przekazów
IEDIÓW
K|omunitowa„ic jest zawsze interakcji!, której charakter zależy od typu kontaktu (medium) łączącego nadawcę i odbiorcę. Gdy jest to styczność bezpośrednia, komunikowanie tworzy silną więź społeczną, gdy styczność jest pośrednia, ałc medium umożliwia przekaz dwustronny (telefon. Internet), zaangażowanie stron może być silne, jednak więź je łącząca jest nietrwała; gdy natomiast medium pozwala tylko na przekaz jednostronny (radio, telewizja), mamy do czynienia z interakcją paraspoleczną, ustanawiającą raczej wyobrażoną niż realną więź społeczną. Wkroczenie prasy, kina i radia w stadium umasowienia (w latach 1800 - [930). traktowano powszechnie jako oznakę narodzin społeczeństwa nowego typu - społeczeństwa masowego, w którym znaczącą rolą odgrywają zapośredniczonc przez media masowe więzi (para)społeozno.
Przy dużych różnicach poglądów na temat społeczeństwa masowego, ogólna zgoda panowała co do tego, że jest ono produktem rewolucji przemysłowej i urbanizacji oraz że cechuje je uwiąd tradycyjnych, typowych dla małych grup pierwotnych, silnie spersonalizowanych więzi rodzinnych i sąsiedzkich. które zostają zastąpione przez zdepersonalizowanc stosunki tor-malno-prawne. typowe dla wielkich organizacji. W takich warunkach maleje kontrola zbiorowości nad jednostką, która uzyskuje dużą swobodę działania, ale jest zdana na własne zdolności i umiejętności stawiania czoła nowym wyzwaniom. Mimo funkcjonalnego uzależnienia od innych, jednostka nic znajduje oparcia we wspólnocie, / którą się utożsamia i z którą podziela pewien utrwalony system wartości, popada więc w stan psychicznej izolacji, frustracji czy nawet alienacji, społeczeństwo zaś staje się agregatem zatomizowanych jednostek, samotnym tłumem.
345