ys. 3.2.4. Wymluy kołnierzy i uszczelek: ) kołnierz szyjkowy, b) kołnierz kryzpwy
ic rury króćca z płaszczem (tabl. 3.3.10). ic szyjki kołnierza szyjkowego z rurą (tabl.
ic kołnierza layzowcgo z rurą (tabł. 3.3.15). to wani e brzegów do spawania rur o różnych iach ścianki (tabl. 3.3.16).
ołączeń kołnierzowo-śrubowych. ic sil naciągu śrub.
artość siły ruchowego naciągu śrub Fr, N F,~P+b-F, N,
P ~ n Dl-p0 /4 - napór czynnika roboczego na połączenie kołnierzowe, N,
Du - średnia średnica uszczelki, mm,
0,5(D+d), D, d (tabl. 3.3.13, rys. 3.2.4) ;'-7i Du u„-rrr, N- siła nacisku na uszczelkę, Ucz-czynna szerokość uszczelki, mm.
Dla przyjętego schematu uszczelnienia (rys. 3.2.5) ucz=u dla u$12mm,
ua=3,41 \Tu dla u >12 mm, gdzie
u
Rys. 3.2.5. Schemat uszczelnienia
u-rzeczywista szerokość uszczelki u=0,5(D d), mm, D, d (tabl. 3.3.13), oą-naprężenia ściskające w uszczelce, M£a wywołane siłą Fr (tabl. 3.3.19). b - współczynnik zabezpieczający, aby siła F nie spadła (na skutek pełzania materiału uszczelki) poniżej wartości wymaganej, b=f(materiałuszczelki, t°C) (tabl. 3.3.18). 12.1.2. Wartość siły montażowego naciągu śrub Fm, N Przyjmuje się większą z dwóch sił Fmi i Pnu, N, Fra^nDu-Ucjcrn,, FmI = Ci7,, gdzie am - naprężenia ściskające w uszczelce, MPa wywołane siłą Fm (tabl. 3.3.19),
C-współczynnik uwzględniający naciąg montażowy śrub na uszczelkę przy parametrach oblicze-niowych, C=l,2 dla Z>u$500 mm,
C=l,4 dla Z?u>500 mm, /^-naciąg ruchowy (p. 12.1.1).
Średnica rdzenia śruby powinna być co najmniej równa większej z wartości
dim-l,13'J Fa/(ifi-nk,y, mm, dtr =1,13 , mm.
Dla zgrubnego (c) wykonania śrub i nakrętek 1 ip = 0,50. Dla średnio dokładnego (J3) wykonania ip = 0,75.
Dla dokładnego (A) wykonania ip = 1,00.
d - liczba śrub w połączeniu,
k,-naprężenia dopuszczalne, MPa dla materiału w temperaturze otoczenia przy montażowym naciągu śrub k^RJXx, MPa, Re, MPa (tabl. 3.3.4),
Xx - współczynnik bezpieczeństwa:
Xx=1,1 dla stali węglowych, dla których obowiązujące normy ustalają wymagania dotyczące udar-ności oraz dla stali stopowych,
Xi =1,2 dla pozostałych stali. k2- naprężenia dopuszczalne, MPa dla materiału w temperaturze obliczeniowej t0 przy ruchowym naciągu śrub. Dla temperatur obliczeniowych nie przekraczających
temperatury granicznej (p. 3.1) k2-Rc(i<,)/Xi, MPa, MPa (p. 3.1),
Xj-l ,5 dla stali węglowych, dla których obowiązujące normy ustalają wymagania dotyczące udar ności oraz dla stali stopowych,
X2=l,65 dla pozostałych stali.
Dobiera się gwint metryczny (2.5 p. 3) o wewnętrznej średnicy d35(c/fcn i db). Dobrana w taki sposób średnica gwintu musi być mniejsza lub równa średnicy śruby kołnierza (tabl. 3.5.1, tabl. 3.5.2).
12.3.Obliczanie kołnierzy.
Kołnierze szyjkowe (rys. 3.5.1) oblicza się wg naprężeń zastępczych w szyjce i kryzie.
12.3.1. Wartość naprężeń zastępczych w szyjce kołnierza, MPa. Dla montażowego naciągu śrub am AV$ kt. Dla ruchowego naciągu śrub aw~MnAV^kt. Mm - wypadkowy moment sił zewnętrznych działają cycb na kołnierz przy montażowym naciągu śrub, MarFm-au, N-mm (rys. 3.2.6),
Mir - wypadkowy moment sił zewnętrznych działających na kołnierz przy ruchowym naciągu śrub, =F, Ou+P(o„-ou)+Pe(0£- Qii) , N-mm, P, N (p. 12.1.1); Pe=v di pJ4, N,
Oa, a„, ae, dw (rys. 3.2.6),
IV - wskaźnik wytrzymałościowy szyjki kołnierza, mm? Wartości W, mm3 (tabl. 3.5.1). kg-Rc/3,0 MPa.
Al
Rys. 3.2.6. Wymiary do obliczeń naprężeń zastępczych w kołnierzu
Mogą być stosowane wyłącznie dla 1,6 MPa.