485
§ 3. Styczność krzywych
jest tożsamością względem a. Różniczkując tę tożsamość otrzymujemy [181, 185]:
(4) F'xdx+F'ydy+F'ada =0,
przy czym pochodne są tutaj obliczone dla wskazanych w (3) wartości argumentów, a dx i dy są różniczkami funkcji (2).
Postaramy się teraz wyrazić analitycznie to, że obwiednia jest styczna w punkcie (2) do krzywej (1). Styczna do krzywej (1) (patrz ustęp 230, (5)):
(5) F'x(X-x)+F'y(Y-y)=0
X-x
dx
Y-y
dy
powinny się pokrywać. Warunek pokrywania się tych prostych można napisać w postaci
(7) Fxdx+F'ydy=0.
Tutaj także x i y mają wartości (2), a dx i dy są różniczkami funkcji (2).
Zauważmy, że równania (5) i (6) przedstawiają styczne do krzywych tylko wtedy, gdy rozpatrywany punkt nie jest osobliwy. Mimo to, równość (7) zachodzi nawet w tym wypadku, gdy punkt ten jest osobliwy dla pierwszej lub drugiej krzywej.
Porównując równania (7) i (4) i uwzględniając przy tym, że da jest dowolną liczbą, widzimy, że F'a—0, czyli w postaci rozwiniętej
(8) F'a(ę{d), y/{a), a) = 0.
Tożsamości (3) i (8) pokazują, że szukane funkcje (2) muszą spełniać tożsamościowo względem a układ równań
(9) F(x,y,a) = 0, F'a(x, y, a) = 0 .
Zatem jeżeli obwiednia istnieje, to jej równanie parametryczne (2) otrzymujemy rozwiązując względem x i y układ (9). W przypadku gdy ten układ przy zmiennym a nie ma w ogóle rozwiązań w postaci funkcji zmiennej a — obwiednia oczywiście nie istnieje.
Załóżmy teraz, że znaleźliśmy rozwiązania układu (9) otrzymując równania (2) przedstawiające krzywą bez punktów osobliwych!1). Czy krzywa ta jest obwiednią danej rodziny krzywych?
Ponieważ funkcje (2) spełniają równania (9), więc spełnione są też tożsamości (3) i (8). Różniczkując pierwszą z nich otrzymujemy równanie (4), które łącznie z tożsamością (8) daje równanie (7). Jeżeli punkt (2) dla żadnej wartości a nie jest punktem osobliwym odpowiedniej krzywej rodziny (1), to równanie (5) rzeczywiście przedstawia styczną do tej krzywej rodziny. Z równania (7) wynika wówczas, że styczna ta pokrywa się ze styczną
(6) do krzywej (2). W tym wypadku krzywa (2) jest więc rzeczywiście obwiednią rodziny.
(l) Gdyby istniały oddzielne punkty osobliwe, to ograniczylibyśmy się do przedziału zmienności parametru, który nie zawiera wartości odpowiadających punktom osobliwym.