleje ze wzrostem strumieni gazu, natomiast Ec rośnie. A więc wraz ze wzrostem natężenia przepływu gazu maleje stężenia składnika w cieczy a rośnie stężenie składnika w gazie. Zachodzi do zjawiska adsorpcji czyli wymiany masy. Doświadczalne określenie sprawności półki sitowej pracującej w aparacie wymiany masy w układzie gaz - ciecz (proces desorpcji CO2) obarczone jest pewnym błędem. Niedokładne wyznaczenie miana zasady. Używania do odmierzania pipet o różnych pojemnościach oraz niedokładność miareczkowania pociąga za sobą błędy w późniejszych obliczeniach. Przeprowadzone doświadczenie zapoznało mnie z budową absorberów. Należy zauważyć, że faza ciekła musi być podawana z góry natomist gaz wtłaczany jest dołem.
Literatura:
[1] „Procesy mechaniczne w inżynierii chemicznej” Roman Koch, Andrzej Noworyta
[2] L. Gładek - Laboratorium inżynierii procesowej, WPWr, Wrocław 1981.
[3] T. Hobler - Dyfuzyjny ruch masy i absorbery, WNT, Warszawa 1976.