>bec osób niepełnosprawnych oraz problemy rodziny z osobą mą.
\iktura—organizacyjna—pomooy—społecznej—w—Pełsee—w puiownnmt*
rozwoju
nej są i her-powa-upa-pzna-ramą uwa-lypli-zcza kłę-
[ser-
bwa
pro-
Jacek Błeszyński
20
Rozdział
■ Rys historyczny
Wprowadzenie
Iednym z najintensywniej rozwijających się działów pedagogiki jest pedagogika specjalna, do której zadań należy między innymi wspomaganie rozwoju osób liegających od normy.
U,
p
Ś
T
■ Przedmiot pedagogiki specjalnej
■ Umiejscowienie i podziały pedagogiki specjalnej
w systemie nauk
■ Zmiany w teorii i praktyce
pedagogiki specjalnej
Początkowo pedagogikę specjalną łączono z niepełnosprawnością, zaliczano ją do dziedzin zajmujących się zaburzonym funkcjonowaniem człowieka i dysfunkcjami występującymi w jego rozwoju. To podejście w świadomości społecznej ugruntowało się i obecnie jest najbardziej rozpowszechnione. Dlatego też w odróżnieniu od innych działów pedagogiki ogólnej pedagogika specjalna od samego początku w znaczący sposób zwracała uwagę na podmiotowy charakter traktowania człowieka, a w szczególności osób niepełnosprawnych, co wynika z jej założeń filozoficznych (teleologii, antropologii, aksjologii i prakseologii). Obserwujemy w ostatnich latach zmiany w nastawieniu do człowieka i kształtowanie się nowej, bardziej tolerancyjnej i spolaryzowanej świadomości społecznej (na co miał również niewątpliwy wpływ personalizm akcentowany w nauczaniu Jana Pawła II). Zmieniło się podejście społeczne do odmienności, przede wszystkim stosunek do osób odbiegających od dotychczas ukształtowanych norm społecznych. Preferowane jest podejście indywidualne z poszanowaniem od-