WYCIECZKA - forma pracy dydaktyczno-wychowawczej.

Umożliwia poznanie nowych nieznanych zjawisk, obiektów.

Kształcenie spostrzegawczość.

Konfrontacja teorii z praktyką.

Wykorzystanie terenu i obiektów przyszkolnych do realizacji ścieżki edukacyjnej:

• „Dziedzictwo kulturowe w regionie"

• „Ekologicznej"

• „Prozdrowotnej" Realizacja zadań wychowania obywatelskiego i patriotycznego.

• Usłyszę — zapomnę, zobaczę zapamiętam, robię zrozumiem!

• CELE WYCIECZEK - realizacja programu dydaktycznego i wychowawczego(nie powinien to być tylko cel rekreacyjny).

• Cele dydaktyczne - wiedza z jednego lub wielu przedmiotów, przyswajanie przez

obserwację, samodzielne rozwiązywanie problemów, możliwość łączenia faktów z różnych dziedzin,

poznanie praktycznego funkcjonowania tego, co poznaje uczeń jako wiedzę teoretyczną, nabywanie

umiejętności posługiwania się busolą, mapą, kluczem do rozpoznawania skał, roślin.

• Cele wychowawcze

• rozwijanie zainteresowań własnym regionem, kształtowanie postaw proekologicznych, integracja klasy,

• kształtowanie postaw i przyzwyczajeń związanych z aktywnym wypoczynkiem, kształtowanie nawyków współpracy przy organizacji i realizacji wycieczek, kształtowanie odpowiedzialności za powierzone zadania (terminowość), nauka współżycia w grupie w warunkach pozalekcyjnych.

• Cele rekreacyjne i zdrowotne - wypoczynek, zabawa, ruch na świeżym powietrzu winnym otoczeniu.

RODZAJE WYCIECZEK:

• Wycieczki - lekcje:

tzw. lekcje w terenie, czas trwania 1 -2 godziny, jednotematyczne lub wielotematyczne,

obejmuje najbliższe otoczenie szkoły, odbywają się pieszo.

• Wycieczki przedni iotowe:

tzw. wychowanie zintegrowane lub programowe, czas trwania 4-5 godz. lub cały dzień,

mogą być piesze, rowerowe, autokarem, jednotematyczne lub wielotematyczne, (np.

cukrownia, mleczarnia, kompleks leśny),

• Wycieczki krajoznawcze:

jedno lub wielodniowe, wielotematyczne, rowerowe, autokarowe, pociągiem.

• Wycieczki krajoznawczo - turystyczne:

łączą wędrówkę, wysiłek fizyczny z poznaniem środowiska przyrodniczego, dorobku kulturowego człowieka.

wielotematyczne, wielodniowe, piesze, rowerowe, autokarowe, pociągiem, środkami transportu wodnego.

BHP NA WYCIECZKACH (imprezach turystycznych)

I. Dyrektorzy szkól i placówek oświatowo-wychowawczych powinni jak najstaranniej dobierać osoby mające sprawować opiekę nad dziećmi i młodzieżą.

II. Dyrektorzy szkół i placówek są zobowiązani:

1. Wymagać od kierowników i opiekunów szkolnych imprez turystycznych pisemnego oświadczenia o zapoznaniu się z przepisami bezpieczeństwa, oraz zobowiązania do ścisłego przestrzegania.

2. Poinformować kierowników imprez turystycznych, aby w przypadku przybycia wycieczki na nieznany teren, porozumieli się z miejscowym samorządem lub policja celem uzyskania informacji o miejscach zagrożonych i niebezpiecznych dla zdrowia i życia młodzieży.

III. Wychowawcy i nauczyciele powinni dokładnie zaznajomić dzieci i młodzież z podstawowymi

zasadami bezpieczeństwa a, szczególnie na: jezdniach, skrzyżowaniach, drogach publicznych, dworcach kolejowych i autobusowych, przystankach i postojach, w lasach, na szlakach turystycznych (szczególnie górskie, wodne).

IV. Kierownicy i opiekunowie imprez turystycznych zobowiązani są do ścisłego przestrzegania:

przepisów przeciwpożarowych,

zarządzeń przeciwepidemicznych,

regulaminów obowiązujących w miejscach postoju, pobytu i podróży.

PODSTA WOWE ZASADY ORGANIZACJI WYCIECZEK

• Wycieczki popularne i wycieczki po trasach typowych organizuje się dla uczniów

powyżej 11 lat.

W wycieczkach jednodniowych mogą brać udział także młodsi uczniowie.

W wycieczkach krajowych biorą udział uczniowie po ukończeniu 14-go roku i posiadający

odpowiednie umiejętności poruszania się po wodach otwartych.

• 4. W wycieczkach rowerowych mogą brać udział uczniowie od 12 roku życia, posiadający kartę rowerową, (długość dziennych odcinków do 50 km - wiek uczestnika, przeciętne tempo jazdy 15 km/godz. zależne od wieku, warunków atmosferycznych, sprawności fizycznej).

• W wycieczkach narciarskich nizinnych obowiązują te same zasady, jak przy wycieczkach popularnych, uczestnicy muszą posiadać umiejętności jazdy na nartach (sprawdzone przez osobę posiadającą odpowiednie przygotowanie).

• W wycieczkach górskich mogą brać uczniowie po ukończeniu 14 lat, mający odpowiednie doświadczenie w podstawowych formach turystyki pieszej. Wskazane jest posiadanie odznaki turystyki pieszej.

• W wycieczkach żeglarskich mogą brać udział uczniowie po ukończeniu 14 lat, po odpowiednim przeszkoleniu.

• Wycieczki do parków narodowych mogą być organizowane po uzyskaniu zgody dyrekcji parku,a do lasów państwowych muszą być zgłoszone do miejscowego organu administracji leśnej (2 dni przed terminem).

PROGRAMY WYCIECZEK

1. Program wycieczki opracowują kierownicy wspólnie z aktywem młodzieżowym.

2. Program winien być dostosowany do:

Wieku uczestników.

Zainteresowań uczniów,

Treści podstawy programowej (poszczególne przedmioty i ścieżki edukacyjne).

3. Każda wycieczka musi posiadać kartę wycieczki.

4. Plan każdej wycieczki winien być zatwierdzony przez dyrektora placówki.

ILOŚĆ OPIEKUNÓW NA WYCIECZCE

1 opiekun na 9 uczniów: przy przejazdach PKP.

1 opiekun na 5 uczniów: przy wycieczkach wodnych i górskich.

1 opiekun na 10 uczniów: przy pozostałych wycieczkach.

1 opiekun na grupę (klasę) na wycieczce lekcyjnej.

! Kierownik wycieczki nie może mieć pod opieką grupy

Na każdej wycieczce muszą być przestrzegane normy pokonywanej odległości:

Wycieczka kajakowa

Etap dzienny: 10-15 km po wodach stojących,

30 km z prądem rzeki,

8 km pod prąd rzeki.

Wycieczka autokarowa

Kierowca autobusu prowadzi pojazd tylko 8 godzin na dobę w rytmie:

4 godziny jazdy - 1 godzina odpoczynku

L_ można przejechać 500 km

2 godziny jazdy - 30 minut odpoczynku —'

opiekunowie siedzą w pobliżu drzwi na początku i na końcu pojazdu.

na postoju pierwszy zawsze wysiada opiekun,

opiekunowie, kierownik nie śpią w autokarze, nie pija alkoholu i nie palą papierosów,

postoje należy organizować na parkingach lub w miejscu, które nie zagraża uczestnikom,

nie można jeździć w nocy od 22 do 6⁾⁽⁾, z wyjątkiem wyjazdów, można wyjechać np. o 5 ,

z okien autobusu nie wyrzucamy śmieci, butelek itp. (gdy brakuje stałych koszy, powinny być przygotowane worki na śmieci).

