GEOGRAFIA LUDNOŚCI - nauka badająca wzajemne zależności pomiędzy człowiekiem, a środowiskiem geograficznym.
Główne pola badawcze:
rozmieszczenie ludności na świecie, jej przyczyny i skutki
gęstość zaludnienia i koncentracja ludności
ruch naturalny (urodzenia, małżeństwa, rozwody, zgony), jego zmienność w czasie i przestrzeni oraz skutki jego zróżnicowanego tempa
ruch wędrówkowy (migracyjny), jego przyczyny, cechy charakterystyczne i skutki
struktury ludności (do głównych należą: rasowa, etniczna, językowa, społeczno-zawodowa, płci, wieku)
Czynniki przyrodnicze
Bariera świetlna
Klimat
Rzeźba terenu
Woda
Warunki glebowe
Szata roślinna
Czynniki społeczno-gospodarcze
Warunki rozwoju dla rolnictwa
Baza surowcowo-energetyczna
Handel /ekspansja morska/
EKUMENA - obszary na kuli ziemskiej stale zamieszkane i wykorzystywane gospodarczo przez człowieka
Ekumena wynosi obecnie około 91% powierzchni globu
ANEKUMENA - obszary na kuli ziemskiej niezamieszkane na stałe przez człowieka i nie wykorzystywane gospodarczo
SUBEKUMENA to obszar na kuli ziemskiej zamieszkany przez człowieka jedynie okresowo (np. koczownicy na terenach półpustynnych) bądź niezamieszkany, ale wykorzystywany gospodarczo, np. kopalnie
Stan liczby ludności - na świecie żyje
ok. 6 632 660 000 osób /stan na listopad 2007/
Tempo przyrostu ludności - 1,14% /2006 r./
Najwięcej ludzi zamieszkuje Azję (60,6%),
następnie: Afrykę (13,8%),
Europę (11,4%),
Amerykę Łacińską (8,6%),
Amerykę Północną (5,1%),
Oceanię (0,5%)
W Polsce mieszka 0,6% populacji ludzkiej
Gęstość zaludnienia - liczba osób w przeliczeniu na km²
Świat - 41 osób/km2
Azja - 119
Europa - 103
Afryka - 23
Ameryka N i Śr - 18
Ameryka S - 17
b. ZSRR - 13
Rosja - 8
Australia + Oceania - 3
Makau - 23 375 os/km2
Monako - 15 789 os/km2
Hongkong - 5 665 os/km2
Gibraltar - 5 167 os/km2
Singapur - 4 644 os/km2
Bermudy - 1 170 os/km2
POLSKA - 122 os/km2
Tab. Urodzenia, zgony oraz przyrost naturalny w wybranych krajach (2005)
Eksplozja demograficzna - szybkie tempo przyrostu rzeczywistego liczby ludności. O eksplozji demograficznej mówimy, gdy przyrost rzeczywisty przekracza 3%, co oznacza podwojenie liczby ludności w ciągu 24 lat czyli w ciągu jednej generacji
Przyczyny: spadek liczby zgonów (wydłużenie czasu trwania życia) ludności, poprawa warunków życia, rozwój medycyny, zachowanie dotychczasowego wysokiego współczynnika urodzeń
Implozja demograficzna - zjawisko bardzo niskiego przyrostu
rzeczywistego
Wyż kompensacyjny
„Echo wyżu demograficznego” - w Polsce 1974-1983 r. PN = pow. 10‰ = bardzo liczne roczniki z lat 50-tych, wchodzące w wiek zawierania małżeństw
PN w Polsce wynosi 0,9‰ (2008):
woj. Pom. + 3,6‰;
woj. Wielkp. + 2,9‰;
woj. Warm.-maz + 2,5‰;
woj. Małop. + 2,2‰;
woj. Łódzkie - 2,3‰;
woj. Świętokrz. - 0,9‰;
woj. Opolskie - 0,6‰;
Miasto = 0,5‰; Wieś = 1,5‰
MODELE TRANSFORMACJI DEMOGRAFICZNEJ
1. Pierwotny /4-fazowy/ model transformacji demograficznej:
I. faza (high stationary)
mocno wahające się, pozostające na wysokim poziomie i leżące blisko siebie wskaźniki urodzin i zgonów
śladowy przyrost naturalny, przy szybkiej wymianie pokoleń
II. faza (early expanding)
