Brakteaty anonimowe
XIII/XIV w.

W 2 poł. XIII w. zwiększa się zapotrzebowanie na monetę jako środek obiegowy, kosztem treści wyrażanej przez stempel.

W produkcji brakteatów konieczność przyspieszenia bicia, wymusza innowacje techniczne, polegające na odbijaniu jednym uderzeniem tłoka kilku krążków ułożonych jeden na drugim , co powoduje rozmywanie się konturów wyobrażeń.

brakteaty „guziczkowe”

Krążki, niezmiernie cienkie zyskują trójwymiarowy kształt, poprzez wygięcie części przykrawędnych, tworzących „wał”, co usztywnia monetę i uodpornia na przypadkowe uszkodzenia.

Silne wyprofilowanie monet , zmniejszenie ich wymiarów, przypominało guziki, stąd nazwa brakteaty „guziczkowe”.

Na większości brakteatów znikają napisy, pozostają jedynie mniej lub bardziej zrozumiałe wyobrażenia plastyczne.

Liczba motywów widniejących na monetach jest ogromna, nie wszystkie są dotąd wyjaśnione. Wyobrażenia te mieszczą się jednak w kręgu motywów typowych dla plastyki średniowiecznej.

Zbliżone elementy można odnaleźć w rzeźbie, malarstwie, głównie miniaturowym, czy w przedstawieniach napieczętnych.

---