Wycieczka pociągiem

Powinny być rezerwowane wagony i przedziały tak, aby opiekun miał całą grupę „przy sobie , grupa wycieczkowa powinna być na miejscu odjazdu najpóźniej 30 minut przed odjazdem, należy sprawdzić stan techniczny drzwi, okien w wagonie,

kierownik wycieczki informuje gdzie zlokalizowany jest punkt sanitarny, konwojent

kolejowy i jego miejsce,

w czasie podróży kierownik i opiekunowie nie mogą spać,

w czasie podróży kierownik nadzoruje zachowanie uczestników, nie pozwala na bieganie po

wagonach.

W razie potrzeby opiekun, szczególnie nocą oprowadzi ucznia do WC.

NORMY OBOWIĄZUJĄCE W CZASIE WYCIECZEK

Czas zwiedzania - dziennie 5-6 godzin; 3-4 godz. przed południem, przerwa na obiad lub wypoczynek + 2 godziny po południu.

Długość trasy pieszej - 1 dzień: 7-30 km (od 6-7-latków, niewprawnych, do doświadczonych turystycznie 18-latków):

wiek	stopień zaawansowania			tempo
		początkujący	średnio zaawans.	zaawansowani	km/h
6-7 lat	7 km	8 km	9 km	2,5
8-9 lat	8 km	10 km	12 km	3
10-11 lat	10 km	12 km	14 km	3
12-13 lat	12 km	15 km	18 km	3,5
14-15 lat	15 km	18 km	21 km	4
16-18 lat	20 km	25 km	30 km	4,5
Uwaga: w górach	00 m wzniesienia (	)dpowiada dodatkom	/vemu 1 km (ściślej:	0,7-0,8 km).

przy wycieczkach kilkudniowych średnie trasy dzienne powinny być nieco krótsze o ( 20-30%)

Długość trasy rowerowej - 1 dzień: 20-84 km (zakres od 10-latków do 18-latków, zaawansowanie jak wyżej ):

wiek		stopień zaawansowania				tempo
		początkujący		średnio zaawans.	zaawansowani		km/h
10-11 lat	20 km		25 km	30 km	7
12-13 lat	28 km		35 km	42 km	8
14-15 lat	40 km		50 km	60 km	9
16-18 lat	56 km		70 km	84 km	10

Obciążenie - od 4 - do max. 20/16 kg (chłopcy/dziewczęta); uwaga: zmniejszyć dla dziewcząt 13-16-letnich; ogólnie ostrożnie w okresie 11-12 lat (skok pokwitaniowy, zmniejszona sprawność)

wiek	stopień zaawansowania
		początkujący	średnio zaawans.	zaawansowani
10-11	4 kg	5 kg	6 kg
12-13	6 kg	7 kg	8 kg
14-15	7,5 kg	9 kg	10,5 kg
16-18	9,5 kg	12 kg	14,5 kg

NORMY WYCIECZEK JEDNODNW WYCH NIZINNYCH PIESZYCH

Lp.	Wiek uczestników Wskaźniki	7-8 lat	9-12 lat	13-15 lat	16-17 lat
1.	Czas trwania	2 godz.	3 godz.	5 godz.	6 godz.
2.	Ogólna długość drogi marszu	3-4 km	4-6 km	6-10 km	10-15 km
3.	Przemarsz bez przerwy może wynosić	1-1,5 km	1,5-2 km	2-3 km	3-4 km
4.	Szybkość marszu km/h	2-2,5	2,5-3	3-4	3,5-4
5.	Przerwy w marszu minutach	15	15	10	10
6.	Ciężar w plecakach	do lkg	do 2 kg	do 3 kg	do 4 kg

ORGANIZACJA WYCIECZEK SZKOLNYCH

I IMPREZ TURYSTYCZNO-KRAJOZNAWCZYCH

DLA DZIECI I MŁODZIEŻY

Formy organizowania działalności w zakresie krajoznawstwa i turystyki

I Wycieczki (czas trwania od 1 - 5 dni) dzielimy :

1. ze względu na cel :

a) wycieczka przedmiotowa - inicjowana przez nauczyciela w celu uzupełnienia obowiązującego programu nauczania w ramach danego przedmiotu lub przedmiotów pokrewnych ;

b ) wycieczka krajoznawczo-turystyczna, w której udział nie wymaga od uczestników

umiejętności specjalistycznych ;

c ) wycieczka turystyki kwalifikowanej, w której udział wymaga przygotowania kondycyjnego, umiejętności specjalistycznych w tym posługiwania się sprzętem ;

2. ze względu na sposób poruszania się i pokonywania trasy :

a ) piesze : nizinne i górskie ;

b ) rowerowe ;

c ) kajakowe ;

d) narciarskie ;

e ) autokarowe .

NORMY ORIENTACYJNE (piesze wycieczki jednodniowe) :

Lp.	Wyznaczniki	7-8 lat	9-12 lat	13-15 lat
1.	Ogólna długość czasu trwania wycieczki	2h	3h	5h
2.	Ogólna długość drogi w kilometrach	3-4	4-6	6-10
3.	Wielkość jednego przemarszu bez przerw	1 - 1,5	1,5-2	2-3
4.	Szybkość marszu w km /godz.	2-2,5	2,5-3	3-4
5.	Długość przerw w marszu w minutach	15	15	10
6.	Ciężar plecaka w kilogramach	0,8-1	1,5-2	2,5-3

Wycieczki piesze

1. Grupa powinna wędrować w szyku zorganizowanym (parami) podczas przejścia przez miasto, osiedle lub gdy

chcemy nadać szybsze tempo marszu. Na szlaku - w szyku luźnym lub „gęsiego".

2. Na początku grupy idzie kierownik wycieczki oraz najmniej sprawni uczestnicy.

3. Na końcu maszerują najbardziej doświadczeni uczestnicy, opiekunowie wycieczki (zastępca kierownika,

osoba pełniąca obowiązki sanitariusza).

4. Nie wolno dopuszczać do tworzenia się większych przerw w kolumnie marszowej.

5. Nie wolno nikomu oddalać się od grupy bez poinformowania kierownika.

6. Nigdy nie wysyła się jednego uczestnika z poleceniem załatwienia jakiejś sprawy ani też nie zostawia samego

na szlaku. W razie wypadku z poszkodowanym zostaje osoba dorosła (opiekun).

7. Wędrujemy w tempie dostosowanym do wieku i kondycji uczestników.

8. Pierwszy kilometr na każdym etapie wędrówki przechodzimy wolno, pierwszą przerwę organizujemy po 20

minutach marszu, następne przerwy po każdych 40 - 60 minutach. Po przebyciu połowy drogi należy zrobić

dłuższą przerwę 20 - 30 minut a nawet 1-2 godzin (posiłek).

Ostatni kilometr marszu przechodzimy znowu wolno (uspokojenie pracy serca i rytmu oddychania).

9. Podczas dłuższego postoju powinno się zdjąć plecak, nie siadać (kłaść się) na gołej ziemi, plecy okryć

swetrem.

10. Przed południem należy pokonać największą część trasy.

11. Zasadniczo należy wędrować po turystycznych szlakach znakowanych.

12. Wodę można pić w ograniczonej ilości, napoje tylko na postojach, spożywając kaloryczne pokarmy, łatwo

przyswajalne i w niewielkiej ilości.

13. W czasie burzy przysiadamy na plecakach w pojedynkę lub w grupach 2-3 osobowych, nakrywając się

peleryną. Nie zatrzymywać się na wzniesieniach, pod samotnie stojącymi drzewami, słupami, nie opierać

się o drzewa, skały.

