Biologiczne Mechanizmy Zachowania - 8 -
„Zachowania terytorialne”
Zachowania antagonistyczne:
W przypadku osobników tego samego gatunku ważną rolę biologiczną pełni wzajemna niechęć i wrogość manifestująca się przy zbytnim skracaniu dystansu między osobnikami. Tego typu wewnątrzgatunkowe zachowania antagonistyczne są podstawą zachowań terytorialnych.
Dystans osobniczy:
Rozróżniamy zwierzęta kontaktowe dążące do fizycznego kontaktu z innymi osobnikami (gryzonie, kotowate, psowate i naczelne) oraz zwierzęta dystansowe, unikające kontaktu,
Minimalny odstęp, jaki nie wywołuje zachowań agresywnych i chęci oddalenia się od osobnika nazywamy dystansem osobniczym,
U zwierząt społecznych zależy on od miejsca w hierarchii.
Relacje i dystanse:
Dystans osobniczy (społeczny) - najmniejsza odległość utrzymywana przez osobniki tego samego gatunku,
Dystans ucieczki - minimalna odległość, na którą może zbliżyć się drapieżnik,
Dystans krytyczny - minimalna odległość, po przekroczeniu, której następuje atak (gdy nie można już uciec).
Klasyfikacja E. T. Hall'a:
W wyniku badań Hall wyznaczył dla człowieka:
Strefę intymną (do 0,5m),
Strefę osobistą (od 0,5m do 1,2m),
Strefę społeczną (od 1,2m do 3,6m),
Strefę publiczną (od 3,6m).
Konkurowanie o zasoby:
Konkurencja przez eksploatacje zasobów:
Rozmieszczenie idealnie swobodne,
Konkurencja przez obronę zasobów:
Zachowania terytorialne.
Obrona zasobów:
Terytorium:
Terytorium (zwane też rewirem) to każdy broniony przez zwierzę obszar
(lub użytkowany na zasadzie wyłączności),
Nie oznacza to, że zwierzę nie opuszcza czasowo swego terytorium, jak również faktu, że poza terytorium również może walczyć np. o upolowaną ofiarę.
Taksonomia terytoriów:
Terytorium może mieć charakter:
Mieszkalny, lęgowy, godowy, wielofunkcyjny,
Terytorium może być ściśle zlokalizowane w przestrzeni lub płynne,
Może być absolutne - obrona każdego „centymetra”,
Może być czasoprzestrzenne - broniony jest obszar, w którym aktualnie osobnik przebywa,
Może być indywidualne lub grupowe.
Obrona terytorium:
Agresja pośrednia (zero-jedynkowa):
oznaczenia terenu np. moczem, kałem, wydzieliną gruczołów, zmianami w środowisku,
demonstrowanie głosem lub gestem,
Agresja bezpośrednia (stopniowana):
walka, demonstracja.
Zjawisko przyjaznego wroga:
Nie przed każdym intruzem terytorium jest bronione,
Ptaki tolerują obecność właścicieli sąsiednich terytoriów,
Wyjaśnia się to doborem krewniaczym i filopatrycznością (tendencją do pozostawania w miejscu narodzinnym).
Strefowanie terytorium w etologii:
Areał całkowity - obszar, na którym przebywał osobnik w ciągu całego swego życia.,
Areał osobniczy - obszar, który osobnik dokładnie poznaje i patroluje,
Obszar centralny - najbardziej regularnie wykorzystywany intensywnie obszar areału osobniczego,
Terytorium - broniony obszar zajmowany przez osobnika lub grupę - musi być stałym punktem geograficznym,
Obszar niezdobyty - fragment terytorium broniony za wszelką cenę.
Adaptacyjna funkcja terytorializmu:
Zgodnie z koncepcją optymalności terytorializm wyewoluuje, gdy będzie maksymalizował zysk osobnika.
Korzyści związane z terytorium:
Dostęp do zasobów pokarmowych,
Miejsce schronienia,
Dostęp do partnera seksualnego,
Teren godów,
Miejsce wychowania potomstwa.
Koszty terytorializmu:
Obrona terytorium:
Czas,
Energia,
Ryzyko odniesienia ran.
Patrolowanie:
Czas,
Energia,
Ryzyko ataku drapieżnika.
Koncepcja opłacalnej obrony zasobów:
Zakłada, że obrona terytorium staje się nieopłacalna, gdy:
jest zbyt wielu konkurentów,
ilość zasobów jest nieoptymalna,
presja drapieżników jest silna.
Ekonomika terytorializmu u nektarnika:
Koszty metaboliczne różnych rodzajów aktywności:
poszukiwanie nektaru - 1000 cal/h,
siedzenie na gałęzi - 400 cal/h,
obrona terytorium - 3000 cal/h.
Czas gromadzenia energii zależy od zawartości nektaru w kwiatach:
1㎕ - 8 h,
2 ㎕ - 4 h,
3 ㎕ - 2.7 h.
Ekonomika terytorializmu u nektarnika:
Nektarnik broni terytorium przez 0.28 h dzienne i ponosi koszt:
(3000 x 0.28) - (400 x 0.28) = 728 cal.
Jeśli efektem obrony jest wzrost ilości nektaru z 2 do 3 ㎕ to ptak zaoszczędza dzienne 1.3 h na poszukiwaniu pokarmu i odnosi korzyść:
(1000 x 1.3) - (400 x 1.3) = 780 cal.
Zysk wynosi 52 cal.