CZĘŚĆ VI. UNIKANIE WYPADKÓW I ZAGROŻEŃ PODCZAS CODZIENNEJ PRACY W GOSPODARSTWIE ROLNYM

 

A.      Kontekst

 

Poza wypadkami związanymi z ciągnikami oraz środkami transportu, większość nieszczęśliwych wypadków w gospodarstwach rolnych związana jest z:

• upadkiem ludzi z wysokości (np. z drabiny, poddasza),

• upadkiem przedmiotów (takich jak ułożone w stóg bele siana),

• porażeniem prądem elektrycznym (podczas obsługi generatorów lub innego sprzętu elektrycznego).

Coraz bardziej jednak inne zagrożenia są powodem zaniepokojenia o zdrowie rolników i pracowników rolnych. Należą do nich: rak skóry, oddziaływanie ciepła, długotrwałe oddziaływanie drgań mechanicznych i nadmierny poziom hałasu. W tym rozdziale przedstawimy ogólne informacje i porady w jaki sposób uniknąć zagrożeń potencjalnie zgubnych lub w jaki sposób je zmniejszyć.

 

B.      Rak skóry

 Wystawienie się na promieniowanie ultrafioletowe słońca jest główną przyczyną zapadalności na raka skóry w Australii. Uszkodzenia skóry przez słońce kumulują się - im dłuższa ekspozycja na promieniowanie słoneczne - tym większe ryzyko  zachorowania, bez względu na stopień twojej opalenizny lub rodzaj  pigmentu.

Pracownicy rolni ponoszą największe ryzyko zachorowania na raka skóry, ponieważ charakter ich pracy może powodować długo okresową ekspozycję na promieniowanie ultrafioletowe.

Miejsca zagrożenia

Pomocne w określeniu sytuacji sprzyjających wystąpieniu raka skóry będzie powiązanie zagrożenia z:

• Brakiem osłon od słońca na stanowiskach pracy poza pomieszczeniami.

• Przebywaniem w pobliżu powierzchni odbijających promieniowanie słoneczne, takich jak np. woda, błyszczące lub pomalowane na biało  powierzchnie metalowe ,  powierzchnie pokryte cementem.

• Rodzajem pracy wykonywanej  podczas słonecznej pogody oraz czasem jej trwania.

• Ekspozycją na słońce w godzinach występowania największego nasłonecznienia.

• Dziennymi prognozami dotyczącymi wielkości promieniowania ultrafioletowego.

• Dysponowaniem  odzieżą ochronną  i jej noszeniem.

Oszacuj zagrożenie

Aby ocenić wielkość zagrożenia rakiem skóry:

• Określ w przybliżeniu ile czasu spędzasz codziennie na otwartym terenie.

• Zidentyfikuj rodzaje czynności, które są wykonywane na zewnątrz pomieszczeń podczas godzin największego nasłonecznienia (pomiędzy godzinami 10⁰⁰ i  16⁰⁰)

• Sprawdź czy są dostępne osłony słoneczne do prac wykonywanych na wolnym powietrzu.

• Sprawdź czy kapelusze, odzież ochronna i krem ochronny są odpowiednie.

• Sprawdź czy krem ochronny z filtrem SPF15 jest stosowany na wszystkie powierzchnie ciała wystawione na słońce.

• Upewnij się, że warstwa ochronna kremu jest uzupełniana podczas zajęć na wolnym powietrzu.

Naucz się rozróżniać rodzaje raka skóry i sprawdzaj twoją skórę szukając nietypowych  przebarwień i pigmentów.

Bądź świadom zagrożeń związanych z krótkookresowym oddziaływaniem słońca:

• Zaczerwienienie się skóry, pojawienie się bąbli, opuchlizna a potem łuszczenie się naskórka.

• Uczulenie na światło - ostra reakcja skóry na promieniowanie UV towarzysząca zażywaniu niektórych leków, stosowaniu maści, kremów i związków chemicznych, kończąca się oparzeniem słonecznym i uszkodzeniem skóry.

• Odsłoneczne zapalenie spojówek lub rogówek oczu -  owrzodzone, czerwone i  obrzmiałe oczy, wrażliwe na silne światło.

Efekty długoterminowego oddziaływania słońca

• skóra przedwcześnie podstarzała - pomarszczona, wysuszona, z dużą ilością pigmentu, miejscami widoczną siatką drobnych naczyń krwionośnych.

• Zaćma

Wprowadź zmiany

• Noś przewiewną odzież ochronną, np. kapelusz z rondem, koszule z długimi rękawami i długie spodnie.

• Przed wyjściem na słońce zabezpiecz skórę kremem z filtrem przeciwsłonecznym o współczynniku SPF+15.

• Zastosuj dodatkowa ochronę nosa, uszu, odkrytych części głowy, szyi, pleców i rąk

• Powtarzaj smarowanie ciała kremem ochronnym, zwłaszcza jeżeli się mocno pocisz.

• Jeżeli to możliwe, korzystaj z miejsc ocienionych, zwłaszcza w godzinach największego nasłonecznienia.

• Używaj  ciągnik wyposażony w dopasowany daszek ocieniający.

• W celu uniknięcia zaćmy zalecane jest noszenie okularów przeciwsłonecznych o odpowiedniej jakości.

Symptomy ostrzegawcze

Sprawdzaj wygląd twojej skóry w celu wczesnego wykrycia symptomów raka:

• jakiś odbiegający od zwykłego wygląd skóry, nie znikający w ciągu 4 tygodni,

• jakaś ranka, wrzód lub łuszczący się skrawek skóry,

• biała plamka na wargach, która nie znika,

• jakiś pieprzyk szybko powiększający się,

• jakiś pieprzyk, który zmienia kształt i kolor,

• jakiś pieprzyk, który krwawi lub powoduje powtarzające się swędzenie.

Jeżeli zaobserwujesz jeden z powyżej opisanych objawów - udaj się do lekarza.

Zapamiętaj.  Nadmierne wystawienie się na promieniowanie słoneczne powiększa zagrożenie wystąpienia raka skóry, teraz i w przyszłości.

C. Stres cieplny

Zjawisko stresu cieplnego przybiera zakres od zwykłego dyskomfortu do udaru cieplnego. Stres cieplny powoduje gwałtowne pocenie, które doprowadza do utraty płynów przez organizm człowieka i przez to zmniejsza jego tolerancję na ciepło. W wyniku tego zostaje zmniejszona zdolność do pracy, zwiększa się niewydolność organizmu i przez to zwiększa się zagrożenie powstania wypadku.

Udar cieplny, występujący rzadziej, jest wtedy, gdy człowiek przestaje się pocić i jego temperatura ciała zaczyna wzrastać. Jest to stan zagrażający życiu, wymagający natychmiastowej pomocy medycznej.

Zauważ zagrożenia

Zagrożenie stresem cieplnym może wystąpić na skutek:

• wysokich temperatur,

• wysokiej wilgotności powietrza,

• braku ruchu powietrza,

• nieodpowiedniego ubioru,

• braku aklimatyzacji do zastanych warunków,

• zbyt ciepłej odzieży lub wyposażenia ochronnego,

• fizycznej aktywności.

Ostrzeżenia

Sygnałami ostrzegawczymi wystąpienia stresu cieplnego są:

• zmęczenie,

• ból głowy,

• mdłości,

• utrata koncentracji,

• skurcze mięśni,

• zawroty głowy.