14. Nie ruszamy na szlaki okresowo zamknięte przez władze administracyjne, leśne, sanitarne.

15. W dni upalne unikać wędrówek w samo południe, pamiętać o nakryciach głowy. 16. Zimą wędrujemy zawsze przetartymi szlakami i tylko wtedy, gdy dzień jest pogodny, bez silnego

wiatru, temperatura nie niższa jak - 6°C. Tempo marszu wolniejsze jak latem, odpoczynki tylko w

formie zwolnienia marszu i krótkich postojów. Nie wolno siadać !

17. Należy bezwzględnie przestrzegać zasady nie noszenia jakichkolwiek pakunków w rękach.

Wycieczki górskie

W wycieczkach górskich w terenie od 600 - 1000 m. n.p.m. może brać udział młodzież po ukończeniu 14. roku życia; grupy wiekowo młodsze mogą poruszać się jedynie w terenie górskim poniżej 600 m. n.p.m.

1. Wybierając się w góry, należy zostawić w miejscu zamieszkania informację o trasie wycieczki i terminie

powrotu. Na szlaku wędrówki zapisywać w schroniskach dokładną datę pobytu i trasę jaką ma się przebyć.

Jeśli to możliwe, pobyt w górach najlepiej rozpocząć od co najmniej 1. dniowej aklimatyzacji i wędrówki

trasami łatwymi.

2. Wycieczki piesze lub narciarskie na terenach górskich leżących na obszarach parków narodowych i

rezerwatów przyrody mogą prowadzić tylko górscy przewodnicy turystyczni.

3. Wędrówkę rozpoczynamy wcześnie rano, kończymy przed zapadnięciem zmroku.

4. Nie należy schodzić z wyznaczonych szlaków.

5. Wędrówkę skrócić łub przerwać z chwilą pogorszenia się pogody.

6. Zachować ostrożność idąc po mokrym lub gliniastym podłożu, po stromych stokach zarośniętych trawą, po

piargach. Zboczem w dół nie schodzić zbyt szybko.

7. W razie zabłądzenia należy zawsze iść ścieżką prowadzącą w dół, do doliny, albo z biegiem spływających

strumieni.

Wycieczki kolarskie

W wycieczkach kolarskich może uczestniczyć młodzież po ukończeniu 12. roku życia i zdobyciu karty rowerowej, wyłącznie pod opieką doświadczonego kierownika. Dzieciom poniżej 10. lat wolno poruszać się po drodze tylko wspólnie z rodzicami.

Rowerzyści mogą korzystać z chodnika, przestrzegając następujących zasad : szerokość chodnika min. 2 m., zmniejszenie prędkości, zachowanie szczególnej ostrożności, ustępowanie miejsca pieszym.

Uczestnicy powinni podróżować na rowerach o podobnej sprawności technicznej. Powinni ustalić miejsca uczestników w kolumnie oraz sposób porozumiewania się w czasie jazdy.

1. Najlepiej rozpoczynać jazdę rano, by przed południem znaleźć się w miejscu docelowym.

2. Zabrania się jazdy parami, należy jechać rzędem, zachowując odstępy 3 - 5 m.

3. Kierownik grupy powinien jechać na czele, zastępca na końcu, słabsi kolarze w środku kolumny.

4. Szybkość jazdy dostosowana do możliwości najsłabszego uczestnika - najczęściej jeździ się z szybkością ok. 15 km / godz. (z góry ok. 20 km / godz.).

5. Pierwszy postój po kilku kilometrach, następne co godzinę na 10 min.

6. Jadąc przez trudny teren (mokradła, piaski), lepiej prowadzić rower.

7. W razie uszkodzenia roweru do naprawy pozostawić drugą osobę do pomocy albo cały zespół.

8. Nie należy jeździć nocą.

Normy odległości dziennych etapów (dla dziewcząt obniżone o 20%)

Wiek	Początkujący km	Średnio zaawansowani km	Zaawansowani km
12-14	10-20	20-22	30-35

Wycieczki kajakowe Bierze w nich udział młodzież po ukończeniu 14. roku życia, posiadająca karty pływackie.

Wycieczki narciarskie

• V W jednodniowej wycieczce biorą udział uczniowie po ukończeniu 12. lat,

• w kilkudniowych - po ukończeniu 14. lat.

• r Opiekunowie - 1 na 10 - 7 uczestników (w zależności od warunków trasy).

• r- Wędrówkę należy rozpoczynać o 9 rano. y Grupa wędruje rzędem, idący na czele wytycza szlak. Prowadzącego należy często zmieniać, zwłaszcza, gdy jest wysoki śnieg. Kroczący za nim w odstępach

• od 2 - 3 m.

• y Najsłabsi narciarze idą w środku kolumny, na końcu sprawny uczestnik z

• apteczką. y Gdy trasa zjazdu prowadzi nartostradą, to należy jechać jej prawą stroną.

• "y Należy przestrzegać nakazów, zakazów, informacji podanych na znakach

• narciarskich. 'y Postoje organizować w miejscach osłoniętych od wiatru, nasłonecznionych.

• y Na trasę zabrać termos z gorącym napojem.

• y Pamiętać o okularach przeciwsłonecznych.

• y Miejsce kierownika jest wszędzie tam, gdzie wymagają tego okoliczności.

• Nadzoruje zjazdy wszystkich uczestników.

• Normy odległości i tempa

Rodzaj wycieczki	Wiek	Początkujący	Średnio zaawansowani	Zaawansowani	Tempo km/godz.
górska 12-16 10-12 km 12-14 km 14-16 km 3,5-4
nizinna	11 -13	8-10 km	10-12 km	12-15 km	3,5-4
		14-16	12-14 km	14-16 km	16 - 20 km	3,5-4

Wycieczki autokarowe

1. Kierownik wycieczki powinien wpływać na przestrzeganie przez kierowcę bezpieczeństwa jazdy. Powinien też odbyć rozmowę na temat stanu technicznego pojazdu, jego wyposażenia.

2. Od kierowcy nie wolno żądać spełnienia czynności wykraczających poza przepisy i obowiązki dotyczące zasad pracy.

3. Kierownik wycieczki powinien dysponować apteczką pierwszej pomocy.

4. Ze względu na bezpieczeństwo i samopoczucie uczestników unikać podróżowania nocą.

5. Prowadzący wycieczkę powinien zająć miejsce obok kierowcy.

6. Podczas transportu dzieci, przy drzwiach powinny siedzieć osoby dorosłe.

7. Przejścia w autobusie powinny być wolne od bagaży, nie wolno również w przejściach ustawiać miejsc dodatkowych.

8. Co 1 - 2 godzin należy zarządzać 5-10 minutowe przerwy relaksowe. Przy jeździe kilkugodzinnej przewidzieć 1-2 przerwy 20 - 30 minutowe (spacer, posiłek) najlepiej na terenie przydrożnych parkingów. Po przerwie zawsze kontrolować obecność uczestników.

9. Unikać chodzenia w autobusie podczas jazdy.

10. Uczestnicy z dolegliwościami choroby lokomocyjnej powinni zająć miejsce w środkowej części autobusu (najmniejsze wstrząsy). 11. Co najmniej 2 dni przed wycieczką uczniowie powinni podpisać

REGULAMIN PODROŻY,

jego forma i treść zależy od nauczyciela organizującego wycieczkę, ponieważ najlepiej zna grupę, z którą będzie podróżował. Można również posłużyć się podanym niżej wzorem :

REGULAMIN WYCIECZKI

Zobowiązuję się, że w czasie podróży :

1. Do autokaru będę wsiadał w wyznaczonej kolejności .

2. Zawsze będę zajmował wyznaczone miejsce . 3- Nie będę spacerował w czasie jazdy .

4. Nie będę otwierał okien .

5. Będę spożywał posiłek o ustalonej porze i w miejscu wyznaczonym przez opiekuna .

6. Opakowania po słodyczach, napojach i inne śmieci będę wyrzucał do kosza .

I • W czasie podroży me będę wyrzucał sroieci przez okno.

