Prawo
określające zależność siły działającej między dwiema masarni od wielkości tych mas i ich wzajemnej odległości nazwano prawem ciążenia powszechnego ałbo prawem grawitacji.
Prawo to stwierdza, że dwie masy m, i m. przyciągają się wzajemnie z siłą wprost proporcjonalną do iloczynu ich mas, a odwrotnie proporcjonalną do kwadratu odległości między ich środkami ciężkości.
Sfomułowaniu temu nadano następującą postać matematyczną:
t=k
m, -m., r1 ’
gdzie:
7— siła wzajemnego przyciągania dwóch mas (ciał); jest ona wektorem skierowanym wzdłuż prostej łączącej środki mas m, i m. (ryc. 1); wyrażamy ją w dynach (dyn) lub niutonach (N) 1;
Ryc. ł. Oddziaływanie wzajemne mai według prawa Newtona k
— współczynnik proporcjonalności zwany stałą grawitacji (w układzie CGS kt » 0,67 • 10~1 cm3/g1s-, w układzie SI — k, 1 6,57 • 10-11 m-tykg • s3;
— masy ciał; 1
— odległość między środkami ciężkości ciał mt i nu.
Tfij, rru
r
Niuton (N) jest jednostka siły, która ciału o masie 1 kg nadaje przyspieszenie 1 ras1 A więc 1 N = 1 kg • 1 m/s1 « 100 000 dyn. Wymiar siły w układzie SI: kg • m • s-1 1■ N.