20121002520

WYKONANIE ĆWICZEŃ

1.    Rozwiązać zestaw zadań i udzielić odpowiedzi na postawione w tekście pytania.

2.    Przeprowadzić analizę uzyskanych wyników i wyciągnąć wnioski uogólniające.

Zadanie 1.1. Określenie slly uciągu koniecznej do zerwania dłużycy

Dłużyca ma ciężar Q [kN], Wyznaczyć wartość chwilowej siły uciągu P_u- [kN], która jest konieczna do ruszenia dłużycy z miejsca oraz wartość stałej siły uciągu P„ w kN koniecznej do utrzymania dłużycy w ruchu. Podłoże, po którym odbywa się zrywka charakteryzuje się współczynnikiem oporów zrywki f* oraz kątem pochylenia a [°J. Obliczenia przeprowadzić dla zrywki w górę i w dół stoku. Na podstawie obliczeń określić bardziej korzystny kierunek zrywki.

Wskazówki do zadania 1.1.

Stałą siłę uciągu potrzebną do utrzymania dłużycy w ruchu przy zrywce w górę stoku obliczamy ze wzoru:

Pu * Q(f*cosa + sina)    [kN]    (1. i)

a przy zrywce w dół stoku:

P„ = Q(f*cosa - sina)    [kN]    (l. 2)

Chwilową siłę uciągu potrzebną do ruszenia dłużycy z miejsca obliczamy ze wzoru:

= Q(J .5 f, cosa + sina)    [kN]    (i. 3)

gdzie:

P_a - stała siła uciągu w kN,

P„- - chwilowa siła uciągu w kN, f_z - współczynnik oporów zrywki, a - kąt pochylenia stoku w stopniach.

Zadanie 1.2. Określenie siły uciągu przy zrywce drewna na urządzeniach pomocniczych

Dłużycę o ciężarze Q (kN] zrywamy przy użyciu dwukółki o ciężarze G_p [kN]. Dane zależne od podłoża: niemianowany współczynnik oporów toczenia dwukółki f, współczynnik tarcia końca dłużycy o grunt f,, kąt pochylenia terenu a [°]. Obliczyć wielkość siły uciągu P„ w kN koniecznej do zerwania dłużycy w sposób: półpodwieszony za odziomek, półpodwieszony za wierzchołek i podwieszony. Na podstawie wykonanych obliczeń określić, który ze sposobów zrywki jest najbardziej korzystny i czym jest to spowodowane.