Oszacuj zagrożenia

Korzystając z prognozy pogody, uwzględniając dostępność miejsc ocienionych oraz zakres prac do wykonania, wykorzystując doświadczenie na temat indywidualnej tolerancji na ciepło pracowników - oceń czy zadania do wykonania w danym dniu mogą spowodować stres albo udar cieplny.  Rozważ sposoby zmniejszenia albo wyeliminowania zagrożenia.

Osoby najbardziej zagrożone

Praca w środowisku gorącym najprawdopodobniej niekorzystnie oddziałuje na osoby które:

• mają nadwagę,

• są w nienależytej formie fizycznej,

• nie są zaadaptowane do przebywania w wysokich temperaturach,

• są niezdrowe, szczególnie jeżeli cierpią na choroby serca,

• są odwodnione, w stanie kaca alkoholowego, w stanie niezdolności do uzupełnienia soli i wody utraconej podczas pocenia, przyjmują środki moczopędne.

Wprowadź zmiany

W pomieszczeniach:

• Otwieraj okna i drzwi dla zapewnienia naturalnej wentylacji pomieszczeń albo zainstaluj klimatyzację, o ile to możliwe.

• Wyposaż je w wiatraki albo wentylatory w celu obniżenia temperatury i zwiększenia ruchu powietrza.

• Wykonaj izolację termiczną dachu, ścian i oraz elementów urządzeń wytwarzających ciepło.

• Instalacja przewodów gorącej pary na zewnątrz pomieszczeń pomoże zmniejszyć wewnątrz nich wilgotność i obniżyć temperaturę.

• Zainstaluj wentylację wyciągową wokół urządzeń będących źródłem ciepła.

Na zewnątrz pomieszczeń

• Noś przewiewną bawełnianą odzież umożliwiającą cyrkulację powietrza i parowanie potu.

• Stosuj kremy ochronne z filtrem przeciwsłonecznym 15+.

• Noś kapelusz z szerokim rondem osłaniającym głowę, szyję, twarz i uszy.

• Noś okulary przeciwsłoneczne o odpowiedniej jakości.

• Używaj zmoczonych chust.

• Zapewnij ocienione miejsca odpoczynku.

• Zapewnij duży zapas bezalkoholowych napoi chłodzących i upewnij się , że są one łatwo dostępne.

• Często wypijaj małe ilości wody w celu uniknięcia odwodnienia organizmu.

• Zmień plan wykonywania ciężkich prac albo na godziny chłodniejsze w danym dniu albo na inne chłodniejsze dni.

• Tam gdzie to jest możliwe wprowadź rotację pracowników na stanowiskach wymagających ciężkiej pracy.

Udar cieplny

Jeśli wystąpi udar cieplny, to:

• przemieść osobę poszkodowaną do najchłodniejszego dostępnego miejsca i zapewnij jej spokój,

• ochłodź ją przez delikatne spryskanie wodą i wachlowanie,

• usuń zbyteczną odzież,

• jeżeli jest przytomna, daj jej do picia chłodną ale nie bardzo zimną wodę,

• skontaktuj się natychmiast z lekarzem lub pielęgniarką,

• nie podawaj soli ani alkoholu.

Pamiętaj: Jeżeli pracujesz podczas upałów:

• Uzupełniaj tracone z potem płyny - pij często małe ilości chłodnej wody.'

• Zmniejsz swoje wystawienie na słońce podczas najgorętszych godzin w ciągu dnia.

• Wypoczywaj często w chłodniejszych miejscach.

D. Unikanie wypadkó
w przez dzieci

Dzieci zamieszkujące gospodarstwo rolne, czy dzieci je odwiedzające, są często narażone na większe zagrożenia niż dorośli tam pracujący. Aby gospodarstwo było bezpieczne dla dzieci, musisz zauważyć występujące zagrożenia i je ograniczyć lub zlikwidować, zanim dzieci je odkryją. Najbezpieczniejsze dla dzieci są gospodarstwa w których zagadnienia bezpieczeństwa są sprawą priorytetową dla każdego.

Zauważ zagrożenia

Rozmowa z dziećmi pomoże tobie zauważyć zagrożenia. Ustal miejsca, gdzie dzieci chętnie się bawią, być może są bywają one tam, gdzie nawet  nie przypuszczasz, że mogłyby się znaleźć. Weź pod uwagę tamy, rzeczki, zbiorniki wody, silosy, traktory, pomieszczenia magazynowe i budynki pomocnicze, miejsca składowania chemikaliów i materiałów niebezpiecznych, rowery i broń.

Oceń zagrożenie

Dla każdego ustalonego zagrożenia, oceń prawdopodobieństwo i możliwość wystąpienia wypadku zranienia lub krzywdy. Pomocna będzie w tym rozmowa z dziećmi. Uczyń priorytetem w swojej działalności polepszenie bezpieczeństwa w obszarach największego zagrożenia.

Wprowadź zmiany

Następujące sugestie pomogą zmniejszyć zagrożenie dzieci wypadkami na terenie gospodarstwa rolnego.

Ogrodzenia

• Dla małych dzieci - posiadaj skuteczne ogrodzenie wokół budynku i podwórza.

• Ogradzaj szamba, doły, zbiorniki z wodą - zwłaszcza jeżeli znajdują się blisko domu

• Utrzymuj w dobrym stanie ogrodzenia wybiegów zwierząt i podwórza aby zabezpieczyć małe dzieci od zwierząt, środków transportu, maszyn i ruchu drogowego.

• Posiadaj bezpieczne miejsca, poza obszarami ogrodzonymi, gdzie dzieci mogą się bawić.

Warsztat

• Wyposaż swoje gospodarstwo w furtki, drzwi i system ich blokowania aby uniemożliwić dostęp małych dzieci do warsztatu i niebezpiecznych obszarów magazynowych.

• Ustal zasady bezpieczeństwa dla starszych dzieci które w związku z pracą w gospodarstwie mogą znaleźć się w tych miejscach.

• Utrzymuj wyposażenie warsztatu w takim stanie, aby nie występowały zagrożenia dla dzieci związane z elektrycznością, elektronarzędziami, pożarem, zatruciem, poślizgnięciem się, upadkiem i innymi niebezpieczeństwami.

Pestycydy

• Przechowuj pestycydy w taki sposób, aby były one niedostępne dla dzieci.

• Miejsce przeznaczone do mieszania pestycydów i mycia sprzętu powinno być tak odgrodzone, aby uniemożliwić dostęp do niego dzieci.

• Nie wpuszczaj dzieci do sadu, w którym przeprowadzono opryski.

Silosy, magazyny ziarna

• Utrzymuj magazyny ziarna, silosy, przenośniki i wozy transportowe odpowiednio zabezpieczone przed dostępem dla dzieci.

• Nigdy nie pozwalaj dzieciom bawić się w magazynie ziarna.

• Zapewnij aby wejścia na drabiny były zabezpieczone i nieosiągalne przez dzieci.

• Przyjmij zasadę niedopuszczania dzieci do miejsc przeładunku i składowania ziarna, chyba, że przebywają one tam pod stałym nadzorem.