8. Będę sygnalizował wychowawcy złe samopoczucie .

9. Nie będę przeszkadzał kierowcy i sąsiadom hałaśliwym zachowaniem , muzyki będę słuchał po

cichu , w grach wyłączę dźwięk .

10.Nie będę bez zgody opiekuna ruszał urządzeń w wyposażeniu pojazdu (np. rozkładanie foteli,

regulacja klimatyzacji, oświetlenia).

II .W autokarze nie będę zajmował miejsca przy drzwiach, w przejściu nie będę ustawiał żadnych swoich bagaży.

Zobowiązuję się, że podczas zwiedzania i innych zajęć przewidzianych w programie wycieczki:

1. Będę punktualnie zgłaszał się na miejsce zbiórki .

2. Nie będę samowolnie oddalał się od grupy , nie oddalę się z miejsca postoju bez zgody opiekuna .

3. Będę zachowywał się zgodnie z zasadami kultury osobistej . Nie będę zakłócał spokoju kolegom .

4. Dobra kultury narodowej będę traktował z należytym szacunkiem .

5. Będę troszczył się o swoje bezpieczeństwo .

6. Nie będę niszczył środowiska naturalnego.

miejscowość , dnia..............................

Znam regulamin wycieczki i zobowiązuję się go przestrzegać .

Zostałem zapoznany z zasadami bezpieczeństwa.

Podpisy uczestników :

1.......................................5.......................................9.....................................13........................

2........................................9.......................................10....................................14........................

3....................................... 7.....................................11....................................15........................

4....................................... 8.....................................12...................................16........................

1tp. Itd.

Autokar — (autobus - pojazd o liczbie miejsc siedzących powyżej 9.),

najczęściej używany środek transportu grup turystycznych, podróżnych zwłaszcza na duże odległości;

• S może podlegać kategoryzacji (ze względu na wyposażenie, bagażnik itp.);

• S może rozwijać dopuszczalną prędkość 100 km / godz. na autostradzie i drodze ekspresowej (po spełnieniu dodatkowych warunków);

istnieją normy dla autokarów ekologicznych.

Czas odpoczynku kierowcy autokaru zgodnie z Umową europejską AETR - w każdej dobie kierowca korzysta z okresu odpoczynku wynoszącego co najmniej 11 kolejnych godzin.

Gdy pojazd jest prowadzony przez co najmniej 2 kierowców, każdy jest uprawniony do odpoczynku trwającego nie mniej niż 8 kolejnych godzin.

Czas pracy kierowcy autokaru - dzienny okres prowadzenia nie może przekroczyć 9 godzin (może być przedłużony 2-krotnie w każdym tygodniu do 10 godzin).

Przerwy w pracy kierowcy - po 4,5 godz. okresie prowadzenia przysługuje co najmniej 45 min. przerwa (może być zastąpiona przerwami trwającymi co najmniej 15 min., rozłożonymi na okres prowadzenia, wtedy kierowca nie może wykonywać innej pracy).

Ustawa o usługach turystycznych (1. lipca 1998 r., wersja znowelizowana w maju 1999r. i w maju 2000 r.), Dziennik Ustaw RP 43/2000 poz. 486.

Obowiązek zapewnienia udziału w obsłudze grupy turystów przewodników turystycznych występuje:

w Gdańsku, Gdyni, Sopocie (łącznie), Krakowie, Poznaniu, Toruniu, Warszawie, Wrocławiu i przy oprowadzaniu po obiektach i obszarach znajdujących się w ich strefie podmiejskiej;

na obszarach górskich Sudetów i Przedgórza Sudeckiego, Karpat i Pogórza Karpackiego (obsługę wycieczki można zlecić Oddziałowi PTTK w Sosnowcu lub oddziałom miejscowym);

w parkach narodowych, rezerwatach udostępnionych do ruchu turystycznego;

muzeach;

- a także na obszarach, na których obowiązują przepisy porządkowe prawa miejscowego w zakresie ochrony zdrowia i życia.

Przewodnicy turystyczni w Polsce :

- górscy (tatrzańscy, sudeccy, beskidzcy); w zależności od stopnia trudności tras i

wycieczek dzielą się na trzy klasy: III, II, I.

- terenowi- po województwie, regionie;

- miejscy (np. Trójmiasto, Kraków, Poznań, Toruń).

1. Imprezy krajoznawczo-turystyczne :

biwak - to wycieczka z nocowaniem w terenie, przyrządzaniem posiłków i organizowaniem zajęć terenowych;

turniej turystyczno-krajoznawczy - celem jest wyłonienie najlepszej młodzieżowej grupy turystyczno-krajoznawczej;

rajd - to planowa wędrówka co najmniej kilku grup po dowolnych lub z góry wytyczonych trasach z określonymi zadaniami do wykonania przez zespół, które podlegają ocenie. Czas trwania od jednego do kilku dni. Mogą być też rajdy etapowe;

złaz - impreza masowa, biorą w niej udział grupy zorganizowane, jak również uczestnicy indywidualni, celem jest dojście do określonego punktu oraz realizacja określonego zadania, zakończone wspólnym spotkaniem;

zlot - to wielki złaz, z reguły impreza wiełodyscyplinowa (turystów pieszych, kolarzy, wodniaków itp.); zlot kończy się kilkudniowym pobytem w miejscu docelowym, gdzie uczestnicy biorą udział w zaplanowanych zajęciach;

spływ - to wędrówka kajakowa, odbywana na tych samych zasadach co rajdy;

rejs - to wędrówki żeglarskie, odbywane wg ustalonego regulaminu.

2. Imprezy turystyki kwalifikowanej :

a) wymagające przygotowania kondycyjnego, specjalistycznych umiejętności i posługiwania się sprzętem specjalistycznym (wycieczki, imprezy, obozy);

b) obozy wędrowne', piesze, kajakowe, żeglarskie, rowerowe, motorowerowe.

Ad. 1. Program wycieczki powinien zawierać cel wycieczki, trasę, zwiedzane obiekty .

Wpisuje się go w pkt. 1. i 2. Karty wycieczki. Przy wycieczkach kilkudniowych opracowujemy osobny program i dołączamy do Karty wycieczki.

Harmonogram wycieczki obejmuje dokładną informację o przebiegu wycieczki (imprezy) z podaniem daty, godziny, ilości kilometrów, nazwy miejscowości, zadań programowych, adresu punktu noclegowego i żywieniowego. Wzór harmonogramu zawiera Karta wycieczki.

Wzór Karty wycieczki stanowi załącznik do Rozporządzenia MENiS z dn. 8. listopada 2001 r. (Dz. U. Nr 135 z dnia 26. listopada 2001 r., poz. 1516).

' Zwiedzanymi obiektami mogą być :

Zabytki nieruchome - budowle o różnych kształtach, wolno stojące lub też grupy budowli

(place, zbiorniki, ciągi wodne, obiekty fortyfikacyjne). O tym, czy budowla jest zabytkowa

decydują cechy: kształt architektoniczny, układ konstrukcyjny, materiał, z którego jest

zbudowana.

Zabytki ruchome - dzieła sztuk plastycznych, rzeźba, malarstwo, dekoracje, stroje,

numizmatyka, rzemiosło artystyczne,

- urządzenia będące świadectwem kultury materialnej,

- pamiątki historyczne, militaria, broń,

- obiekty techniki (warsztaty, instrumenty naukowe, muzyczne),

- materiały archiwalne, rękopisy, fotografie, starodruki.

