03 (103)

POMIARY W ELEKTROENERGETYCE ROK III - SEMESTR VI

Materiał} pomocnicze do ćwiczenia:

POMIARY ZAKŁÓCEŃ ELEKTROMAGNETYCZNYCH W OTOCZENIU URZĄDZEŃ WYSOKIEGO NAPIĘCIA

Pomiary zakłóceń elektromagnetycznych (EM) są związane z dwiema podstawowymi grupami zagadnień:

1.    szeroko rozumianą problematyką kompatybilności elektromagnetycznej (EMC), w której obiekty elektroenergetyczne stanowią potencjalne źródła zakłóceń, wytwarzające w otaczający m

je środowisku elektromagnetycznym sygnały o poziomach przekraczających dopuszczalne;

2.    metodami diagnostycznymi opartymi o detekcję antenową sygnałów wytwarzanych przez defekty

i uszkodzenia występujące w obiektach elektroenergetycznych, a prowadzące do lokalnych wzrostów natężenia pola elektrycznego, powyżej wartości natężenia krytycznego - powodującego powstawanie wyładowań.

1. OBIEKTY ELEKTROENERGETYCZNE - ŹRÓDŁA ZAKŁÓCEŃ EM

Zakłócenia EM wokół obiektów elektroenergetycznych są wywoływane przez wyładowania elektryczne:

•    zupełne - iskrowe;

•    niezupełne.

W zależności od intensywności działania wyróżnić można:

•    wyładowania ulotowe świetlące - na przewodach linii napowietrznych i osprzęcie:

•    wyładowania snopiące — na osprzęcie;

•    wyładowania ulotowe powierzchniowe (pełzne) - na izolatorach liniowych i aparatowych;

•    wyładowania ślizgowe - na izolatorach przepustowych;

•    przeskoki częściowe - np. pomiędzy nie uziemionymi elementami metalowymi;

•    przeskoki pomiędzy stykami w obwodach prądowych - np. w wyłącznikach;

•    wyładowania niezupełne wewnątrz układów izolacyjnych - np. w wewnętrznych defektach izolatorów liniowych

•    wyładowania niezupełne w iskiernikach odgromników zaworowych.

Warunkiem wystąpienia wy ładowań jest przekroczenie wartości krytycznej natężenia pola określonej wzorem Peeka:

£ .. = E„ ■ S ■ m, ■ m₂ ■ (l + A i \ó ■ r)    [k V_pmll i cm]    (1)

gdzie:

E„ - natężenie jonizacji zderzeniowej - w warunkach normalnych (20°C. 1013hPa) ok. 31 [kV/cm]

r - promień zastępczy przewodu [cm];

A - współczynnik empiryczny określający obszar wokół przewodu, w którym

przekroczone jet krytyczne natężenie pola - dla warunków j. w. A = 0.308 [cm¹],

Pomiary zakłóceń elektromagnetycznych 3