Maszyny i wyposażenie

• Zabezpiecz ciągniki, ciężarówki  i inne maszyny natychmiast po pracy i nie pozwól dzieciom na dostęp do nich.

• Urządzenia elektryczne i narzędzia powinny zostać wyłączone i odłączone od prądu po ich użyciu i trzymane w miejscu niedostępnym dla młodszych dzieci.

• Trzymaj broń palną, amunicję i materiały wybuchowe zamknięte i poza zasięgiem dzieci.

Ochrona przed zwierzętami

• Wypracuj metody postępowania, w celu ochrony dzieci przed atakiem lub pokąsaniem przez psy.

• Zadbaj o to, aby małe dzieci nie miały możliwości wędrowania po zagrodzie z żywym inwentarzem.

Drabiny

• Przechowuj drabiny tak, aby nie było możliwe wchodzenie dzieci na dachy, silosy, drzewa i inne niebezpieczne, położone wysoko miejsca.

• Zapewnij takie zabezpieczenie drabin na stałe przymocowanych do silosów, zbiorników, wiatraków itp., aby uniemożliwić dzieciom wspinanie się na nie.

Pierwsza pomoc w nagłych wypadkach

• Miej, wcześniej przemyślany, plan działania w sytuacji pojawienia się poważnego wypadku.

• Utrzymuj w apteczce pierwszej pomocy wyposażenie odpowiednie dla dzieci i  zapewnij sobie możliwość pomocy osoby przeszkolonej w jej udzielaniu.

Czy Ty

• Posiadasz program zapewnienia bezpieczeństwa przez całą dobę wszystkim osobom w gospodarstwie?

• Ustaliłeś dobre wzorce bezpieczeństwa dla dzieci?

• Zabezpieczyłeś dzieci przed potencjalnymi niebezpieczeństwami

E. Unikanie wypadków podczas  ręcznego podnoszenia i przeładunku

Przeforsowanie podczas pracy fizycznej może spowodować niemożność jej wykonywania  przez następne tygodnie. Nadwyrężenia mogą się zdarzyć podczas podnoszenia, pchania, szarpania, noszenia, spuszczania, utrzymywania albo powstrzymywania.

Kontuzja może wystąpić jako rezultat:

• intensywnej, forsownej pracy,

• stopniowego nadwyrężenia wynikającego z powtarzających się czynności takich jak np. przenoszenie bel siana lub podnoszenia ciężkich przedmiotów,

• nagłego, niespodziewanego ruchu przy podnoszeniu, przenoszeniu ciężaru na nierównym podłożu, przy potknięciu się itp.

Rozpoznaj zagrożenia

Przeprowadź kontrolę bezpieczeństwa wykonywania wszystkich prac fizycznych w gospodarstwie. Zapisz sobie wszystkie ciężkie, stresujące, trudne lub powtarzające się rodzaje prac. Sprawdź notatki dotyczące tych rodzajów działalności, które najczęściej powodowały najpoważniejsze kontuzje. Poszukaj dla najcięższych prac fizycznych metod działania które prowadziłyby do uczynienia ich łatwiejszymi.

Oszacuj ryzyko

Oszacuj prawdopodobieństwo każdego zidentyfikowanego zagrożenia kończącego się zranieniem albo szkodą. Sięgnij po zapisy dotyczące wypadków, aby oszacować potencjalne ryzyko związane z wykonywaniem różnych zadań. Jeśli zauważysz, że występuje znaczące ryzyko poważnego obrażenia, szukaj rozwiązań aby je zmniejszyć.

Zrób zmiany

Poniżej przedstawiono wskazówki pomocne przy wprowadzaniu zmian.

• Planuj. Rozważ najbezpieczniejsze sposoby podnoszenia, noszenia, trzymania, spuszczania, popychania, podciągania

• Wyeliminuj niepotrzebne zadania.

• Stosuj do pomocy urządzenia mechaniczne.

• Stawiaj bezpieczeństwo pracy na pierwszym miejscu

Zmniejsz ciężar ładunku

• Jeżeli to możliwe, preferuj materiały lżejsze.

• Podziel duży ciężar na mniejsze ładunki.

• Zakupuj materiały w mniejszych opakowaniach.

• Napełniaj pojemniki do połowy.

• Zapewnij sobie pomoc przy podziale ładunk 

Zredukuj czynności zginania się, kręcenia i sięgania

• Stawiaj twoje stopy w kierunku, w którym przenosisz ładunek.
  

• Przechowuj narzędzia i sprzęt  tak, aby można go było łatwo sięgnąć.

• Dopasuj stół warsztatowy tak, aby jego wysokość sięgała do twojego pasa.

• Przechowuj często używane rzeczy na wysokości pasa.

Postępuj zgodnie z procedurą bezpieczeństwa

• Zaplanuj czynności.

• Zapewnij wolną strefę działania.

• Noś odpowiednią odzież ochronną.

Poprawne techniki pracy ciałem

• Przy podnoszeniu ładunku z poziomu ziemi, zegnij kolana, trzymaj tułów prosto, trzymaj ładunek blisko twojego ciała, podnieś go siłą mięśni nóg, podeprzyj przedramionami o kolana i podtrzymaj ładunek przyciskając go do ciała.

• Kiedy opuszczasz ładunek, opuszczaj go zginając kolana, a nie plecy, Jeżeli to możliwe oprzyj przedramiona na kolanach.

Unikaj przemęczenia mięśni

• Przed rozpoczęciem pracy "rozgrzej" mięśnie.

• Rób częste przerwy pracy.

• Zmieniaj rodzaj zajęcia, aby używać różnych mięśni.

• Stopniowo przyzwyczaj się do pracy.

• Zadbaj o to, aby siedzenie w ciągniku było dobrze amortyzowane.

• Przyjmuj prawidłową pozycję ciała, gdy pracujesz na stojąco lub siedząco.

• Przy pracach wymagających kucania używaj małego stołka.

Pomoce mechaniczne

Rozważ stosowanie

• wózków dla ciężkich worków, beczek albo innych ciężkich i niezgrabnych rzeczy;

• specjalnych wózków dla transportu i przechylania 200 litrowych beczek.

• wózków dla palików na ogrodzenia.

• małych mobilnych wind albo podnośników widłowych;

• mobilnych ramp albo płóz dla ładowania i rozładowania ciężarówek.

• łomów , taczek, krążków linowych, haków i lewarków.

F.  Skutki długotrwałego oddziaływania hałasu w gospodarstwie

 

Hałas pochodzący od narzędzi i maszyn używanych w gospodarstwie rolnym może powodować trwałe uszkodzeniem słuchu. Utrata słuchu może na początku być tymczasowa, ale ciągła ekspozycja na hałas może prowadzić do trwałego zmniejszenia zdolności słyszenia.  Utrata słuchu występuje stopniowo, wraz z upływem lat i pozostaje niezauważona aż do momentu gdy jest za późno. Niektóre rodzaje hałasu jak np. wystrzały z broni palnej są tak głośne, ze mogą być przyczyną natychmiastowej utraty słuchu.

Dopuszczalna dawka hałasu dla 8-mio godzinnej ekspozycji na hałas wynosi 90 dB(A). Dopuszczalny poziom hałasu impulsowego - na przykład wystrzał z broni palnej - wynosi 140 dB.