- pracownie, warsztaty wybitnych twórców,

- kolekcje,

- inne przedmioty, zbiory.

Zabytki etnograficzne - związane z obyczajowością, wierzeniami, obrzędami religijnymi,

językiem, sztuką ludową.

Zabytki przyrody - pojedyncze drzewa, rezerwaty, parki narodowe, głazy, zespoły parkowe.

Ad. 2. Na przygotowanie uczestników składa się między innymi :

- zapoznanie ich z celami wycieczki, harmonogramem, trasą i terminami postojów, zwiedzanymi obiektami,

- omówienie regulaminu wycieczki i podpisanie go przez uczestników

(Znam regulamin....................i zobowiązuję się go przestrzegać),

- zapoznanie z zasadami bezpieczeństwa,

- ustalenie stroju uczestników, ekwipunku osobistego (wolne ręce !),

- ustalenie ekwipunku grupy (mapy, apteczka, latarki, kompas, aparat fotograficzny, miarki, lupy i inne

w zależności od charakteru wycieczki),

- podział ról i zadań w grupie (przewodnik, topograf, sanitariusz, kronikarz, zbieracz okazów, fotograf,

mierniczy itp).

Ad. 3. Zabezpieczenie od strony organizacyjnej to :

- zapewnienie warunków dla pełnej realizacji programu (sprawdzona trasa, zamówione wejścia do muzeów, przewodnicy),

- zapewnienie warunków do przestrzegania bezpieczeństwa,

- przydział obowiązków opiekunom,

- przygotowanie zaopatrzenia uczestników w sprzęt, ekwipunek,

- zorganizowanie transportu, wyżywienia, noclegów,

- plan finansowy i zabezpieczenie warunków jego realizacji,

- uzyskanie zgody rodziców,

- przygotowanie pełnej dokumentacji,

- ustalenie daty, godziny, miejsca zbiórki wyjazdowej i powrotu, poinformowanie o tym rodziców (opiekunów) uczestników. Zasadniczo wycieczka szkolna powinna rozpoczynać się i kończyć przed budynkiem szkoły.

Ad. 4. Przebieg wycieczki to przede wszystkim :

- zapewnienie opieki i bezpieczeństwa,

- dysponowanie środkami finansowymi,

- konsekwentna realizacja programu (zmiany mogą wymusić jedynie nie sprzyjające warunki atmosferyczne),

- nadzorowanie realizacji zadań przydzielonych opiekunom i uczestnikom.

- bieżąca ewaluacja, badanie samopoczucia uczestników,

- dokumentowanie wycieczki (szkice, okazy, opisy, fotografie, dokumentacja finansowa, np. rachunki, bilety, potwierdzenia wpłat),

- dokumentacja medyczna np. karta wypadku, recepty lub rachunki z apteki oraz inne zaświadczenia wydawane przez służbę zdrowia.

Ad. 5. Podsumowanie wycieczki :

- dokonanie oceny realizacji wycieczki przez organizatora, uczestników, rodziców (forma oceny zależy od charakteru wycieczki, wieku uczestników i pomysłowości organizatora, np. wywiad, wystawa, wypracowanie, prace graficzne, itp.).

- rozliczenie finansowe (dowody finansowe to np.: plan finansowy zawierający ogólny koszt wycieczki, wysokość dochodu, imienne listy wpłat, przewidywane koszty organizacyjne i programowe, rachunki, faktury, bilety, w koniecznych wypadkach oświadczenia

o poniesionym wydatku podpisane przez kierownika i opiekunów). Z planem finansowym wycieczki, a następnie z rozliczeniem finansowym zapoznajemy rodziców uczestników.

DOKUMENTACJA potrzebna przy organizowaniu wycieczki (imprezy)

1. Zgoda rodziców (prawnych opiekunów) na piśmie - nie dotyczy wycieczek przedmiotowych.

2. Regulamin wycieczki (podpisany przez uczestników).

3. Karta wycieczki z programem i harmonogramem.

4. Lista uczestników zawierająca następujące dane : Imię i nazwisko uczestnika, data urodzenia, adres zamieszkania rodziców (opiekunów), numer telefonu do kontaktu.

Kompletną dokumentację wycieczki (imprezy) należy przedłożyć do zatwierdzenia Dyrektorowi Szkoły najpóźniej na 3 dni przed planowaną wycieczką.

Dokumentację wycieczek zagranicznych oraz imprez (obozów, zielonej szkoły) wcześniej - na co najmniej 14 dni przed wyjazdem ( wymagają bowiem przed zatwierdzeniem Dyrektora Szkoły zawiadomienia organu prowadzącego i organu sprawującego nadzór pedagogiczny ).

Wzór karty kwalifikacyjnej uczestnika wypoczynku, karty kwalifikacyjnej obiektu, dziennika zajęć oraz zakres czynności i obowiązków wychowawcy stanowią załączniki do Rozporządzenia MEN z dnia 21 .stycznia 1997 r. (Dz. U. Nr 12, poz. 67)".

Wycieczki, imprezy zagraniczne

Szkolą może organizować za granicą :

• wycieczki przedmiotowe;

• wycieczki krajoznawczo-turystyczne;

• imprezy krajoznawczo-turystyczne, takie jak: biwaki, konkursy, turnieje;

• imprezy turystyki kwalifikowanej i obozy wędrowne.

Kierownikiem lub opiekunem uczniów biorących udział w tych wycieczkach (imprezach) może być osoba znająca język obcy w stopniu umożliwiającym porozumienie się w kraju docelowym.

Uczniowie podlegają ubezpieczeniu od następstw nieszczęśliwych wypadków i kosztów leczenia.

Zgodę na organizację wycieczek za granicą wyraża Dyrektor Szkoły po zawiadomieniu organu prowadzącego i organu sprawującego nadzór pedagogiczny. Zawiadomienie musi zawierać w szczególności :

nazwę kraju;

czas pobytu;

program pobytu;

imię i nazwisko kierownika oraz opiekunów;

listę uczniów wraz z określeniem ich wieku.

Podstawowe obowiązki kierownika wycieczki (imprezy)

1. Opracowanie z udziałem uczestników szczegółowego programu i harmonogramu oraz

wypełnienie karty wycieczki (imprezy).

2. Opracowanie regulaminu, zapoznanie z nim uczestników.

3. Zapewnienie warunków do pełnej realizacji programu, regulaminu wycieczki oraz

sprawowanie nadzoru w tym zakresie.

4. Określenie zadań dla opiekuna w zakresie realizacji programu, zapewnienia opieki i

bezpieczeństwa uczestnikom wycieczki (imprezy).

5. Zapoznanie uczestników z zasadami bezpieczeństwa oraz zapewnienie warunków do ich

przestrzegania.

6. Nadzór nad zaopatrzeniem uczestników w niezbędny, sprawny sprzęt i ekwipunek oraz

apteczkę pierwszej pomocy.

