Rys, 7.3. Schemat deformacji poprzecznej zamkniętego układu kratowego według G.P. Gofmana
Wpływ osiowej poprzecznej P zredukowanej do środka ciężkości uwzględnia się, przyjmując schemat rozkładu jej na siły Px i P2 przyłożone w pasach górnych obu dźwigarów (rys. 7.2c). Wartości tych sił określają wzory (7.3), zaś postać deformacji przedstawiono na rysunku 7.3.
P=-
(7.3)
Pi = -
J, + J2
Przedmiotem analizy statycznej Winokurskiego był przestrzenny most kratownicowy otwarty, którego przekrój poprzeczny przedstawiono na rysunku 7.4.
Metoda oparta jest na analizie odkształceń elementów konstrukcji. Schemat obliczeniowy ustala się, wyodrębniając z konstrukcji tak zwane ramy poprzeczne łączące dźwigar główny z pomocniczym. I tak dla mostu suwnicy o przekroju otwartym ramy poprzeczne R są utworzone ze słupków dźwigara głównego i prętów wiatrownicy dolnej (rys. 7.5). Pas górny kraty głównej oznaczono symbolem B2, pas dolny symbolem ił), kratę pomocniczą zaś symbolem B2.
Obciążenie zewnętrzne (siła P), pochodzące od nacisku kół biegowych wózka suwnicy, działa w płaszczyźnie belki B\. Celem wyznaczenia oddziaływania ustroju B\ i P3 na kratę B2 wywołanego działaniem obciążenia zewnętrznego (P) przecina się teoretycznie rozważaną konstrukcję i przykłada w miejscu przecięcia między ramami Ri i belką B2 niewiadome siły oddziaływania Xi~x„. Następnie określa się przemieszczenie punktów (T, 1", V"), {2', 2", 2'"), (n, n", n"'), w których ramy Rt są połączone z belkami B^, B2, B3, wywołane niewiadomymi siłami oddziaływania Xi~jc„ belki B2 na ustroje 5j i B2 za pośrednictwem układu ram poprzecznych 7?;. Z kolei określa się przemieszczenia tych samych punktów wywołanych działaniem obciążenia zewnętrznego P, przyłożonego w płaszczyźnie ustroju i?; (rys. 7.5).
Rys. 7.4. Przekrój połowy mostu kratowego (typu otwartego) suwnicy o udźwigu Q = 10 T i rozpiętości l = 19,5 m
i
119