2013 10 28 54 20

i

i

PRAKTYKA KLINICZNA

Przyżyciowo obecność wirusa można wykazać w kale. Od zwierząt padtych pobiera się do badać wycinki jelita cienkiego. Poza badaniem mikroskopowym, pozwalającym określić stopień uszkodzenia kosmków jelitowych, możemy wykorzystać inne techniki diagnostyczne, umożliwiające wykazanie obecności wirusa w pozyskanym materiale. Do wyboru mamy zestawy diagnostyczne, jak szybki test ELISA do wykonania w gabinecie lekarskim, oraz techniki bardzo czule, wymagające jednak specjalistycznego sprzętu diagnostycznego (tab. I). Przy interpretacji wyników badań, szczególne wykonywanych szybkim testem ELISA, należy wziąć pod uwagę możliwość uzyskania wyniku fałszywie ujemnego, na co wpływa m.in. czas pobrania materiału (obecność wirusa w kale), obecność krwi w kale czy też obecność przeciwciał blokujących wirus. Coraz częściej zastosowanie w rozpoznawaniu zakażeń parwowirusowych ma technika PCR. ze starterami dla regionu VP1/VP2, czy hybrydyzacja in situ. Czułość tych metod pozwala wykazać w badanym materiale już 10 cząstek wirusa. co w przeliczeniu na miano stanowi około 10-' cząstek wirusa/1 g kału. Izolacja wirusa na liniach komórkowych nie jest wykonywana w codziennej praktyce ze względu na wysokie koszty i dużą czasochłonność. Także z powodu szybkiego egu choroby nie znalazły zastosowania badania serologiczne. Test immu-rrofiuorescencji pośredniej - 1FAT (Indi-rect Fluorescent Antibody Test) oraz od-cya hamowania he maglu tynacji - HI Hemaglurinarion Inhibition) czy SNT test seroneutializacji wirusa) pozwalają wykazać obecność swoistych przeciwciał klasy fgG dopiero w 7-14 dni po zakażeniu. lednak żaden z tych testów nie pozwala określić poziomu przeciwciał sekre-cyjnych klasy IgA obecnych na powierzchni błony śluzowej jelit, które _!_fia_? ! i 1 ! ■ i ■ • ! ! • -_S_^___!_

Ryc

nikł

Ryc. 2. Biegunka w przebiegu parwowirozy. Tabela I. Diagnostyka laboratoryjna zakażeń CPV-2

Metoda diagnostyczna	Wynik dodatni	Przyczyny wyników fałszywie dodatnich	Przyczyny wyników fałszywie ujemnych
Wykrycie wirusa w kale testem ELISA	do 3.-5. dnia choroby	bakterie, zanieczyszczenia	od 3.-5. dnia choroby
Wykrycie wirusa w kale testem aglutynacji lateksowej	do 3.-5. dnia choroby	bakterie, zanieczyszczenia	od 3.-5. dnia choroby
Mikroskop elektronowy	do 1-2 tygodni	inne wirusy z rodź. Panmwridae	mata ilość wirusa
PCR	do 1-2 tygodni	zanieczyszczenia	blokery polimerazy Taq
Izolacja wirusa na hodowli komórkowej	do 2-3 tygodni	-	mała ilość wirusa

Tabela II. Zastosowanie różnych technik diagnostycznych w rozpoznawaniu zakażeń CPV-2 u psów

Materiał diagnostyczny	Metoda diagnostyczna	Próba dodatnia od:	Próba ujemna od:
Kai, wymaz z prostnky	test ELISA	2.-3. dzień p.i.	5.-7. dzień p.i.
Kai, wymaz z prostnicy	test aglutynacja lateksowej	2.-3. dzień p.l.	5.-7. dzień p.i.
Kat, wymaz z prostnicy	mikroskop elektronowy	3,-4. dzień p.i.	2.-3. tydzień p.i.
Kat. wymaz z prostnicy	PCR	3,-4. rhrlnń a i	oiśjb/rizień.n,^^

i