7. Organizacja transportu, wyżywienia, noclegów.

8. Podział zadań wśród uczestników.

9. Dysponowanie środkami finansowymi przeznaczonymi na organizację wycieczki.

10. Podsumowanie, ocena, rozliczenie finansowe wycieczki (imprezy) po jej zakończeniu.

Podstawowe obowiązki opiekuna wycieczki (imprezy)

1. Sprawowanie opieki nad powierzonymi uczestnikami.

2. Współdziałanie z kierownikiem w zakresie realizacji programu.

3. Nadzór nad przestrzeganiem regulaminu przez uczestników ze szczególnym uwzględnieniem zasad bezpieczeństwa.

4. Nadzór nad wykonywaniem przez uczestników przydzielonych zadań.

5. Wykonywanie zadań zleconych przez kierownika.

Liczba opiekunów :

- przejazd koleją - 1 opiekun na 10 uczestników ;

- wycieczki górskie, kolarskie- 1 opiekun na 10 uczestników;

- wycieczki kajakowe, narciarskie, żeglarskie - 1 opiekun na grupę poniżej 10 uczestników w zależności od sprzętu i stopnia trudności trasy;

• - wycieczki piesze w miejscu zamieszkania - 1 opiekun do 30 uczniów;

• - wycieczki z wykorzystaniem miejskich środków lokomocji - 1 opiekun na 15 uczniów;

• - przejazd autokarem - od 3 - 4 opiekunów (zabezpieczenie miejsc przy wejściu);

• - wypoczynek organizowany w formie wyjazdowej, np. obozy, zimowiska, zielone szkoły, kolonie

oraz formy wypoczynku w miejscu zamieszkania, np. półkolonie - 1 opiekun na 20 uczniów, jeżeli przepisy w sprawie ogólnych warunków bezpieczeństwa i higieny nie stanowią inaczej.

W przypadku dzieci do 10 roku życia liczba uczestników pozostających pod opieką jednego wychowawcy nie może przekraczać 15 osób.

Liczba uczestników wypoczynku pozostających pod opieką jednego wychowawcy ulega zmniejszeniu, jeżeli uczestnikami są dzieci i młodzież niepełnosprawna wymagająca stałej opieki lub pomocy. Zmniejszenie liczby uczestników następuje w zależności od rodzaju i stopnia niepełnosprawności.

DOKUMENTY WYCIECZKI SZKOLNEJ

1./REGULAMIN WYCIECZI

2./OBOWIAZKI WYCHOWAWCÓW I OPIEKUNÓW

3./ORGANIZACJA KOLONII

4./INFORMACJE DLA RODZICÓW

5./ SPRAOZDANIE Z : KOLONII , OBOZU , ZIMOWISKA

W/W DOKUMENTY POWINNY BYĆ W TECZCE KOLONII

CEL I ZADANIA KOLONII - ROLA WYCHOWAWCZA

Kolonia to placówka zatwierdzona przez kuratorium (odpowiedni organ nadzoru pedagogicznego -wydaje zezwolenie)

Kuratorium musi zatwierdzić:

- miejsce i warunki socjalne

- kadra - osoby dorosłe, mające kurs opiekunów lub organizatorów wypoczynku

- program wychowawczy i edukacyjny

- strony organizacyjne - grupy wiekowe ilość osób itp.

- cały kosztorys

- opieka medyczna

- fachowcy

- przebieg trasy przy obozie wędrownym

- regulamin

- transport

Wychowawca

- 24 godzinna odpowiedzialność

- plan pracy - można w nim dokonywać zmian

- kasjer

- dokumentacja - prowadzi dziennik

- wykaz osób, które powinny być pod opieką lekarską

- dzieci nie mogą decydować o planie zajęć, uwzględnić potrzeby dzieci

Formy organizacyjne zajęć

- wypoczynkowa - w programie zajęć musza się znaleźć plany, które zapewniają dzieciom wypoczynek

- rekreacja - rozwijamy wypoczynek czynny przez ruch ( gry, zabawy)

- poznawczo - edukacyjna to główny cel kolonii, próbuje się pokazać i nauczyć grupę czegoś nowego, najczęściej

jest to poznanie okolicy, regionu, próbuje się kształtować nawyki kulturowe, chodzi o zachowanie, poznanie

przez kino, muzeum

- wychowawcza - przy ognisku poinformować dzieci o pewnych zasadach, kształtowanie pewnych nawyków

higienicznych lub wychowawczych, uczą się umiejętności społecznych, dyscypliny, umiejętność przebywania w

grupie

- opiekuńcza - pokrywa się z wychowawczą , zapewnienie dzieciom bezpieczeństwa i podstawowe potrzeby (

dzieci najedzone, bezpieczne)

CZAS WOLNY

Czas wolny to czas, który pozostanie człowiekowi do swobodnej dyspozycji, po wykonaniu czynności obowiązkowych, higienicznych, także z wyłączeniem snu

Cechy wolnego czasu to dobrowolność ( nie ma przymusu ) i niezarobkowość.

Najmniej mają go kobiety pracujące, które wychowują dzieci, w następnej kolejności są studenci i uczniowie szkół średnich. Najwięcej tego czasu mają osoby pracujące, ale samotne ( bez rodziny ), emeryci, dzieci klas szkoły podstawowej

ORGANIZACJA KOLONII LUB OBOZU W OKRESIE WAKACJI SZKOLNYCH

I. WSTĘP

Przemiany cywilizacyjne, decydujące o postępie społecznym i ekonomicznym, powodują jednocześnie wzrastające obciążenie układu nerwowego i sprzyjają zmniejszaniu aktywności fizycznej. Zjawisko to, przy poprawie pożywienia, a nawet jego nadmiarze w stosunku do fizjologicznych potrzeb, wywołuje różne ujemne skutki w organizmie ludzkim, potęgowane przez wzrastające skażenie środowiska przyrodniczego. Skutki tego są groźne zarówno dla poszczególnych jednostek, jak i całej ludzkości. Jednym z nielicznych - jak dotychczas -sposobów wzmacniania psychofizycznej wydolności organizmu jest właściwa aktywność ruchowa. Znawcy przedmiotu twierdzą że aktywność zastępuje wysiłek fizyczny, który przez wieki towarzyszył człowiekowi w jego rozwoju. Dlatego mówi się obecnie o biologicznym minimum aktywności ruchowej jako elementarnym nakazie dla każdej jednostki i obowiązku społecznym, gdyż fizyczne i psychiczne zdrowie poszczególnych osób nie jest obojętne dla społeczeństwa.

Polskie normy higieniczne określają to minimum aktywności ruchowej na 4,5 godziny dziennie dla dzieci, 2,5 godziny dla młodzieży w wieku maturalnym oraz 1 godziny dziennie dla osób w wieku emerytalnym. Istotny jest przy tym nie tylko wymiar czasu, lecz także sposób jego wykorzystania, czyli intensywność wysiłku zależnie od płci, wieku, środowiska bytowania, poziomu wydolności organizmu, opanowanych umiejętności. Powszechna jest opinia, że turystyka kwalifikowana umożliwia zadośćuczynienie temu minimum aktywności ruchowej znacznie pełniej i wszechstronniej niż jakakolwiek forma turystyki. Słuszny jest również pogląd, iż turystyka kwalifikowana jest nowoczesną formą wypoczynku, tj. regeneracji sił fizycznych i psychicznych. Sprzyja temu okresowa zmiana środowiska społecznego i trybu życia, aktywności intelektualnej i emocjonalnej, co również zalicza się do potrzeb podstawowych.

Kolonie i obozy dla dzieci i młodzieży stwarzają niepowtarzalną szansę jej uczestnikom na kształtowanie ich sprawności fizycznej, na rozwój zainteresowań turystyką i krajoznawstwem oraz na doskonalenie osobowości jednostek, jak również kształtowanie postaw pożądanych społecznie. Turystyka kwalifikowana właśnie może być nośnikiem pewnych wartości społecznych. Może ona mianowicie stanowić element wychowania: fizycznego, zdrowotnego, politechnicznego, estetycznego, moralnego oraz resocjalizującego. Aby kolonie i obozy spełniały te warunki muszą być dobrze przemyślane i zorganizowane.

