niewielką część swej energii przekazują elektronom. Ze wzrostem energii padających fotonów część energii przekazywana elektronom rośnie.
Elektron komptonowski jonizuje środowisko podobnie jak fotoelektron. Foton rozproszony /tv', zależnie od posiadanej energii, zapoczątkowuje bądź kolejne zjawisko Comp-tona, bądź ulega absorpcji w zjawisku fotoelektrycznym.
Tworzenie par elektron-pozyton. Jeżeli energia fotonu jest większa od energii równoważnej masie spoczynkowej dwóch elektronów, współdziałanie promieniowania z materią może mieć inny przebieg. Masa i energia są ze sobą związane zależnością E = mc2. Masa spoczynkowa elektronu m0 - 9,1 • 10~31kg, prędkość światła c = 3 • 108m/s. Podstawiając te wartości do wzoru Einsteina otrzymamy, że energia równoważna masie elektronu £ = 0,511 MeV. Jeżeli energia fotonu jest większa od energii związanej z masą dwóch elektronów, czyli od 1,022 MeV, foton ten może w polu jądra atomowego wyzwolić dwa elektrony o przeciwnych nabojach elektrycznych, tj. negaton i pozyton, sam ulegając unicestwieniu (ryc. 19.9 i wzór 19.12).
liv = 2m0c2 + £fc+ 4- £*" 19.12
gdzie:
Ek — odpowiednio energia kinetyczna elektronu i pozytonu.
Elektrony otrzymane w ten sposób jonizują atomy kosztem swej energii kinetycznej. Pozyton natomiast, po utracie energii kinetycznej, łączy się z negatonem, po czym obie te cząstki ulegają unicestwieniu, na ich miejsce powstają dwa fotony, które następnie biorą udział w zjawisku fotoelektrycznym lub Comptona.
Jądro atomowe
P +
C ^
J*'
e~
Ryc. 19.9. Powstawanie pary negaton-pozyton.
Udział opisanych powyżej elementarnych procesów oddziaływania promieniowania elektromagnetycznego w tkankach zależy od energii promieniowania i przedstawia się
następująco: Energia |
Zjawisko |
Zjawisko |
Powstawanie par |
10 keV |
fotoelektryczne 99% |
Comptona | |
200 kcV |
1% |
99% |
— |
2 MeV |
— |
99% |
1% |
20 MeV |
— |
50% |
50% |
Zdolność jonizacyjna promieniowania elektromagnetycznego w zakresie energii mających znaczenie w medycynie jest stosunkowo nieduża. W tabeli 19.3 podano gęstość
369
24 — Podstawy biofizyki