Spotykana jest również inna wersja wzoru na drugą poprawkę wyporności:
AD j =0.5-—^ 2 Lpp AT
gdzie AMj - przyrost momentu jednostkowego przypadający na przyrost zanurzenia statku o AT.
Najczęściej, o ile dokumentacja hydrostatyczna statku na to pozwala, przyjmuje się AT równe jeden metr. Wzór na drugą poprawkę wyporności ma wówczas postać:
l2
AD2 = 0,5-----1M j (T + 0,5 m) - M j (T - 0,5 m)).
1 m - Lpp
Powyżej prezentowane równania zostały opracowane dla barki o prostokątnych przekrojach wodnicowych, mającej silnie odchylone od pionu linie zarysu dziobu i rufy. Dokładne wyprowadzenie tych wzorów opisane jest w pozycjach [6 i 18]. Druga poprawka wyporności jest zawsze większa od zera. Wynika to z kształtu stew statku, którego zarówno dziób, jak i rufa są rozchylone w górę na zewnątrz.
11.8. Poprawki na odkształcenie kadłuba i gęstość wody
Poprawkę wyporności wynikającą z odkształcenia kadłuba statku wyznacza się wyłącznie w wypadku obliczania wyporności na podstawie średniej arytmetycznej z zanurzeń dziobu i rufy statku. W razie korzystania z metody opartej na średniej ważonej z zanurzeń ta poprawka nic występuje - odkształcenie kadłuba jest już uwzględnione w pierwszym przybliżeniu wyporności.
W zależności od kierunku odkształcenia kadłuba poprawka wyporności na odkształcenie kadłuba może być dodatnia lub ujemna. Dla statków ugiętych (odkształconych wypukłością w dół) jest ona dodatnia. Wyporność tak odkształconego kadłuba jest większa niż kadłuba tego samego statku, o tych samych zanurzeniach dziobu i rufy, ale nie ugiętego. Wycinek kadłuba, o którego wyporność wzrosła wyporność jednostki, został pokazany na rysunku 42. W wypadku statków wygiętych, odkształconych wypukłością w górę, poprawka wyporności jest ujemna. Objętość wycinka, o którą zmienia się objętość podwodnej części kadłuba statku, a zarazem i jego wyporność, zależy od wielkości i kształtu odkształcenia oraz od kształtu wodnicy statku. Ponieważ profil linii odkształcenia kadłuba praktycznie jest nieznany, poprawkę wyporności na odkształcenie wyznacza się z pewnym przybliżeniem na podstawie wielkości odkształcenia kadłuba na śródokręciu. To odkształcenie
127