Zauważ zagrożenia

Wczesne oznaki utraty słyszenia to:

• dzwonienie w uszach po pracy,

• trudność w rozumieniu normalnej rozmowy,

• zwiększanie siły głosu w radiu lub telewizorze podczas, gdy inni słyszą odbierany dźwięk właściwie,

• nie słyszenie takich dźwięków drugoplanowych jak dzwonek telefonu lub dzwonek u drzwi wejściowych.

Typowe hałasy na fermie, które mogą uszkodzić słuch to:

• traktor (95-100dB())

• opryskiwacz (85-100dB(A))

• kątowa szlifierka (95-105dB(A))

• szlifierka stołowa (90-95dB(A))

• piła łańcuchowa (105-120dB(A))

• świnie w czasie karmienia (95-105dB(A))

• dubeltówka (140 dB(Lin))

Oszacuj ryzyko

Jeżeli panuje taki hałas, że musisz krzyczeć by ktoś stojący metr od ciebie mógł cię usłyszeć oznacza to, że twój słuch jest zagrożony.  Jeśli hałas nie może zostać zmniejszony lub  nie może być stłumiony u jego źródła i nie ma możliwość odseparowania ludzi od ekspozycji na  hałasu - konieczne jest noszenie indywidualnych środków ochrony słuchu. Niektóry farmerzy zatrudniają konsultantów d/s hałasu w celu określenia zagrożenia słuchu i zalecenia środków zapobiegawczych.

Wprowadź zmiany

Możesz zmniejszyć hałas w miejscu jego powstawania przez:

•          kupno maszyn i urządzeń mniej hałaśliwych,

•          modyfikację wyposażenia w celu redukcji hałasu,

•          utrzymanie maszyn w dobrym stanie,

•          jeżeli to wykonalne - utrzymując niższe obroty urządzenia podczas pracy.

Możesz ochronić pracowników przed nadmierną dawką hałasu poprzez:

•          ograniczanie czasu pracy w hałaśliwym środowisku,

•          ograniczenie hałasu na stanowisku pracy przez zwiększenie odległości od hałaśliwej maszyny lub zastosowanie izolacji akustycznej,

•          planowanie wykonywania hałaśliwej pracy w czasie w którym mniej pracowników znajduje się w pobliżu,

•          stosowanie zasady rotacji pracowników na stanowiskach o nadmiernym hałasie.

Wyposażenie ochronne

•          Tam gdzie nie można zmniejszyć dawki hałasu - np. w ciągniku bez kabiny, przy strzelaniu, podczas użycia piły łańcuchowej - należy używać ochronników słuchu.

•          Przymierz ochronniki słuchu przed ich zakupem aby upewnić się czy są wygodne i czy można je dopasować do twojej głowy

•          Wybierz rodzaj ochronników właściwy do poziomu hałasu. Przy niższych poziomach hałasu stosuj ochronniki słuchu, które pozwalają słyszeć dźwięki ostrzegawcze

•          Cześć farmerów uważa za wygodniejsze w użyciu zatyczki do uszu, ale muszą one być wkładane czystymi rękoma. Zatyczki wielokrotnego użycia muszą być regularnie myte. Wata nie stanowi dostatecznego środka zabezpieczającego.

•          Ochronniki słuchu należy czyścić, a ich elementy które uległy zużyciu lub uszkodzeniu należy wymienić.  Ochronniki powinny znajdować się w pobliżu obszarów narażonych na hałas, np. w kabinie ciągnika.

Zapamiętaj : Skoro przestałeś słyszeć, nie będziesz już nigdy słyszał a aparat słuchowy będzie tylko nieco pomocny. Powoduje on, że można słyszeć mowę głośniej, ale nie koniecznie jako bardziej zrozumiałą.

G. Bezpieczna praca przy silosach

Kiedy tylko ktoś instaluje, wspina się, wchodzi do wewnątrz, dezynfekuje, napełnia albo opróżnia silos, pojawiają się istotne zagrożenia dla tej osoby.

Zagrożenia te mogą wynikać z niedostatecznej ilości tlenu w powietrzu wewnątrz silosu, z występowania gazów trujących lub wybuchowych, z  niezabezpieczonych urządzeń pomocniczych, elektryczności, z ziarna w którym można się "utopić", możliwości upadku z wysokości, a także z możliwości runięcia konstrukcji.

Występują też zagrożenia dla dzieci pozostających bez nadzoru.

Zauważ zagrożenia

Mając na uwadze możliwe zagrożenia, przeprowadź kontrolę bezpieczeństwa odnoszącą się do twojego systemu składowania ziarna. Obejmij nią urządzenia wewnątrz i na zewnątrz silosu, w tym szczególnie przenośniki ślimakowe które mogą uchwycić twoją odzież lub kończyny, jeżeli nie będą właściwie osłonięte oraz które są podatne na przewrócenie chyba, że są postawione i przemieszczane bezpiecznie.

Zwróć uwagę na każdy element urządzeń, który mógłby zranić albo wyrządzić krzywdę osobom na fermie, a szczególnie dzieciom. Sprawdź drabiny na zewnątrz i wewnątrz silosu, barierki ochronne oraz procedury dezynfekcji, przerzucania ziarna oraz uwalniania kogoś, kto został uwięziony w silosie.

Oszacuj niebezpieczeństwo

Sprawdź, czy rozpoznane zagrożenia skutkują ryzykiem znacznego uszkodzenia ciała i rozważ sposoby pomniejszenia zagrożenia uwięzienia kogokolwiek wewnątrz silosu.

Wprowadź zmiany

Pomocne przy wprowadzeniu niezbędnych zmian poprawiających bezpieczeństwo mogą być następujące wskazówki:

• Pamiętaj, że, ziarno i pył mogą tworzyć mieszankę wybuchową zwłaszcza, gdy wilgotność jest mała.

• Nie pal papierosów w pobliżu silosu i unikaj wywoływania iskier poprzez tarcie o metal lub powstających przy załączaniu urządzeń elektrycznych.

• Dwutlenek węgla może wyprzeć z silosu tlen i spowodować uduszenie

• Wysoka temperatura może spowodować stres cieplny ludzi znajdujących się wewnątrz silosu.

• O ile to możliwe w danym przypadku, wykonuj pracę na zewnątrz silosu.

• Noś aparat oddechowy kiedy to jest wskazane.

Bezpieczna dezynfekcja (gazowanie)

• Przewietrz zdezynfekowany silosy przed wejściem.

• Zawsze wentyluj silos tak długo, jak zaleca jego producent.

• Otwieraj pojemniki z  fosforowodorem na świeżym powietrzu, nie w silosie albo pomieszczeniu.

• Trzymaj  pojemnik daleko od siebie i  w kierunku w którym wieje wiatr.

• Noś wyposażenie i odzież ochronną.

• Prowadź dezynfekcję przy asekuracji innej osoby

• Wprowadź tabletki fosforowodoru do silosu z jego dachu przy użyciu odpowiedniej rurki.

• Wyraźnie oznacz obszar dezynfekcji tabliczkami z napisem "NIEBEZPIECZEŃSTWO DEZYNFEKCJA".

Uniknij utopienia się w ziarnie

• Nie wchodź do silosu dopóki nie musisz.

• Jeśli wchodzisz do silosu, miej kogoś za sobą, kto pomoże ci w razie kłopotów.

