11

w którym: K. K_;, K.;.. K_* - różnice wysokości próbki, mierzone w zuboż prostych prostopadłych do przyjętej podstawy    :

b) na podstawie straty masy. Ścieralność materiału kamiennego $ należy obliczyć w mro z dokładności?, do 0.1 mm wg wzoru v» który a:

M strata rn^_s> próbki po 440 obrotach tarczy, g.

F - powierzchnia próbki poddana ścieraniu, mm\ ę_f - gęstość pozorna próbki, g/mm*.

% WY i KZYMAŁOŚĆ NA ŚCISKANIE Oznaczenie wykonuje się zgodnie z PN-B04110: 19$4.

V/ zależności od stanu próbki stosowanej do oznaczanie oraz wymagań norm przedmiotowych metoda oznaczania obejmuje:

a)    oznaczanie wytrzymałości na ściskanie próbek sześcienny ch lub walcowych w stanie pc wictrznosuchym.

b)    oznaczanie wytrzymałości ha ściskanie próbek sześciennych lub walcowych w stanie nasycenia wodą.

c)    oznaczanie wytrzymałości na ściskanie próbek sześciennych lub walcowych w stanie nasycenia wodą po zakończeniu badania mrozoodporność? metodą bezpośredniego zamrażania i odmrażania.

d)    obliczanie wskaźnik?, zmniejszenia wytrzymałości po nasyceniu woda (współczynnik rozmiękczania),

e)    obliczanie wskaźnika zmniejszenia wytrzymałości po badaniu odporności na zamiażarie (współczynnik odporności na zamrażanie).

Kształt i wymiary próbek

-    próbka sześcienna o wymiarze boku 50 ± 3 rum,

-    próbka walcowa oh =$*50 ±3 mm.

-    próbka walcowa odcięta z rdzenia odwiertu o h - ó od 133 . j60 mm

Próbka ściskana jest w prasie hydraulicznej aż do zniszczenia.

Wytrzymałość na ściskanie oblicza się wg wzoru:

R. -i-.tlO MPa {K/,r.nh

■ _F

gdzie

Pu - największa siła zgniatająca, fcN.

F - pole powierzchni ściskanej, chi*’.

14