10139

z Informacją bibliograficzną zawartą w międzynarodowych leksykonach IJ. Thiemego i F. Beckera (Allgemeinea Lexikon der bil~ denden KUnstler von der Antike bit zur Oegenwart. Leipzig 1907 -* 1950) oraz H, Vollmera (Allgemeines Leseikon der bildenden KUnstler des 20. Jahrhunderts. Leipzig 1953 - 1962).

Przy Okazji przypomnieć warto o konieczności stałego przeglądania ukazujących się bieżąco pism specjalistycznych tak polskich, jak obcych: np. wydawany w Rzymie kwartalnik „Com-mentari” zawsze zawiera biuletyn bibliograficzny (Bolletino Bibliograf ico), notujący prace dotyczące głównie sztuki włoskiej; „Cahiers de Civilisation Mćdićvale”, również kwartalnik, wydawany przez centrum studiów mediewistycznych przy Uniwersytecie w Poitiers, zamieszczał do 1969 r. w każdym numerze bibliografię, obecnie wydawaną jako oddzielny zeszyt przy każdym roczniku. O nowych pracach informuje zawsze w dodatku (Cłir&nląue des Arts) ukazująca się w Paryżu „Gazette des Beaux-Arts” itd.

Postulat publikowania osobnej bibliografii źródeł pisanych do dziejów polskiej kultury i sztuki podniósł w 1940 r. Aleksander Gieysztor; propozycja ta do dnia dzisiejszego nie doczekała się pełnej realizacji. Istnieje co prawda wydrukowana przed ostatnią wojną Bibliografia historii sztuki oolskiei Heleny Lipskiej, obejmująca druki z lat 1919 -1933 („Przegląd Historii Sztuki”jJ029, z. 4; 1932 -1933 — wyd. 1935) i 1938 (BibUografłorTu&torii sztuki polskiej za rok 1938. Warszawa 1939). Instytut Sztuki PAN zgromadził w formie kartotek, systematycznej i alfabetycznej, ogromny materiał do retrospektywnej bibliografii polskiego piśmiennictwa o sztuce polskiej i obcej oraz obcego o sztuce polskiej, obejmujący druki samoistne, recenzje i artykuły z czasopism, ukazujące się w latach 1801 -1944 (A. Ryszkiewicz Dokumentacja plastyki polskiej. „Roczniki Biblioteki Narodowej” R. 2 :1906). Kartoteka ta, dostępna dla publiczności, może w przyszłości stać się zalążkiem większej polskiej publikacji bibliograficznej. Rozwój historii sztuki polskiej w latach powojennych ujęty został natomiast w zestawienia, publikowane systematycznie przez A, Ryszkiewicza i J. Wiercińską w „Roczniku Historii Sztuki” (t. 4:1904; t. 5 : 1965; t 0 : 1966; t. 7 : 1969; t. 9 : ; 1973). Tam poszukiwać należy najnowszej literatury ogłoszo-

389