• Nigdy wchodź do silosu przed wyłączeniem przenośnika ślimakowego i takiego jego zabezpieczenia, aby nikt nie mógł napełniać silosu gdy ty jesteś wewnątrz.

• Usuwając nawisy ziarna pozostawaj na drabinie nad ich poziomem.

• Zadbaj o to aby wejścia na  zewnętrzne drabiny były na wysokości niedostępnej dla dzieci.

Sprawdź urządzenia

• Stosuj osłony napędów przenośników (koła pasowe, pasy, wałki napędowe) oraz obracających się ślimaków.

• Stawiaj przenośnik na utwardzonym, raczej płaskim podłożu pod małym kątem (mniejszym niż 45^o) w celu nie dopuszczenia do utraty jego równowagi.

• Przemieszczaj przenośnik po zmniejszeniu jego wychylenia ku górze.

• Nigdy nie uruchamiaj przenośnika którego nie masz w zasięgu wzroku przed upewnieniem się, że w obszarze jego działania nie ma ludzi.

Uniknij katastrofy budowlanej

• Każdy przechowywany w silosie materiał ma  różne właściwości strukturalne - silos zaprojektowany do przechowywania jednego produktu może być nieodpowiedni do przechowywania innego. Należy zachować szczególną ostrożność przy napełnianiu silosu nowym produktem.

• Stosuj się dokładnie do instrukcji fabrycznej przy wykonywaniu betonowego fundamentu pod silos.

• Trzymaj osoby postronne, zwłaszcza dzieci z dala od silosu, gdy go napełniasz lub opróżniasz.

• Pozornie proste zmiany w odniesieniu do konstrukcji i wyposażenia  silosu mogą drastycznie zmienić jego stabilność. Poradź się inżyniera zanim je wprowadzisz.

Ochrona przed upadkiem

• Zapewnij zabezpieczenie przed upadkiem z  krawędzi  dachu instalując barierkę.

• Zainstaluj przy zewnętrznej drabinie silosu osłonę przed odpadnięciem z drabiny w postaci odpowiednio wykonanej klatki.

• Zaopatrz zewnętrzne otwory rozmieszczone ponad maksymalnym poziomem ziarna w siatki ochronne przymocowane na zawiasach.

• Używaj pasów bezpieczeństwa.

Postępowanie w nagłych  wypadkach

• Jeżeli wpadniesz do magazynowanego ziarna nie panikuj - ziarno będzie otaczać cię ciasno. Osłoń twoją twarz i klatkę piersiową rękoma i odzieżą tak, aby wytworzyła się przestrzeń umożliwiająca oddychanie.

• Plan twojego wydobycia się. Zawsze miej osobę która obserwuje ciebie z zewnątrz. Obserwator powinien mieć jednoznaczną instrukcję co ma zrobić w nagłym wypadku. Pierwsza instrukcja brzmi: "Nie wchodź za mną do wnętrza silosu".

• Jeżeli tylko jedna osoba jest w pogotowiu i nie może tobie pomóc bez wejścia do wnętrza, musi zapewnić sobie pomoc innych. Wtedy ktoś może wejść, używając aparatu tlenowego i zabierając z sobą linę bezpieczeństwa. Dalej jedna lub więcej osób znajdujących się na zewnątrz może pomóc wyciągnąć ciebie.

• Jeżeli ktoś inny wpadnie do ziarna zmagazynowanego w silosie, opróżnij silos otwierając wszystkie boczne wyloty i następnie wycinając otwory w stożku lub ścianach dookoła podstawy używając elektronarzędzi.

H. Niebezpieczeństwo przy pracach z belami siana

Duże bele siana o masie dochodzącej do 800 kg, zabiły i poważnie zraniły wielu rolników  w Australii. Bele te, zarówno w kształcie walca albo prostopadłościanu, mogą spaść na kierowcę traktora lub podnośnika widłowego, przewrócić stóg i pojazdy na pracowników lub osoby znajdujące się w pobliżu i przygnieść ich podczas przewracania stogu.

Zauważ zagrożenia

Szukaj zagrożeń związanych z:

Przeładunkiem:

• Dzieci bawiące się blisko przewożonych i układanych w stogi bel siana.

• Wyszkolenie kierowcy ciągnika, obsługującego ładowacz czołowy lub podnośnik widłowy.

• Użycie ciągnika z podwójną ramą ochronną - nie zabezpiecza ona traktorzysty przed przygnieceniem przez spadającą z wideł podnośnika belę siana. Ciągnik z kabiną odporną na zgniecenia lub poczwórna rama ochronna jest rozwiązaniem bezpieczniejszym.

• Użycie wyposażenia zastępczego, nie przeznaczonego do podnoszenia bel siana.

• Podnoszenie bel siana na zbyt dużą wysokość ponad poziom terenu.

• Nieodpowiednia przeciwwaga na ciągniku lub podnośniku widłowym.

Operacją  belowania: 

• Prasa do siana właściwie połączona z ciągnikiem.

• Odpowiednia osłona połączenia.

• Nie przejeżdżanie przez bele.

• Zapobieganie, aby nikt nie znalazł się zbyt blisko pracującej prasy.

• Belowanie siana zbyt luźne.

• Gaśnice właściwie dobrane do urządzenia.

• Wyprzęgany WOM i hamulec koła zamachowego - przed regulacją prasy.

• Zatrzymaj silnik i zahamuj koło zamachowe przed naprawą prasy.

• Szczególna uwaga przy zawracaniu lub cofaniu maszyny.

• Praca w nocy.

• Ładowanie na platformę lub rozładowywanie.

Układaniem stogów:

• Ładowanie i układanie stogów na nierównym gruncie.

• Stogi pod, albo blisko napowietrznych linii energetycznych.

• Stogi z okrągłych bel nieodpowiednio zaklinowanych i rozstawionych na brzegach.

• Uszkodzone bele w podstawie stogu - np. przez środki transportu, bydło albo gryzonie.

• Niestabilna wysokość stogu i luźne ułożenie bel.

• Bele ułożone w stóg wyższy niż bezpieczna wysokość podnoszenia przez narzędzie zamocowane na traktorze lub przez podnośnik widłowy.

• Dzieci bawiące się na stogu, szczególnie podczas układania lub pobierania bel.

• Brak treningu, doświadczenia i opieki w odniesieniu do pracowników wytwarzających bele siana, budujących stogi i prowadzących operacje załadunkowe.

• Załadunek więcej bel siana na przyczepy niż ich dopuszczalna ładowność.

Transportowaniem:

• Nośność przyczep do transportu ciężkiego ładunku.

• Obramowanie przyczepy z przodu i z tyłu. 

• Dopasowane zaczepy umożliwiające używanie lin do umocowania ładunku.

• Drogi transportowe pod, albo w bezpośrednim sąsiedztwie linii energetycznych.

• Nierówny teren powodujący niestabilność transportowanych bel siana.

• Bezpieczna szybkość.

• Osoby jadące na załadowanych przyczepach siana - duże niebezpieczeństwo.

Oszacuj zagrożenia

• Sprawdź każde zagrożenie, które zostało zauważone, aby określić:

• Prawdopodobieństwo - jak prawdopodobne jest, aby dane zagrożenie spowodowało komuś szkodę?