nożyce otwierają się poprzez spadek wskaźnika umieralności przy stałym poziomie urodzeń
rosnący przyrost naturalny
III. faza (late expanding)
nożyce zamykają się w wyniku zmniejszenia liczby urodzeń, która maleje szybciej niż liczba zgonów
przyrost naturalny spada, zbliża się do zera
IV. faza (low stationary)
słabo wahające się, pozostające na niskim poziomie i leżące blisko siebie wskaźniki urodzin i zgonów
zerowy przyrost naturalny, mała wymiana pokoleń
Typy przyrostu naturalnego /PN/:
prymitywny /pierwotny/
tzw. „eksplozji demograficznej”
europejski
PRZYROST RZECZYWISTY - różnica pomiędzy wielkością przyrostu naturalnego i salda migracji
PR = PN +/- SM (I+E)
Ruchy migracyjne
1800-1950 r. - w ruchu Transatlantyckim 67 mln osób /w tym 60 mln z Europy/
1881-1930 r. - opuściło Europę 40 mln
1918-1939 r. - imigracja: Francja, Niemcy - 2 mln, - emigracja: Polska 0,6 mln,
Hiszpania, Włochy
1944 r. - II wojna światowa - przemieszczenie ok. 50 mln , w tym 16 mln
Niemców, 5,5 mln Polaków
1947-1949 r. - Indie - Pakistan = 10 mln, E - muzułmańska, I - hinduska
1960-1970 r. - wędrówki ludności afrykańskiej /etniczne, religijne, polityczne,
ekonomiczne/
1950-1990 r. - USA, Kanada I = 13 mln, Europa Zachodnia I = 13 /Europa S
= 6 mln, E = 4 mln/, Australia, Nowa Zelandia 2,5 mln
Czynniki wpływające na migracje
Czynniki wypychające - wywołują chęć opuszczenia danego miejsca
Czynniki przyciągające - dają jakąś alternatywę i skłaniają do przyjazdu
do danego miejsca
Przyczyny migracji
ekonomiczne
polityczne
religijne
kulturowe
etniczne
językowe
Podział migracji ze względu na:
zasięg
migracje wewnętrzne - przemieszczanie się ludności w granicach danej
jednostki administracyjnej (miasto, gmina, województwo, etc.) lub
politycznej (państwo) - w Polsce 1952-1993 ze wsi do miast przemieściło się
11,6 mln osób
migracje zewnętrzne - przemieszczanie się ludności z jednej jednostki
administracyjnej lub politycznej do innej
czas trwania
czasowe - sezonowe, wahadłowe /praca, nauka, usługi/
stałe - trwałe
cel
turystyka
lecznictwo
pielgrzymki
zarobki
Formy migracji
emigracja - wyjazd
imigracja - przyjazd
reemigracja - powrót z emigracji czasowej
uchodźstwo - ucieczka
ewakuacja - zorganizowana przez państwo w celu uniknięcia
spodziewanego zagrożenia
repatriacja - powrót obywateli z obcego terytorium zorganizowany przez
ich państwo
przesiedlenie (transfer) - przesiedlenie obywateli danego państwa w
ramach jego granicy
deportacja - przymusowe przesiedlenie danej osoby lub grupy osób na
peryferie danego państwa lub poza jego granice
Drenaż mózgów /elit intelektualnych/ - emigracja ludzi dobrze wykształconych do krajów wysoko rozwiniętych, które oferują im lepsze warunki materialne i zawodowe
Imigranci w Niemczech /b. Jugosławia, Turcy/, Francja /Portugalia, Algieria, Maroko, Włosi/, Luksemburg 1/3 ludności = imigr.,
Szwajcaria ¼ ludności = imigranci
„Gastarbeiterzy”- lata 60-te = Włosi, Hiszpanie, Grecy,
lata 80-te = Jugosłowianie, Turcy, Arabowie, Polacy
Migracje zarobkowe w Afryce: RPA, Wybrzeże Kości Słoniowej /z Gwinei, Mali, Burkino Faso/
Ograniczenia imigracyjne - „miasta zamknięte”, „kwoty imigracyjne”- np. USA 1921 r. - 158 tys.