To znaczy, że już kilka miesięcy przed wakacjami należy przystąpić do prac przygotowawczych, do których w pierwszej kolejności należy określenie:

miejsca kolonii lub obozu,

terminu kolonii lub obozu,

liczby uczestników, ich wieku, płci,

źródeł finansowania kolonii lub obozu.

2. ORGANIZACJA KOLONII LUB OBOZU

Posiadając w/w dane organizator (np. szkoła, stowarzyszenia, kluby sportowe) przystąpić do opracowania i rozpowszechnienia oferty zorganizowania kolonii lub obozu.

W ofercie należy podać miejsce, termin, warunki uczestnictwa, przybliżone koszty imprezy i warunki przyjmowania zgłoszeń (miejsce i termin).

W szkole najlepiej wywiesić ofertę na tablicy ogłoszeń oraz rozpowszechnić ją najlepiej na comiesięcznym spotkaniu wychowawców z rodzicami.

Organizacja kolonii lub obozu przebiega w trzech etapach:

prace przygotowawcze przed kolonią lub obozem

realizacja kolonii lub obozu

zakończenie kolonii lub obozu

Kierownik wraz z organizatorem lub on sam jako przedstawiciel organizatora ma obowiązek opracować i przygotować przed turnusem wszelkie niezbędne dokumenty potrzebne do uzyskania zgłoszenia placówki wypoczynku dzieci i młodzieży w Kuratorium Oświaty, a mianowicie:

• informacje dotyczące organizacji kolonii,

• wykaz kadry pedagogicznej,

• zaświadczenia o zatrudnieniu kadry kolonijnej,

• zaświadczenia o kwalifikacjach kadry,

• karta kwalifikacyjna obiektu,

• regulamin i ramowy rozkład dnia,

• program opiekuńczo - wychowawczy,

• szczegółowy program kolonii,

• zakresy obowiązków kadry,

• deklaracje o odpowiedzialności,

• imienny wykaz uczestników.

Do kolejnych jego obowiązków należy prowadzenie spraw finansowych, tzn. określenie

preliminarza wydatków, a następnie jego realizacja.

Po spełnieniu w/w wymagań kierownik powinien zwołać zebrania z :

• rodzicami uczestników kolonii lub obozu

• uczestnikami kolonii lub obozu

• wychowawcami.

Wskazane jest, by zwołał on pierwsze spotkanie organizacyjne dla rodziców dzieci zainteresowanych tą formą wypoczynku ok. trzy miesiące przed mającym się odbyć wyjazdem.

Na spotkaniu tym kierownik powinien zapoznać uczestników z ogólnymi założeniami programowymi kolonii lub obozu, jego celami i zadaniami.

Powinien określić koszt pobytu dziecka, sposób i termin dokonywania wpłat, dokładny termin pobytu (dzień i miesiąc) i adres placówki wypoczynku.

Jeśli to możliwe zapoznać rodziców z wychowawcami, przedstawić warunki socjalno - bytowe obiektu oraz zapoznać rodziców z możliwościami opieki medycznej w czasie pobytu dziecka na wakacjach.

Dobrze byłoby, gdyby zostały sprecyzowane oczekiwania i wymagania w stosunku do uczestników (ogólny zarys regulaminu).

Kierownik wraz z organizatorem lub on sam jako przedstawiciel organizatora ma obowiązek opracować i przygotować przed turnusem wszelkie niezbędne dokumenty potrzebne do uzyskania zgłoszenia placówki wypoczynku dzieci i młodzieży w Kuratorium Oświaty, a mianowicie:

• informacje dotyczące organizacji kolonii,

• wykaz kadry pedagogicznej,

• zaświadczenia o zatrudnieniu kadry kolonijnej,

• zaświadczenia o kwalifikacjach kadry,

• karta kwalifikacyjna obiektu,

• regulamin i ramowy rozkład dnia,

• program opiekuńczo - wychowawczy,

• szczegółowy program kolonii,

• zakresy obowiązków kadry,

• deklaracje o odpowiedzialności,

• imienny wykaz uczestników.

Do kolejnych jego obowiązków należy prowadzenie spraw finansowych, tzn. określenie

preliminarza wydatków, a następnie jego realizacja.

Po spełnieniu w/w wymagań kierownik powinien zwołać zebrania z :

• rodzicami uczestników kolonii lub obozu

• uczestnikami kolonii lub obozu

• wychowawcami.

Wskazane jest, by zwołał on pierwsze spotkanie organizacyjne dla rodziców dzieci zainteresowanych tą formą wypoczynku ok. trzy miesiące przed mającym się odbyć wyjazdem.

Na spotkaniu tym kierownik powinien zapoznać uczestników z ogólnymi założeniami programowymi kolonii lub obozu, jego celami i zadaniami.

Powinien określić koszt pobytu dziecka, sposób i termin dokonywania wpłat, dokładny termin pobytu (dzień i miesiąc) i adres placówki wypoczynku.

Jeśli to możliwe zapoznać rodziców z wychowawcami, przedstawić warunki socjalno - bytowe obiektu oraz zapoznać rodziców z możliwościami opieki medycznej w czasie pobytu dziecka na wakacjach.

Dobrze byłoby, gdyby zostały sprecyzowane oczekiwania i wymagania w stosunku do uczestników (ogólny zarys regulaminu).

Z mojego doświadczenia wynika, że warto nadmienić, że dopiero uiszczenie pełnej

odpłatności za pobyt dziecka na kolonii lub obozie oraz zwrot wypełnionych dokładnie kart

kwalifikacyjnych oraz szczegółowych informacji o dziecku decydować będą o wpisaniu na

listę uczestników wyjazdu.

Na kolejnym spotkaniu ok. miesiąc przed wyjazdem należy, najlepiej w formie pisemnej

przekazać rodzicom do akceptacji program, regulamin, rozkład dnia, ogólne założenia

programowo - organizacyjne oraz szczegółowe informacje o warunkach bytowych

i lokalowych obiektu.

Warto umówić się z rodzicami, jaka będzie forma kontaktowania się z dziećmi.

Doświadczenie podpowiada, że najlepiej jest podać rodzicom własny numer

telefonu komórkowego i określić godziny telefonowania do dzieci (w czasie posiłków lub

odpoczynku).

Taka forma komunikowania się nie przeszkadza w prowadzeniu zajęć

programowych oraz eliminuje zbyteczną stratę czasu w kolejkach przed automatami

telefonicznymi.

Od rodziców powinno się otrzymać pisemną zgodę na wyjazd dziecka, pełną

aprobatę warunków pobytowych i programowych, a także szczegółowe informacje o dziecku,

jego stanie zdrowia, telefonach kontaktowych z domem; nie można zapomnieć o książeczce

zdrowia dziecka i jego numerze PESEL raz nazwie Kasy Choryc hMąjC\

Na to zebranie kierownik powinien sporządzić i przekazać spis niezbędnych rzeczy i

przyborów potrzebnych uczestnikowi kolonii lub obozu.

Spotkanie z uczestnikami kolonii lub obozu należy zorganizować również

ok. miesiąca przed wyjazdem, by umożliwić dzieciom wzajemne poznanie się. Im także

należy przedstawić regulamin kolonii lub obozu, rozkład dnia, ogólne założenia programowe.

Przed wyjazdem dobrze byłoby zaplanować, w uzgodnieniu z dziećmi, ich rozmieszczenie

w pokojach czy namiotach. Należy brać przy tym pod uwagę życzenia dzieci i ich związki

emocjonalne.

Ważne jest by każde dziecko czuło się od początku kolonii czy obozu pewnie

i bezpiecznie.

Dobre samopoczucie uczestników jest nadrzędnym celem wyjazdu.