• Ciężki stan - jak dotkliwa byłaby ta szkoda?

Na początku należy sporządzić listę wszystkich zauważonych zagrożeń związanych z wytwarzaniem bel siana i ich układaniem w stogi, wraz z jej uszeregowaniem  w kolejności od najbardziej prawdopodobnych przypadków powodujących duże zagrożenie.

Ponieważ największe bele siana mogą zabić albo poważnie kogoś zranić podczas upadku albo toczenia się, każde zagrożenie wystąpienia niebezpiecznego wydarzenia powinno zostać oszacowane, jako wymagające pilnej uwagi. Bezwzględne pierwszeństwo dotyczy zagrożeń dzieci, ponieważ są one najbardziej narażone na kontuzje lub śmierć.

Wprowadź zmiany

Praca:

• Nie pozwól dzieciom przebywać w pobliżu pracującej prasy do siana lub miejsca w którym układany jest stóg.

• Miej pewność, że pracownicy są odpowiednio wyszkoleni i zdolni fizycznie do wykonywania swoich zadań.

• Rozważ stosowanie zabezpieczeń przed upadkiem przez ludzi pracujących na wysokości.

• Stosuj ciągniki z poczwórną ramą lub kabiną zabezpieczającą przed przygnieceniem przez bele siana.

• Zastąp niebezpieczne urządzenia przez urządzenia fabryczne przeznaczone do wykonywania danej pracy.

• Zadbaj, aby transport bel siana przy pomocy ładowarki lub podnośnika widłowego odbywał się na małej wysokości nad ziemią..

• Uniknij ostrych skrętów i niebezpiecznej szybkości.

• Zapewnij, aby zespół sterowania środka transportu był dopasowany do używanego urządzenia dodatkowego.

Budowa stogu:

• Stogi powinny być budowane na ubitej, równej ziemi, z dala  od miejsc zagrożonych pożarem, źródeł zapłonu, napowietrznych linii energetycznych, mieszkań, parkanów i ścieżek.

• Wykonaj stabilny stóg i ładuj bele siana do wysokości nie przewyższającej zdolność podnoszenia  sprzętu używanego w twoim gospodarstwie,

• Duże bele powinny zostać ułożone w stóg do wysokości czterech bel.

• Bele o dużej spoistości mogą zostać ułożone w stóg o sześciu warstwach.

• Wszędzie gdzie to możliwe, buduj stabilny stóg prostokątny, kwadratowy lub z bel o dużej spoistości zachodzących jedna na drugą.

• Nie używaj wyposażenia do podnoszenia bel siana do przenoszenia ludzi na i ze stogu.

Transport:

• Nie pozwalaj ludziom jechać na przyczepach z sianem.

• Bądź świadom występowania ponad twoją głową takich  przeszkód jak drzewa, mosty i linie energetyczne.

• Unikaj nierównego terenu, który mógłby spowodować wypadnięcie bel z przyczepy.

• Zapewnij właściwe zabezpieczenie ładunku.

• Nie przeładowuj przyczepy powyżej  dopuszczalnej ładowności.

 

I. Ochrona osobista podczas walki z pożarem

Praca zespołowa, planowanie i komunikacja są decydujące dla bezpieczeństwa ludzi walczących pożarem lub wykonujących pracę związaną z zapobieganiem rozprzestrzeniania się ognia.

Zauważ niebezpieczeństwo

Główne zagrożenia stanowią wdychany dym i promieniowanie cieplne. Związane z nimi niebezpieczeństwo zależy od: wyszkolenia i doświadczenia w bezpiecznym gaszeniu ognia, komunikacji między strażakami i  innymi osobami walczącymi z pożarem, wiatru i warunków atmosferycznych, terenu i pokrywającej go szaty roślinnej, zagrożenia budynków i ich zawartości, dostępności wody i wyposażenia do gaszenia ognia.

Ludzie w gospodarstwach rolnych powinni wiedzieć, jak skontaktować się  z oficerem dyżurnym jednostki straży pożarnej właściwej dla ich terenu.

Oszacuj niebezpieczeństwo

Procedura bezpiecznej walki z pożarem zawiera stałe określenie  zagrożenia życia i mienia i jego sprowadzenie do minimum tam, gdzie to możliwe.

Wprowadź zmiany

Następujące zasady bezpieczeństwa pomagają zmniejszyć zagrożenie osoby walczącej z ogniem:

• Nigdy pracuj sam.

• Przewiduj zmiany ognia spowodowane wiatrem, topografią i rodzajem płonącego materiału.

• Obserwuj "kapryśne" zachowanie ognia.

• Strzeż się wypalonych konarów i drzew na obszarze wcześniejszego pożaru - patrz do góry i przeżyj.

• Nie zbliżaj się do pojazdów lub maszyn - ich operator może ciebie nie widzieć.

• Unikaj stromych zboczy ponad ogniem.

• Zaobserwuj i zapamiętaj miejscową topografię:

• położenie dróg, polanek, rzeczułek i innych istotnych punktów orientacyjnych

• unikaj rejonów zagrożenia, takich jak strome zbocza, gęsta roślinność i głębokie, wąskie wąwozy.

• Wybierz drogi ucieczki przed wejściem do strefy ogniowej.

• Zaznajom się z najświeższą prognozą pogody, szczególnie w zakresie przewidywanych zmian kierunku wiatru.

Indywidualne starania

• W sytuacjach zagrożenia utrzymuj samokontrolę.

• Panika jest zaraźliwa i powoduje odpływ energii.

• Unikaj wyczerpania przez nadmierny lub długotrwały wysiłek.

• Unikaj niepotrzebnego krzyku lub gwizdania - to może mylić innych.

Ograniczenia twoich możliwości

• Brak odpoczynku zmniejsza siłę fizyczną zdolność do jasnego myślenia i refleks - zarządzaj przerwy na odpoczynek dla siebie i twojego zespołu.

• Rób przerwy przy każdej sposobności.

• Jeśli czujesz się źle, jesteś senny, słaby albo dostajesz mdłości , podejmij działania mające na celu zmniejszenie stresu cieplnego.

Picie

• Obywanie się bez wody przez długi czas jest błędem. Odwodnienie organizmu może powodować ospałość, drażliwość, niecierpliwość i zamęt w głowie.

• Podczas swobodnego pocenia się tracisz płyny i sole. Częste wypijanie małych ilości płynów jest lepsze niż solidne napicie się co godzinę.

• Uzupełniaj sól w organizmie poprzez jej spożywanie w jedzeniu i płynach np. pijąc lekko osoloną wodę (1 mała łyżeczka soli na litr wody).

• Napoje gazowane powodują powstawanie gazów w żołądku i sprawiają dyskomfort podczas ciężkiej pracy.  Dotyczy to także piwa.

• Nie pij napojów alkoholowych. Poczekaj na "jednego" z kolegami, aż pożar się skończy.

Odzież ochronna

• Zabezpiecz się przed spadającymi przedmiotami - noś kask ochronny zatwierdzonego typu.

• Upewnij się, że masz kask dopasowany do twojej głowy. W ciężkich warunkach noś rzemyk  założony pod brodą.

• Noś okulary ochronne, gogle albo osłonę całej twarzy, aby zapobiec urazom od pyłów, iskier i trocin powstających przy pracy piły łańcuchowej.