Przyczyny małej mobilności ludności
bariery polityczne - prawdopodobnie główna przyczyna niskiej mobilności
ludności w skali świata
bariery językowe - jedna z głównych przyczyn niskiego poziomu migracji
międzynarodowej w Unii Europejskiej
bariery kulturowe
bariery infrastrukturalne - np. słaby rozwój mieszkalnictwa (ważne np. w
Polsce)
Struktura płci i wieku
Liczba urodzeń chłopców: 515-520/1000 urodzeń
Wskaźnik feminizacji - określa ile kobiet w danym społeczeństwie przypada na
określoną liczbę mężczyzn
Wyrażany jako liczba kobiet przypadająca na 100 mężczyzn,
Rosja 113/100, Austria 109/100, Polska 107/100, Belgia, Czechy, Francja - 105/100
Wskaźnik maskulinizacji - wskaźnik demograficzny określający ilu mężczyzn w
danym społeczeństwie przypada na określoną liczbę kobiet
Wyrażany jako liczba mężczyzn przypadająca na 100 kobiet
Kuwejt - 133/100; ZEA, Katar - 130/100; Indie, Chiny 107M/100; Bangladesz- 105/100; Pakistan - 106/100, Egipt - 100/100
Wysoka umieralność kobiet = młodo zawierane małżeństwa, częste macierzyństwo, ciężka praca/
Grupy wiekowe
Wiek przedprodukcyjny: 0-14 lat/ 0-17 lat
Wiek produkcyjny:
- mężczyźni 18-64 rok życia
- kobiety 18-59 rok życia
Wiek produkcyjny dzielony jest także na:
- wiek mobilny: 18-44 lata mężczyźni i kobiety
- wiek niemobilny: 45-64 lata mężczyźni i 45-59 lat kobiety
Wiek poprodukcyjny: 60 (K) 65(M) lat i powyżej
Największy udział dzieci i młodzieży: Indie 47%, Brazylia 44%;
najmniejszy udział: Niemcy, Szwajcaria - 20-22%, Australia, Dania, Japonia - 24%, Belgia, Finlandia, Szwecja - 25%, Kanada - 28%, USA - 29%
Przeciętna długość życia:
Świat - ok.66 lat (64M/68 K),
Afryka - 40-50 lat,
Azja - 50-60 lat,
WRKK - pow. 75 (80) lat
a. Japonia 82 (79M/86K)
b. Islandia 80 (78/83)
c. Szwecja 81 (78/83)
d. Kanada 80 (77/84)
e. Szwajcaria 81 (78/84) Australia
f. Francja 81 (77/84)
g. Norwegia 80 (77/82,5)
Polska śr. 75 lat 71,8 M / 79,9 K - (2006)
67/75 nadumieralność mężczyzn
Trzy typy społeczeństw wg G. Sundbarga
POZIOM ANALFABETYZMU
STRUKTURA ZATRUDNIENIA
zawodowo czynni
zawodowo bierni: emerytury, renty, stypendia, opieka społeczna,
sprzedaż posiadanych dóbr, rentierzy, inni
Stopień aktywności zawodowej: 35 - 55% (ryc.)
najwyższy: Dania 57% ludności zawodowo czynnej do ogółu ludności,
Japonia, Rosja - 53%, Bułgaria, Czechy, Słowacja - po 52%,
Ukraina, Szwecja, Szwajcaria - po 51%,
Finlandia, Norwegia, Kanada, USA - po 50%,
Polska - 47%
Aktywność zawodowa kobiet: KSR - pon. 10%, WRKK - 20-40%,
KS - 40-50%
Wskaźnik obciążenia ekonomicznego - liczba osób niepracujących (uczący się, bezrobotni, emeryci, renciści) na 100 osób pracujących
SEKTORY ZATRUDNIENIA
Zatrudnienie w rolnictwie (ryc.)
WRKK: W. Brytania 2%, Belgia 2,5%, USA 2,8%, Szwecja, Kanada, Niemcy
3%, Holandia 4%, Australia 5%, Japonia 6,2%
b. BKS: Rumunia 29%, Polska 18%, Bułgaria 16,5%, Węgry 15%
c. KSR: Nepal 92%, Burundi 91%, Rwanda 91%, Burkina Faso 89%,
Mozambik 81%, Tanzania 80%, Etiopia 74%, Indie 70%, Indonezja
54%, Pakistan 45%, Turcja 44%, Nigeria 43%
Zatrudnienie w przemyśle (ryc.)
