Jeżeli dwie elektrody z tego samego metalu zanurzone w roztworach ich soli o różnym stężeniu, czyli dwa półogniwa, połączyć kluczem elektrolitycznym (rurka szklana wypełniona agarem z roztworem KC1 lub NH4N03), dla uniknięcia mieszania się elektrolitów, otrzymuje się ogniwo stężeniowe (ryc. 4.8).
Siła elektromotoryczna £ takiego ogniwa wyrazi się wzorem Nemsta:
Wzór ten otrzymuje się jako różnicę dwóch potencjałów elektrodowych:
RT RT
£ = AVl — AV2, przy czym AFX = AF„+ — In cv a AV2 = AV0+ ln c2
Potencjał elektrodowy odgrywa ważną rolę przy pomiarach elektrofizjologicznych, np. potencjałów bioelektrycznych. Potencjały obydwu elektrod używanych do pomiarów powinny być takie same, mówi się wtedy o elektrodach niepolaryzujących. Warunek ten jest w przybliżeniu spełniony, jeżeli elektrody metalowe są w kontakcie z roztworami ich soli albo są pokryte nierozpuszczalnymi solami tych metali (np. AgCl2, Hg2Cl2 — elektrody drugiego rodzaju).
4.7JŁ. Potencjał utleniająco-redukcyjny
Procesy utleniająco-redukcyjne spełniają szczególnie ważne role w ustrojach żywych. Są one podstawą procesów utleniania biologicznego, będących źródłem energii potrzebnej do utrzymania funkcji życiowych.
Reakcje utleniania można najogólniej sprowadzić do oddawania elektronów przez substancje utleniane. Dla przykładu:
Fe2+ —Fe3+ e~ (utlenianie) 4.42
dwuwartościowy jon żelazawy zostaje utleniony do trójwartościowego jonu żelazowego z uwolnieniem jednego elektronu.
Reakcjom utleniania towarzyszą z zasady reakcje redukcji, w których substancje redukowane przejmują elektrony uwolnione w procesie utleniania. Na przykład, elektron uwolniony w reakcji 4.42 może być przyjęty przez jon wodorowy (proton)
H++e~ -* yH2 (redukcja) 4.43
Procesy 4.42 i 4.43 są nazywane półreakcjami, każdy z nich odtwarza tylko część zjawiska. Zjawiska te zachodzą jednocześnie i pełna reakcja daje się zapisać w postaci
y Ha+Fe5* <± H+ + Fe^
Elektron zostaje przeniesiony z postaci zredukowanej na postać utlenioną. Tego rodzaju reakcje są nazywane reakcjami utleniająco-redukcyjnymi lub reakcjami oksy-doredukcyjnymi.
114