20 Piotr Sajpel Krzysztof Stroiński
Współczynniki At.....An) wyznaczamy ze wzoru (1.29) lub (1.31),
natomiast współczynniki B\.....Bp obliczamy ze wzorów':
L(s)(s-s, |)2 M(s)
B _ d Bp~' ds |
L(s)(s-s„f | |
M(s) Jjf | ||
B -lt*2 2 ds2 |
L(s)(s~sn) M(s) | |
lt ^ | S,. |
L(s){s-sny M(s) |
(1.33)
Podany sposób rozkładu na ułamki proste można poszerzyć na przypadki, w których występuje kilka wielokrotnych miejsc zerowych.
Przy analizie budowy poszczególnych układów automatyki spotykamy się z zróżnicowanymi połączeniami między elementami tworzącymi te układy. Jednakże wszystkie dają się sprowadzić do trzech podstawowych rodzajów.
1.5.1. Połączenie szeregowe elementów o jednym wejściu i wyjściu (rys. 1.4)
Na podstawie definicji transmitancji. którą podaliśmy wcześniej, możemy napisać:
*(s) bis) <3(j) *(.?)
G,(s)
G2(s)
G j(s)
G(s)
Rys. 1.4. Szeregowe połączenie elementów
Uzyskany wynik możemy uogólnić na n elementów. Ogólnie, transmitancja szeregowego połączenia elementów jest równa iloczynowi transmitancji tych elementów.
1.5.2. Połączenie równolegle elementów o jednym wejściu i wyjściu (rys. 1.5)
Zastępcza transmitancja takiego układu przyjmie postać:
C(s\= a(s) + b{s)-c{s) = a{s) | b(s) c(s)
;t(s) *(s) *(s) *(«)
G(s) = Gl(s) + G2(s)-G3(s) (1.35)
Ogólnie, transmitancja równoległego połączenia elementów jest równa algebraicznej sumie (z uwzględnieniem znaków) transmitancji tych elementów.
Jeżeli w dowolnej gałęzi schematu blokowego nie występuje żaden blok
0 określonej transmitancji, to transmitancja takiej gałęzi równa się 1 (wejście
1 wyjście tej gałęzi jest takie same).
Rys 1.5. Równoległe połączenie elementów