• Buty robocze muszą być w dobrym stanie. Noś buty ochronne zatwierdzonego typu.

• Odzież wełniana stanowi jakąś ochronę przed ogniem.

Gorąco i dym

• Chroń się przed promieniowaniem cieplnym.

• Chroń się:

• odwracając się plecami do ognia i szukając schronienia w wypalonym terenie,

• w dołkach, polanach leśnych lub na drogach,

• kładąc się na ziemi - powietrze jest najczystsze i najchłodniejsze na poziomie ziemi.

• Wykorzystaj pojazdy jako ochronę przed promieniowaniem cieplnym, gdy temperatura staje się nie do wytrzymania.

• Nie chroń się w zbiornikach wody usytuowanych ponad poziomem gruntu. Zanurzenie się w ciepławej wodzie może zabić.

• Ograniczaj wdychanie powietrza kiedy jego zadymienie jest duże. Zaczekaj na małe "dziury powietrzne" ze świeżym powietrzem.

• Gęsty gorący dym może uszkodzić płuca natomiast gorące suche powietrze może być wdychane przez pewien czas bez szkody dla płuc.

• Jeżeli jest konieczne przedostanie się przez ogień:

• - nie zwlekaj w obliczu płomieni,

• - użyj ubrania jako tarczy osłonowej,

• - wejdź w ogień w miejscu, gdzie płomienie są najniższe.

• - poruszaj się przez płomienie na palącym się obszarze tak szybko jak jest to możliwe,

• - strzeż się  zawsze przed  upadkiem konarów i drzew na terenie wypalonym.

• Jako ostateczny sposób na ratunek w sytuacji, gdy znalazłeś się w pułapce ogniowej - leżenie na ziemi daje przewagę nad innymi dostępnymi środkami ochrony.

Pamiętaj aby:

• uważać na  spadające konary i drzewa,

• znać miejscową topografię,

• pić dużo płynów.

J. Skutki długotrwałej wibracji całego ciała

Wprowadzenie: W badaniach przeprowadzonych w Wielkiej Brytanii na zlecenie  rządowego Komitetu ds. Zdrowia i Bezpieczeństwa wykazano, że osoby obsługujące maszyny rolnicze z własnym napędem podlegają, przez okres odpowiadający połowie każdego dnia pracy, drganiom całego ciała o poziomie, który może powodować dotkliwe dolegliwości i  bóle pleców. Przedłużona ekspozycja na drgania może powodować znaczny ból i przerwy w pracy oraz może skończyć się trwałym kalectwem powodującym niezdolność do pracy.

Uwaga: Jest wiele źródeł bólu pleców wywołanych drganiami całego ciała, które muszą zostać właściwie sprawdzone, jeżeli ryzyko wystąpienia dolegliwości ma zostać zmniejszone.

Określenie, kto jest zagrożony: Zagrożone są osoby kierujące ciągnikiem lub samojezdną maszyną rolniczą przez długi okres czasu.

Zmniejszenia zagrożenia skutkami ogólnych wibracji ciała. Wymienione poniżej  działania mogą pomóc w zmniejszeniu zagrożenia skutkami wibracji ciała:

Informacja: Kierowcy mogą zmniejszyć skutki oddziaływania na nich wibracji, jeżeli znają zagrożenia i metody postępowania zmierzające do redukcji drgań. Metody te obejmują:

• Pełne wykorzystanie możliwości regulacji fotela kierowcy, w celu dostosowania go do wymiarów i masy ciała osoby prowadzącej maszynę - kierowca powinien łatwo dosięgać pedałów, wiedzieć jak właściwie ustawić podparcie fotela i dostosować mechanizm jego zawieszenia do swojej masy ciała.

• Wybór prędkości jazdy odpowiedni do rodzaju i ukształtowania gruntu, po którym jedzie maszyna - kontrola wielkości wibracji powinna być przeprowadzona w celu zmniejszenia zagrożenia ich skutkami, a NIE w celu zwiększenia wydajności maszyny.

• Wybór takiego toru jazdy, aby unikać- tak bardzo jak to jest możliwe- wybojów, kolein, uderzeń, itp.

Utrzymanie w dobrym stanie: Wielkość wibracji w dużej mierze zależy od układu zawieszenia. Siedzenie, kabina i zawieszenie podwozia powinno być sprawdzane  i utrzymywane w stanie zalecanym przez producenta.

Fotel kierowcy ma często mniejszą trwałość niż maszyna. Dlatego niezbędna jest wymiana fotela po jego zużyciu. Amortyzatory wchodzące w skład zawieszenia fotela kierowcy ulegają naturalnemu zużyciu i powinny być wymieniane.

Drogi dojazdowe powinny być utrzymywane na wysokim standarcie i tak równe, jak to tylko jest możliwe.

Wybór maszyn: Producenci mają obowiązek aby produkowane maszyny (ale nie ciągniki rolnicze) charakteryzowały się małym poziomem wibracji oraz dostarczać informacji o poziomie wibracji  oddziaływującej na ciało człowieka. Wybieraj maszyny o niskim poziomie drgań oddziaływujących na człowieka, ale porównuj informacje o poziomach tylko, jeżeli badania wibracji różnych maszyn zostały wykonane przy pomocy tej samej metody. Proś dostawcę maszyn o dodatkowe informacje dotyczące wibracji maszyny podczas pracy.

Ciągniki rolnicze muszą być sprzedawane z siedzeniami, które przeszły pomyślnie testy tłumienia wibracji, ale nie ma żadnego prawa, które zmuszałoby producenta do dostarczenia informacji uzupełniających.

Zawieszenie: Niektóre maszyny polowe mają jako wyposażenie uzupełniające kabiny, które dodatkowo tłumią drgania oddziaływujące na człowieka. Sprawdź z dostawcą maszyny, czy dodatkowe wyposażenie jest dopasowane i czy będzie redukować drgania oddziaływujące na człowieka - niedopasowane do danej maszyny dodatkowe wyposażenie może wzmacniać drgania.

Amortyzowane siedziska muszą zostać właściwie nastawione do masy ciała kierowcy, niektóre typy siedzisk nastawiają się samoczynnie.

Maszyna nie powinny być prowadzone z taką prędkością, która powodowałaby tak duże wychylenia zawieszenia, że jego ruch kończyłby się na ogranicznikach, powodując gwałtowne szarpnięcia i  urazy użytkownika.

Rotacja stanowisk pracy: W niektórych okolicznościach  może być właściwe podzielenie obowiązków kierowania maszyną pomiędzy różne osoby, lecz w ten sposób zwiększysz liczbę osób zagrożonych skutkami wibracji.

Informacja o objawach: Zachęć pracowników aby zgłaszali  obrażenia pleców i jakikolwiek ból pleców, abyś mógł podjąć działania mające na celu zatrzymanie tego procesu.

