020 021

020 021



20

Przykład 1.13    O

Liczbę (10001101 )(jray przedstawić w naturalnym kodzie dwójkowym.

Na podstawie wzorów (1.6) 1 rys. 1.7a dokonujemy konwersji jak na rys. 1.7c.    '    #

1.2.5. Kody dwójkowo-dzlesiętne

Są to kody dwójkowe tworzone z zapisu dziesiętnego poprzez zamianę poszczególnych cyfr dziesiętnych na 4 bitowy zapis dwójkowy. Są one bardzo często stosowane ze względu na proste zasady ich zamiany na i z systemu dziesiętnego, wynikające z oddzielnej zamiany poszczególnych cyfr; zazwyczaj stanowią etap pośredni przy zamianie liczb dziesiętnych na inne systemy dwójkowe i odwrotnie. Ponieważ istnieje wiele możliwych przyporządkowań poszczególnym cyfrom dziesiętnym 4 bitowego ciągu dwójkowego, istnieje wiele możliwych kodów dwójkowo-dzieslętnych.

Najczęściej spotykanym kodem dwójkowo-dziesiętnym jest kod BCD (binary coded declmal), w którym poszczególnym cyfrom dziesiętnym przyporządkowane są 4 bitowe liczby w naturalnym kodzie dwójkowym. Zasady zamiany liczb dziesiętnych na liczby BCD i odwrotnie przedstawione są na poniższych przekładach.

Przykład 1.14

Liczbę (1297)-]q zamienić na liczbę w kodzie' BCD.

Zamieniając poszczególne cyfry zapisu dziesiętnego na czterobitowe liczby w naturalnym systemie dwójkowym mamy:

(1297)10 = (0001001010010111)BCD #

1 I 2 | 9 | 7

Przykład 1.15

Liczbę (10010011100000000101)BCB zamienić na dziesiętną.

Łączymy cyfry w liczbie BCD w 4-bitowe grupy począwszy od prawej strony i następnie zamieniając je na cyfry dzieąiętne otrzymujemy:

(1001    0011    1000 0000 0101)BCD = (93805)10    #

9    5    6    0    5

Inne kody dwójkowo-dziesiętne otrzymujemy korzystając z innych przyporządkowań pomiędzy cyframi dziesiętnymi i 4-bitowymi ciągami dwójkowymi. Ilość różnych kodów dwójkowo-dżieśiętnych (2/10), które możemy utworzyć, jest równa ilości wariacji bez powtórzeń z 16 elementów po 10 elementów, czyli wynosi ‘ ‘

2|-{- 3 2,9-1010

Spośród tej ./ielkiej ilości kodów 2/10 praktyczne zastosowanie znalazło tylko kilka, które zastały przedstawione w tablicy na rys. 1.8.

Rys. 1.8. Różna kody dwójkowo-dziesiętne

Z przedstawionych w tablicy kodów, kod +3 uzyskuje się przez' dodanie do cyfry dziesiętnej liczby 3 i zamianie jej na liczbę w naturalnym systemie dwójkowym; kod +5 &ray uzyskiwany jest z zamiany 4 bitowej liczby w kodzie +3 na kod Gray'a wg wzoru (1.5), zaś kod 8421! jest kodem ważonym

0    wagach 8, 4, -2, -1.

Przykład 1.16

Z tabeli na rys. 1.8 mamy:

(690)10 = (011010010000)^ = (100111000011 )2/10+3„ =

= (oiomoioooo)2/10 Gray    #

Kody +3 i Aikenamają tę własność, że poszczególne cyfry są rozmieszczone antysymetrycznie względem osi symetrii przebiegającej między cyframi 4

1    5. Własność ta upraszcza operacje arytmetyczne w tych kodach.

1.2.6. Kody o stałej liczbie jedynek

1

0

0

1

a

a

a

a

a

a

1

1

1

1

1

a

a

a

a

a

t

a

l

1

a

a

a

a

a

i

a

a

3

1

a

a

a

a

i

a

0

a

\

1

a

i

a

a

a

a

s

1

1

a

a

i

a

a

0

a

a

t

1

1

a

1

a

a

a

a

a

a

7

1

1

a

i

a

a

a

a

a

1

1

1

a

a

a

a

a

a

a

1

i

a

a

a

a

a

a

a

a

a


Ho


AIKEN

BCD

24

21

GBAY

»

+

CO

„+3"GRA¥

8421

0

0 0

0

0 0

0 0

0

0

0

0

0

0

1 1

0

0

1

0

0

0 0

0

0

0 0

1

« 0

0 t

c

0

0

1

0

1

0 0

a

1

1

0

0

1 1

1

0

0 <

0

0 0

i 0

0

0

ł

1

0

1

0 1

0

1

1

1

0

1 <

0

0

0 1

1

0 0

1 1

0

0

1

0

0

1

< 0

0

1

0

ł

0

1 0

ł

0

1 0

0

a. i

0 0

0

1

1

0

0

I

1 1

0

ł

0

0

0

i a

0

0

i 0

1

1 0

1 1

0

1

1

\

1

0

0 0

1

1

0

0

i

0 1

1

0

1 f

0

i t

0 0

0

ł

0

1

I

0

0 t

t

1

0

ł

1

0 1

0

0

1 1

1

i i

0 1

0

1

0

a

1

0

1 0

1

1

1

1

1

0 0

1

1

0 0

0

i 1

1 0

1

1

0

0

1

0

1 1

1

1

0

1

0 0

0

1

0 0

i

i i

1 1

1

1

0

1

1

0 0

0

ł

0

t

t 1

1


W niektórych przypadkach, a w szczególności przy komunikacji urządzeń cyfrowych z otoczeniem, stosowane są kody dwójkowe, w których poszczególnym symbolom odpowiadają ciągi binarne o stałej liczbie jedynek (kody „k z n").

Najczęściej stosowanym kodem tego typu jest „1 z n", w którym poszczególne symbole przedstawione zostają w postaci n bt towego ciągu zawierającego jedną jedynkę (kod z aktywną jedynką), lub jedno zero (kod z aktywnym zerem).

Oczywiście, przy pomocy n bitowego kodu „1 z n" można przedstawić zaledwie n różnych symboli.    Rys. 1.9. Kod „1 z 10" z ak

tywną Jedynką


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
020 021 20 Przykład 1.13 liczbę (10001101 )(jray przedstawić w naturalnym kodzie dwójkowym. Na podst
020 021 2 20 Programowanie liniowe Zadania programowania liniowego o małych rozmiarach (w których wy
020 021 20 Piotr Sajpel Krzysztof Stroiński Współczynniki Ax.....Am wyznaczamy ze wzoru (1.29) lub
020 021 20 Piotr Sajpel Krzysztof Stroiński Współczynniki At.....An) wyznaczamy ze wzoru (1.29) lub
IMG163 163 Rys. 13«9« Schemat obwodu do przykładu 13.6.4 Układ napięć zasilających jest symetryczny
Rozdział 1 strona0 021 20 Zbiór zadciń z mikroekonomii 20 Zbiór zadciń z mikroekonomii P F P) F P
Kościuł W Haczowie 2zł, zł t M o ii etyM o ii ety e m i y j 1    20 0 6 W dniu 1
Mechanika!1 Przykład 13. Analityczne wyznaczanie momentów zginających i sił tnących belki swobodnie

więcej podobnych podstron