Dlatego również, tak dzieci, jak i ich rodzice powinni przed rozpoczęciem wakacji poznać swojego

wychowawcę i opiekuna. Trzeba im to umożliwić na jednym ze spotkań przed kolonią czy

obozem.

W międzyczasie (przed spotkaniem z rodzicami i uczestnikami) kierownik wyznacza termin

zebrania (jednego lub dwóch) dla kadry wychowawców kolonijnych.

Omówione powinny zastać wszystkie niezbędne przepisy dotyczące bezpieczeństwa dzieci podczas pobytu na koloniach, podczas pobytu dzieci w górach, nad wodą podczas kąpieli oraz w czasie

przejazdu koleją lub autokarem.

Wychowawcy zobowiązani są do podpisania deklaracji o odpowiedzialności (kierownik również) oraz zakresu obowiązków wychowawcy kolonijnego.

Na tym spotkaniu należy zapoznać się z listą uczestników i ich kartami kwalifikacyjnymi oraz

szczegółowymi informacjami o dziecku.

Na bazie, tą drogą zdobytych, informacji kierownik wraz z wychowawcami dokonuje

kwalifikacji dzieci na kolonię lub obóz.

Należy przyjąć kryteria, dokonać podziału na grupy i

przydzielić je odpowiednim wychowawcom.

Wychowawcy zapoznają się także z założeniami

programowymi, regulaminem, rozkładem dnia, programem opiekuńczo - wychowawczym.

Jest czas na to, by dokonać pewnych korekt i modyfikacji oraz uzupełnić program o nowe

treści zaproponowane przez uczestników spotkania.

Wychowawcy mają obowiązek

uczestniczenia w zebraniu dla rodziców, aby mieli oni możliwość bezpośredniego kontaktu z

opiekunem ich dziecka na kolonii oraz w zebraniu dla dzieci, by poznały one swojego

wychowawcę.

Kierownik kolonii lub obozu powinien pamiętać jeszcze przed wyjazdem o złożeniu

odpowiedniego zamówienia o rezerwacji miejsc w autokarze, zwykle należy to zrobić do 15

maja. Rezerwacja dotyczy także przejazdu powrotnego. Należy również skontaktować się z

odpowiednim przewoźnikiem w sprawie dowiezienia dzieci autokarem do miejsca wypoczynku

(jeżeli zachodzi taka potrzeba).

Z dużym wyprzedzeniem należy rezerwować autokar na

wycieczkę, (jeśli jest taka przewidziana), bilety wstępu do obiektów często odwiedzanych w

sezonie letnim (lepiej upewnić się jaki jest czas oczekiwania).

Po otrzymaniu kserokopii karty kwalifikacyjnej obiektu i złożeniu jej wraz z innymi

wymaganymi dokumentami we właściwym dla miejsca wypoczynku Kuratorium Oświaty

i uzyskaniu Zgłoszenia placówki wypoczynku dzieci i młodzieży kierownik może przystąpić

do realizacji zaplanowanych zadań i rozpocząć ich wykonanie.

B. Realizacja kolonii lub obozu.

Podczas trwania kolonii lub obozu kierownik zobowiązany jest czuwać nad sprawnym i

bezpiecznym jej przebiegiem.

Do obowiązków kierownika placówki w trakcie trwania kolonii czy obozu należy w

szczególności:

1. kierowanie placówką wypoczynku zgodnie z obowiązującymi przepisami,

2. opracowanie planu pracy oraz rozkładu dnia placówki wypoczynku i kontrola ich

organizacji,

3. ustalanie i przydzielanie szczegółowego zakresu czynności poszczególnym

pracownikom,

4. kontrola wykonywania obowiązków przez pracowników,

5. zapewnienie uczestnikom placówki właściwej opieki i warunków bezpieczeństwa od

momentu przejęcia do jego przekazania rodzicom (opiekunom prawnym),

6. zapewnienie odpowiednich warunków zdrowotnych w placówce wypoczynku zgodnie z

obowiązującymi przepisami w zakresie stanu sanitarnego pomieszczeń i otoczenia,

7. na wniosek rodziców (prawnych opiekunów) informowanie o zachowaniu dzieci i

młodzieży oraz ich stanie zdrowia,

8. nadzór nad przestrzeganiem zasad racjonalnego żywienia

Wychowawca kolonii lub obozu zobowiązany jest natomiast do:

1. zapoznania się z kartami kwalifikacyjnymi uczestników wypoczynku oraz z kartą szczegółowych informacji o dziecku przekazaną przez jego Rodziców

2. sprawowania opieki nad uczestnikami w zakresie higieny, zdrowia, wyżywienia oraz innych czynności opiekuńczych,

3. zapewnienia bezpieczeństwa uczestnikom kolonii,

4. utrzymywania stałego, indywidualnego kontaktu z każdym dzieckiem (zainteresowanie jego samopoczuciem, nastrojem, stanem zdrowia, stanem emocjonalnym),

5. natychmiastowego reagowania na wszelkie uwagi i spostrzeżenia zgłaszane przez uczestników kolonii oraz budzące niepokój zaobserwowane sytuacje dotyczące niebezpieczeństw i zagrożeń,

6. dbałości o dobrą atmosferę w grupie (łagodzenie nieporozumień i konfliktów, rozstrzyganie sporów),

7. organizacji zajęć zgodnie z przyjętym rozkładem dnia i programem wychowawczo -opiekuńczym oraz programem kolonii,

8. prowadzenia dziennika dziennych zajęć,

9. zgłaszania wszelkich problemów na Radzie Pedagogicznej,

10. przygotowania się do prowadzenia zajęć dla dzieci w atrakcyjnej formie,

11. niezwłocznego powiadomienia kierownika kolonii o zaistniałym wypadku i udzielenia pierwszej pomocy poszkodowanemu,

12. wyposażenia w apteczkę pierwszej pomocy w czasie każdego wyjścia z dziećmi,

13. przeprowadzenia zajęć na początku turnusu dotyczące bezpiecznego zachowania się w górach; zapoznania się z przepisami dotyczącymi opieki nad dziećmi w czasie wypoczynku poza miejscem zamieszkania.

Codziennie po ogłoszeniu ciszy nocnej kierownik powinien zwoływać krótką radę pedagogiczną w celu zapoznania się z bieżącymi problemami wychowawców, wysłuchać ich relacji z realizacji zadań oraz przekazać zadania i ustalenia na dzień następny. Powinien również zainteresować się stanem zdrowia uczestników kolonii lub obozu.

Dobrze byłoby, gdyby kierownik wysłuchał propozycji programowych lub organizacyjnych wychowawców i w uzasadnionych przypadkach zmodyfikował przyjęty program.

Należy pamiętać, je najważniejsze jest dobro dziecka i w podejmowaniu decyzji należy kierować się jeso potrzebami i oczekiwaniami, a także jeso zdrowiem i bezpieczeństwem.

C. Zakończenie kolonii lub obozu

Kierownik obozu zobowiązany jest do sporządzenia sprawozdania z przebiegu kolonii lub obozu. Musi również dokonać rozliczenia finansowego przed rodzicami, którzy na ogół finansują w pełni wypoczynek dziecka oraz przed organizatorem. Wskazane jest, by po zakończeniu kolonii lub obozu zorganizował spotkanie dla uczestników i ich rodziców w celu podsumowania imprezy, podkreślenia osiągnięć uczestników, wyróżnienia najaktywniejszych, a także wskazanie niedociągnięć zaobserwowanych podczas trwania kolonii lub obozu. Dobrze byłoby, gdyby wysłuchał opinii na temat organizacji kolonii lub obozu od jej uczestników i ich rodziców, co pozwoli wyciągnąć stosowne wnioski przed wyjazdem na następne wakacje.

10-10-19

---