K. Napowietrzne linie energetyczne

Wprowadzenie

W Wielkiej Brytanii co roku  pięciu rolników podczas pracy na polu ulega śmiertelnemu porażeniu prądem pochodzącym z napowietrznych linii energetycznych. Do powstawania tych wypadków często przyczyniają się:  maszyny (takie jak kombajny, przyczepy-wywrotki, opryskiwacze, ładowacze), wyposażenie (takie jak rury do systemu nawadniającego, drabiny) i działalność (np. układanie stogów). Do zaistnienia wypadku nie koniecznie  potrzebny jest kontakt z linią energetyczną. Przeskok prądu do ziemi może nastąpić również wtedy, gdy maszyna lub wyposażenie znajdzie się blisko niej. Większość raportowanych wypadków dotyczy linii wysokiego napięcia rozpiętych na drewnianych słupach, ale niebezpieczeństwo wypadków z liniami wysokiego napięcia rozpostartymi między wieżami i słupami stalowymi i betonowymi nie może być ignorowane.

Planowanie środków ostrożności

1. Porozmawiaj w twoim lokalnym zakładzie energetycznym lub przedsiębiorstwie zarządzającym sieciami energetycznymi  wysokiego napięcia 275 i 400 kV. ( Napięcie robocze będzie pokazane na tabliczkach przymocowanych do słupów podtrzymujących linie). Uzyskasz  informacje o środkach ostrożności dotyczących bezpiecznej pracy w pobliżu linii energetycznych.

2. Określ maksymalną wysokość  i maksymalny pionowy zasięg twoich maszyn i maszyn używanych przez twoich  kontrahentów.

3. Zlokalizuj trasy wszystkich linii napowietrznych przebiegających nad twoją ziemią i w pobliżu.  Zaznacz przebieg linii na mapie obejmującym twoje obejście i grunty. Potrzebne informacje uzyskasz w firmie zarządzającej sieciami elektroenergetycznymi.

4. Upewnij się, że masz pełne informację o wszystkich liniach na twojej ziemi - jeśli nie, skontaktuj się z właścicielem tych linii.

5. Upewnij się, że dysponujesz informacjami na temat dopuszczalnych ,maksymalnych wysokości pracy pod każdą z rozpiętych linii energetycznych i w ich pobliżu. Oznacz te wysokości  na mapie gospodarstwa rolnego.  Mapa ta może zostać użyta przy planowaniu upraw i zbiorów albo innych prac, przy instruowaniu operatorów maszyn i kontrahentów, oraz przy zakupie nowych maszyn i wyposażenia. W przypadkach, gdzie występuje znaczące ryzyko, jest rozsądne przedyskutowanie  z zakładem energetycznym następujących kroków:

6. Dostęp: tworząc alternatywne punkty dostępu i trasy przejazdu - najczęściej jest to najtańsza opcja eliminacji zagrożenia.

7. Zmiana przebiegu linii: rozwiązanie problemu zapewnia  zastosowanie kabla zakopanego w ziemi albo zmiana trasy linii napowietrznej - opcja ta jest preferowana na obszarze podwórza gospodarstwa.

8. Bramki i barierki: rozwiązanie polega na budowie bramek i barierek pod którymi muszą przejechać maszyny pracujące pod liniami wysokiego napięcia. Nie dopuszczają one do pracy maszyn o niebezpiecznej wysokości. Rozwiązanie to jest szczególnie wskazane do zastosowania przy bramach i drogach.

Wybór maszyn

Zagrożenie kontaktem albo przeskokiem iskry z linii energetycznej może zostać znacznie zmniejszone przez wybór maszyn, których maksymalny pionowy zasięg nie przekracza 4 m. Sprawdź wysokość twoich maszyn i maksymalną wysokość, którą  może osiągnąć jakaś część każdej maszyny. Jeżeli to konieczne, sprawdź to w porozumieniu z producentem lub dostawcą.

Praca maszyną

Można zapobiec wypadkom, jeżeli prace wykonywane są w odległości poziomej wynoszącej co najmniej 9 m od linii energetycznej prowadzonej na słupach drewnianych i co najmniej 15 m od linii prowadzonej na słupach - wieżach stalowych. Te odległości powinny zostać określone od rzutu pionowego najbliższego przewodnika, prostopadle do kierunku biegu linii. Odległości te umożliwiają bezpieczne wykonywanie takich prac jak:

• układanie bel w stogi lub kopcowanie ziemniaków,

• rozkładania belek poziomych opryskiwaczy,

• przechylanie przyczep lub platform,

• ręczny przeładunek,

• pracy na górze  kombajnu lub innej wysokiej maszyny.

 

Zagrożenie może zostać zmniejszone przez:

• stosowanie opryskiwaczy z poziomo składanymi belkami,

• nie składanie belek opryskiwaczy podczas ruchu,

• uważną jazdę nie powodującą uszkodzenia słupów i podpór linii energetycznej,

• upewnienie się, że maszyna może bezpiecznie pracować w pobliżu napowietrznych linii energetycznych,

• stosowanie krótkich anten radiowych lub ich wymiana na wysokich maszynach, aby nie powodowały one niebezpieczeństwa,

• przenoszenie poziome rur do nawadniania przez dwie osoby i nie składowanie ich i innych materiałów w pobliżu lub pod liniami oraz przy słupach i podporach,

• wyznaczenie bezpiecznego obszaru dla wykonywania takich niebezpiecznych czynności jak składanie belek rozpryskiwacza, użycie podnośnika teleskopowego, przechylanie przyczepy i innych.

Pracuj bezpiecznie

Kluczowe elementy systemu bezpiecznej pracy to:

• Szkolenie:  Każdy, kto pracuje blisko napowietrznych linii energetycznych z maszyną i z określonym jej wyposażeniem, musi wiedzieć jakie zagrożenie wprowadza linia, jakie środki ostrożności należy przedsięwziąć oraz co zrobić, jeżeli dojdzie do kontaktu z linią energetyczną.

• Goście:  Kontrahenci są zagrożeni podczas pracy w gospodarstwie przez które przebiegają linie energetyczne. Upewnij się, że pracownicy ci wiedzą, gdzie przebiegają linie i poinformuj ich o potrzebie ostrożności. Trasy przejazdu mogą zostać oznaczone znakami ostrzegawczymi, w celu ostrzeżenia wszystkich przyjezdnych o niebezpieczeństwie.

SYTUACJA KRYZYSOWA - JEŻELI WYSTĄPI WYPADEK

• Nigdy nie dotykaj napowietrznej linii energetycznej - nawet, jeśli została zerwana przez maszynę lub spadła. Nigdy nie zakładaj,  że w linii nie ma napięcia.

• Kiedy maszyna jest w kontakcie z linią napowietrzną, porażenie prądem elektrycznym jest możliwe jeśli ktoś dotyka zarówno maszynę i ziemię.  Pozostań w maszynie i jeżeli możesz - obniż podniesione części pozostające w kontakcie z linią, lub wycofaj maszynę .

• Jeśli musisz wydostać się z maszyny w celu wezwania pomocy albo z powodu pożaru - wyskocz jak najdalej, o ile możesz, bez dotykania drutów albo maszyny, utrzymując pionową postawę ciała.

• Wezwij zakład energetyczny do wyłączenia prądu w linii. Nawet jeżeli wydaje się, że w linii nie ma napięcia, nie dotykaj jej - automatyka linii może ponownie załączyć zasilanie.

Społeczni inspektorzy pracy

Kiedy oceniasz zagrożenia płynące z napowietrznych linii energetycznych, rozmowa z zatrudnionymi przez ciebie pracownikami może być bardzo wartościowa. Wykorzystaj do pomocy przedstawicieli związku zawodowego lub  społecznych inspektorów pracy.

---