ISBN 978-85-01-14814-0. C by WN PWN 2<III7
ROZDZIAt 5 Standardowy model handlu 159
równowagi. Natomiast gdyby zbyt wysoka cena prowadziła do nadwyżki popytu na tkaninę, jej cena rosłaby dalej, odsuwając gospodarkę coraz dalej od punktu równowagi. Zatem równowaga jest stabilna tylko wtedy, kiedy mały wzrost ceny tkaniny prowadzi do nadwyżki podaży, czyli wtedy kiedy:
(5.DM.24)
Analiza równania (5.DM.2.T) pokazuje, jakie warunki muszą być spełnione, aby równowaga rynkowa była stabilna. Zarówno efekt podażowy, jak i efekt substytucyjny działają na korzyść stabilności równowagi. Jedynym źródłem niestabilności może być efekt dochodowy - nie wiadomo, jaki znak ma jego saldo. Zależy to do spełnienia warunku n > w% czyli od tego, czy krańcowa skłonność do konsumpcji odzieży w Kraju (w) jest większa niż w Zagranicy («’). Jeśli m > m\ efekt dochodowy działa na rzecz niestabilności równowagi. Natomiast jeżeli zachodzi u < «\ efekt dochodowy wzmacnia jeszcze pozostałe czynniki na rzecz stabilności równowagi.
Dalej przyjmiemy, że równanie (5.DM.24) jest spełnione, co jest równoważne ze stwierdzeniem, że równowaga w gospodarce ma charakter stabilny.
Aby oszacować oddziaływania zmian w gospodarce światowej, stosuje się metodę statyki porównawcze/. W każdym z przykładów rozpatrywanych w tekście w gospodarce światowej występują szoki prowadzące do zmiany względnej ceny tkaniny. Pierwszym etapem analizy za pomocą statyki porównawczej jest ocena wpływu zmiany w gospodarce światowej na nadwyżkę podaży przy wyjściowym poziomie cen p. Tę zmianę opisuje dES\y Wówczas zmianę relacji cen konieczną do przy wrócenia równowagi można obliczyć jako:
~‘^l,
uiESdp)
(5.D.M.25)
gdzie dEShip odzwierciedla opisywane wcześniej efekty: podażowy. dochodowy i substytucyjny.
Wpływ danej zmiany na dobrobyt kraju można policzyć w dwóch krokach. Po pierwsze, występuje bezpośredni wpływ na poziom dochodu realnego, który okre ślamy jako rfy|(>. Po drugie, występuje wpływ pośredni wynikający ze zmiany terms <>f trade, który można wyliczyć przy użyciu równania (5.DM.16). Zatem całkowite oddziaływanie na dobrobyt wyraża się jako:
(5.DM.26)