 | Pobierz cały dokument tektonika.egzamin.materialy.geologia.doc Rozmiar 442 KB |
TEKTONIKA- EGZAMIN
1.Czym różnią się pasywne i aktywne obrzeża kontynentów?
Krawędzie pasywne- krawędzie płyt są w ich wnętrzu, krawędź typu atlantyckiego, szelfy są znacznej szerokości, stok kontynentalny przechodzi stopniowo w podnóże kontynentalne (łagodnie nachylone lub płaskie), podnóże niepostrzeżenie graniczy z równią głębi abisalnych
Krawędzie aktywne- krawędzie płyt są w pobliżu granic płyt, typ pacyficzny, szczątkowy szelf, stok kontynentalny graniczy bezpośrednio z wąskim linijnym rowem oceanicznym, poza którym dopiero rozpościera się równia abisalna., tego typu granica pokrywa się z granicą płyt.
2.Na czym polega fałdowanie przez wyboczenie?
Regionalne proste ściskanie to w warunkach geologicznych praktycznie synonim ściskania poziomego, zwanego także kompresją tangencjalną. Ponieważ najczęstsze ułożenie warstw poprzedzające ich sfałdowanie jest również poziome lub zbliżone do poziomego, przeto w seriach warstwowanych występuje ściskanie podłużne ( równoległe do uławicenia). Proces fałdowania odpowiada wówczas mechanicznemu pojęciu wyboczenia, a powstałe w ten sposób fałdy można nazwać fałdami z wyboczenia.
Fałdowanie z wyboczenia powstaje w wyniku prostego ściskania warstw. Ściskanie jest równoległe do uławicenia poziomych warstw. W wyniku takiego fałdowania powstaje zespół fałdów o osiach prostopadłych do osi ściskania.
3.Wyjaśnić pojęcie kliważu krenulacyjnego i kliważu osiowego.
kliważ osiowy -występuje zwykle w skałach metamorficznych, a więc w bardziej podatnych warunkach i skałach, niż kliważ spękaniowy. Jego powierzchnie są zwykle płaskie i gładkie, a odstępy między nimi - bardzo regularne. Tną warstwy bez względu na ich litologię. Ten typ kliważu jest często zarazem mechanizmem fałdowania, a więc jego obecność odpowiada za uzyskanie geometrycznego efektu fałdów. Płaszczyzny osiowe fałdów są zarazem powierzchniami kliważu lub są do nich równoległe. Powierzchnie kliważu osiowego ustawione są prostopadle do kierunku działania osi naprężenia największego i w połączeniu z osiami fałdów pozwalają na jednoznaczne określenie pola naprężeń.
kliważ krenulacyjny- jest odmianą kliważu rytmicznego o odstępach między powierzchniami kliważu dostrzegalnych gołym okiem (>0,1 cm).K.krenulacyjny odznaczający się sfałdkowaniem (krenulacją) pierwotnej struktury w mikrolitonach (gęsto ułożone powierzchnie kliważu powodują pocięcie skał na równoległościenne bloczki).Może on być dyskretny (skrenulowane mikrolitony graniczą ze sobą wzdłuż ostrych powierzchni nieciągłości) lub strefowy(złupkowanie krenulacyjne).
 | Pobierz cały dokument tektonika.egzamin.materialy.geologia.doc rozmiar 442 KB |