14
Liczby rzeczywiste
Dowód przeprowadzimy przez sprowadzenie do niedorzeczności. Niech np. oc>fi. Na podstawie lematu 1, pomiędzy liczby a i fi można wstawić dwie liczby wymierne r
i r >r,
(t>r >r>fi.
Wówczas dla dowolnych liczb s i s', pomiędzy którymi zawierają się liczby a i fi, są oczywiście spełnione nierówności
skąd
s’>r'>r>s, s' —s>r' — r> 0,
czyli różnicy s’—s, wbrew warunkom lematu, nie możemy uczynić mniejszą na przykład od liczby e=r’—r. Ta niedorzeczność dowodzi słuszności lematu.
9. Przedstawienie liczby rzeczywistej nieskończonym ułamkiem dziesiętnym. Mamy na względzie takie przedstawienie, przy którym część ułamkowa (mantysa) jest dodatnia, natomiast część całkowita może okazać się dodatnia, ujemna bądź równa zeru.
Załóżmy z początku, że rozważana liczba rzeczywista a nie jest ani liczbą całkowitą, ani jakimkolwiek skończonym ułamkiem dziesiętnym. Poszukamy dziesiętnych przybliżeń rozważanej liczby. Jeżeli jest ona określona przez przekrój AjA’, to łatwo się przede wszystkim przekonać,.że w klasie A istnieje liczba całkowita M, a w klasie A' liczba całkowita N>M. Dodając do liczby M po jedności, otrzymamy wreszcie dwie kolejne liczby całkowite C0iC0 + l takie, że
C0 •< oc <! C0 -b 1.
Liczba C0 może być liczbą dodatnią, ujemną lub zerem.
Jeśli dalej podzielimy przedział pomiędzy C0 i C0 +1 na dziesięć równych części liczbami
Cq, 1 ; Cq, 2 ; ... ; Co, 9,
to ol należy do jednego (i tylko do jednego) z przedziałów częściowych i otrzymujemy dwie liczby różniące się o C0, cx i C0, cx-1~, dla których
C0, c1<a<C0, cx+i.
Kontynuując proces podziału dalej, po określeniu cyfr cx, c2, ..., c„_x określamy n-tą cyfrę c„ nierównościami
(1) C0,c1c2...cB<a<C0,c1c2...cB-l-^i.
Tak więc, w procesie znajdowania dziesiętnych przybliżeń liczby a, utworzyliśmy liczbę całkowitą C0 i nieskończony ciąg cyfr cx, c2, ..., c„, ... Utworzony z nich nieskończony ułamek dziesiętny, tj. symbol
(2) Cq, cxc2...c„...
należy traktować jako przedstawienie liczby rzeczywistej a.