23022012(044)

55

55

Podstawo wft wi

'SNOśUtmHMMNRrK

22 2 S/INNNNOŚ< M V»Ni / V\ UIIKMIIAUI K

Sztywnością nazywa się zdolność elementów obrabiarki do przeciwstawiania

się odkształceniom sprężystym pod działaniem sił t momentów W zależności

od charakteru obciążeń wywołujących odkształcenia rozróżnia sic sztywność

statyczną (przy stałym obciążeniu) i sztywność dynamiczną (przy obetą/emu zmiennym okresow o).

Sztywnością statyczną k elementu lub zespołu w ujęciu matematycznym nazywa się stosunek przyrostu uogólnionej siły statycznej / (która może ł>yć również moment sił \1) do przyrostu odkształcenia A wywołanego tą siłą. mierzonego w kierunku jej działania lub w innym, który uzna sic za istotny dla dokładności obróbki

Jeżeli zależność między siłą a odkształceniem jest liniowa, to

(2.I)

‘=7

(2.2)

Pojęciem odwrotnym do sztywności jest podatność c

^C=T    ⁽²-³>

Elementy obrabiarek mogą się odkształcać, uginając sic lub skręcając. Odpowiednie szły w ności wyrażają się wtedy wzorami

_k=ŁŻL

U pm

gdzie u - ugięcie (odkształcenie)

j _ M N • ni (p rad

(2.4)

(2.5)

V ----

Sztywność układu złożonego z wielu elementów jest sumą sztywności poszczególnych elementów, zależną od ich kształtu i własności spręży.stye i, zwaną sztywnością własną albo postaciową k_Xi. ot a/ sztywności po ątzen ,

tych elementów. /miana wzajemnego położeń,a elektów w m^po-/    .    ,    .    »'>%(ctvtni odkształceniami mikronicrowno-

łączcn może być spowodowana sprv/y. Y . * _{łoento pow}j_erzcliniowe al-

ści i falistości stykających się powiti/t ( _{jc h (np}. kulek w łoży-

bo stykowe), odkształceniami elementów P^l ■    . j • odkształceniami

- ■»»>'">. —. •*? ssŁ.......—• *

miejscowymi przy styku punktowym \    ; sztywność układu złożonego

przy zetknięciu kuli z płaszczyzną). yi^,a<

wyznacza się z zależności    ^

ł V- I 1

1    ⁺ ^Ar,