WRKK: 20-25%,
BKS: 25-35%,
KSR: 10-20%
Zatrudnienie w usługach (ryc.)
WRKK: Luksemburg 86%, Wlk.Brytania 80%, Dania 79%, Holandia 73%
BKS: Polska 55,5%, Ukraina 44%, Rumunia 38%, Albania 28%
KSR: Burundi 4%, Bhutan 5%, Gambia 6%, Afganistan 10% - Jordania 83%, ZEA 78%
BEZROBOCIE
Stopa bezrobocia - udział bezrobotnych wśród aktywnych zawodowo w danej kategorii ludności
Aktywni zawodowo - osoby pracujące plus osoby poszukujące pracy plus bezrobotni plus niepełnosprawni (z możliwością zatrudnienia w niektórych zawodach)
Przyczyny bezrobocia
likwidacja niektórych gałęzi gospodarki, np. górnictwa
zmniejszenie popytu na konkretne dobra czy usługi
ograniczanie produkcji
brak informacji o miejscach pracy
przeniesienie zakładu do innego rejonu
niedostosowane do potrzeb rynku
wykształcenie pracowników
zmiany w technologii
wysokie obciążenia fiskalne
Rodzaje bezrobocia
bezrobocie strukturalne
bezrobocie technologiczne
bezrobocie koniunkturalne
bezrobocie frykcyjne
bezrobocie sezonowe
W zależności od formy występowania wyróżnia się
bezrobocie krótkookresowe - do 3 miesięcy bez zatrudnienia
bezrobocie średniookresowe - od 3 do 12 miesięcy bez zatrudnienia
bezrobocie długookresowe - od 6 do 12 miesięcy i powyżej
bezrobocie ukryte
STRUKTURA RASOWA /cechy antropologiczne/
>50% ludności Świata /5 narodów/: Chińczycy, Hindusi, Amerykanie,
Indonezyjczycy i Brazylijczycy
Kraje wielonarodowościowe: b. ZSRR, b. Jugosławia, Belgia, Kanada,
Szwajcaria
Mniejszości narodowe lub etniczne: np. Francja: Algierczycy,
Marokańczycy, Tunezyjczycy, Portugalczycy, Hiszpanie,
Włosi, Polacy, b. Jugosłowianie
Polska: 3%, [Niemcy 300-350 tys., Ukraińcy - 300 tys., Białorusini - 200-250 tys., Romowie - 20 -25 tys., Litwini, Słowacy - 20 tys., Żydzi 15 tys., Rosjanie 10-15 tys., Czesi - 3 tys., Grecy - 5 tys.
Jugosławia: Serbia 41%, Chorwacja 23%, Słowenia 9%, Macedonia 6%
Albania, Czarnogóra, Węgry - po kilka %
POLONIA = 30 krajów tab.
ŚWIAT = 900 narodów i narodowości
Polonia na świecie (szac. w 2003 r.)
STRUKTURA JĘZYKOWA
RODZINY JĘZYKOWE - Eurazja
Języki indoeuropejskie - największa rodzina językowa świata pod względem liczby mówiących (ok. 45% mieszkańców Ziemi), np. języki: bałtyckie, celtyckie słowiańskie, germańskie, romańskie
Języki uralskie - języki z północnej Eurazji i Węgier
Języki ałtajskie - języki Azji północnej, środkowej i Turcji, ok. 6% ziemskiej populacji
Języki drawidyjskie - języki południowych Indii i Sri Lanki, ok. 3% ziemskiej populacji
Języki chińsko-tybetańskie - języki wschodniej i południowo-wschodniej Azji, pod względem liczby mówiących druga rodzina językowa świata (ok. 22% ziemskiej populacji)
Języki północno-wschodniokaukaskie - języki Czeczenii i Dagestanu, dawniej używane też na terenach Bliskiego Wschodu
Języki kartwelskie (południowokaukaskie) - język gruziński i pokrewne dialekty
STRUKTURA WYZNANIOWA - GŁÓWNE RELIGIE ŚWIATA