img177

i 77

ifedług polskiej Instrukcji różnica wysokości dwóch niwelacji trygonometrycznych nie może przakraczać wartości

-    dla II rzędu

gdzie I oznacza długość odcinka niwe Iowanago.

Hiwe locję trygonometryczną III rzędu -wykonuje się wraz ł polisot*iza~ cją teodolitem wiszącym na zasadzie niwelacji ze środka, celując zamiast do łat, do spaojalnych sygnałów będących wyposażeniem teodolitu wiszącego.

! pomiarach powierzchniowych sposób trygonometrycznego pomiaru wysokości stosujemy w tych przypadkach, 6dy .warunki terenowe uniemożliwiają lub utrudniają wykonanie niwelacji geometrycznej, a dokładność niwelacji trygonometrycznej jest wystarczająca, np.. przy .%y zna cza ni u różnicy wysokości punktów, oddzielonych przeszkodami terenowymi (punkty triangulacyjna) , wysokości wież, kominów fabrycznych oeaz przy sporządzeniu 7,łonowych przekrojów budowli w kamieniołomach, kcmcraca itp.

DokŁonoość trygonometrycznego pomiaru wysokości punktu wynosi od £l do -10 cci i zależy od wielkości elementów aierzonych, jak również od dokładności ich pomiaru.

Trygonometryczny pomiar wysokości daje na ogół wyniki siniej dokładce niż niwelacja seomctryczna, lecz dokładniejsze niż pomiar t3chiuu;trycz-ny. rod względem kosztów i szybkości wykopania metoda trygonometryczna jest koraystniejsze od niwelacji geometrycznej.

W zastosowaniach znane są różne sposoby pomiaru, z których opiszemy pomiar uwidoczniony na rysunkach 129 i 190.

Dla sposobu z rysunku 129 należy .pomierzyć wysokość instruoentu i, bzn. odległość pionową od zr.aku wysokościowego punktu i dc środka cci

c

Pt vidm *•/•! >.

3ys. 169