dokonuje się obserwacji przebiegu bioprądów (ekg, eeg lub podobne). Lampy te, podobnie jak ekran telewizora, pokryte są od wewnątrz substancją fluoryzującą pod wpływem padających na nią elektronów.
Chemilumincscencja występuje w czasie przemian chemicznych związanych najczęściej z utlenianiem. Typowym tego przykładem jest świecenie białego fosforu. Pewną odmianę chemiluminescencji stanowi bioluminescencja, polegająca na świeceniu niektórych narządów różnych zwierząt (robaczki świętojańskie, niektóre rodzaje ryb morskich). Również i w tych przypadkach świecenie jest spowodowane pewnymi procesami chemicznymi zachodzącymi w żywej materii.
Jednym z częściej obserwowanych zjawisk zimnego świecenia ciał, powstałego na skutek ich wzajemnego mechanicznego oddziaływania, jest tryboluminescencja, występująca w niektórych procesach tarcia. Przykładowo można tu wymienić świecenie kryształów cukru (rozcieranego) lub świecenie rtęci przelewającej się w czystych naczyniach szklanych.
Ciała podatne na występowanie w nich zjawiska luminescencji noszą ogólnie nazwę luminoforów. W medycynie używane są między innymi do produkcji ekranów rentgenowskich oraz tzw. folii wzmacniających, stosowanych w rentgenograiii. Oprócz tego mają bardzo szerokie zastosowania w detekcji promieniowania jonizującego. Promieniowanie to wywohije świecenie luminescencyjne, zwane w tym przypadku scyntylacjami. Stosowane tu luminofory noszą nazwę scyntylatorów.
18.1.2. Elementy optyki laserowej
Warunkiem koniecznym emisji światła jest uprzednie wzbudzenie atomów czy cząsteczek, to znaczy przeniesienie w nich elektronów na wyższy niż podstawowy poziom energetyczny. Można tego dokonać dostarczając układowi energii.
Stan wzbudzony atomu jest nietrwały. Przechodząc z powrotem do stanu podstawowego (proces emisji), atom wysyła nadmiar energii w postaci kwantów promieniowania. Przejście to odbywa się w sposób samorzutny i nieuporządkowany. W związku z tym zjawisko emisji nosi nazwę spontanicznej emisji promieniowania.
Wyemitowane fotony mają energie zależne od wartości różnic poziomów energetycznych. Zgodnie ze znanymi elementami teorii Bohra charakter widma emisyjnego (układ | |
Stan elektronu przed emisją wymuszoną f A |
i i i |
T |
h v |
h v = £2-£, | |
h V | |
'W'— I | |
F . | |
Stan elektronu po |
, emisji wymuszonej
Ryc. 18.1. Schemat procesu emisji wymuszonej kwantu promieniowania.
343