2. Zbieranie i wstępne przetwarzanie sygnałów 11
nicniu obydwu transformatorów A i B o jeszcze jedno uzwojenie pomocnicze, przez które przepływa prąd przemienny o znanej wartości, umożliwia wykorzystanie tego układu nawet do pomiarów prądu stałego.
Do zalet tego przckładnika należy dodatkowo zaliczyć możliwość wykorzystywania sygnału proporcjonalnego do pochodnej prądu pierwotnego, co niekiedy bywa korzystne, oraz impulsów zerujących na wyjściu transformatora B do wyznaczania fazy prądu pierwotnego.
2.3.3. Układy połączeń przekładników prądowych
Przekładniki prądowe najczęściej łączone są w układy pozwalające na sumowanie prądów płynących w różnych punktach obwodu pierwotnego. Najbardziej typowe układy pokazano na rys. 2.19, ale jest jeszcze wiele innych. Każdy z nich musi spełniać dwa podstawowe wymagania:
obwód wtórny każdego przckładnika musi się zamykać przez niewielką impcdanqę, otwarcie bowiem obwodu wtórnego grozi wysokimi przepięciami; — jeden (ale tylko jeden) punkt obwodu galwanicznie połączonego z uzwojeniem wtórnym musi być uziemiony, aby zabezpieczyć urządzenia wtórne na wypadek wystąpienia znacznych przepięć, np. przy przebiciu izolacji między obwodem pierwotnym i wtórnym.
Rysunek 2.19. Typowe połączenia przekładników prądowych: a) typowe układy do pomiaru prądu trójfazowego; b) trójfazowy układ różnicowy; c) jedna faza wieloprzekładnikowcgo układu różnicowego