Przełamanie formacji szczytowych i bazowych 231
Na diagramie 11.31 widzimy, że z formacji flagi ukształtowanej w pobliżu szczytu czteromiesięcznego wzrostu nastąpiło zgodne z oczekiwaniami wybicie w górę. Jednakże zamiast spodziewanego dłuższego wzrostu ceny zwyżkowały tylko przez trzy dni, a po kolejnych czterech dniach wróciły do dolnej krawędzi flagi. Takie zachowanie cen pozwoliło uznać wcześniejsze wybicie w górę za fałszywy sygnał. Diagram 11.31 może wyglądać znajomo. To ten sam wykres, który znalazł się na diagramie 11.11, ilustrując inny fałszywy sygnał (zapełniona luka). A zatem szczyt z maja 1993 odznaczył się dwoma fałszywymi sygnałami.
Diagram 11.32 to kolejna ilustracja fałszywego przełamania flagi. Z flagi uformowanej po dużym trzymiesięcznym wzroście nastąpiło wybicie w górę, a następnie powrót cen poniżej dolnej krawędzi flagi. Zauważmy, że po pierwszym spadku nastąpiło odbicie. To początkowe przełamanie nie było jednak potwierdzeniem fałszywości sygnału, ponieważ rynek nie zamknął się poniżej flagi - stało się to tydzień później.
Na diagramie 11.33 widzimy fałszywe przełamanie flagi po długim spadku cen. Kurs po wybiciu spadł jeszcze trochę, po czym ceny powróciły ponad formację, potwierdzając fałszywość sygnału i zapowiadając istotny wzrost. Diagram 11.34 zawiera dwa przykłady flag powstałych po spadkach, kiedy to po początkowych prawidłowych wybiciach nastąpiły odbicia powyżej górnych krawędzi tych formacji. W pierwszym przypadku było to dno cenowe, w drugim - istotny dołek. Diagram 11.35 przedstawia kolejny przykład, w którym odbicie ponad flagę po wybiciu w dół dało początek dużym wzrostom. Zauważmy, że na wykresie tym widać również przykład nieoczekiwanego wybicia z flagi przy szczycie notowań.
Przełamanie formacji uznawanych za charakterystyczne dla szczytów i dołków notowań to kolejny rodzaj fałszywego sygnału. Na diagramie 11.36 widzimy podwójny szczyt powstały w 1993 roku na rynku terminowym kawy i przełamanie poziomu tej formacji siedem miesięcy później. Diagram 11.37 pokazuje silny wzrost, jaki nastąpił po tym wybiciu. Wprawdzie na tym wykresie podwójny szczyt z lipca-września 1993 wygląda na zaledwie lekkie wybrzuszenie w długim, wąskim prostokącie, ale z diagramu 11.36 widać, że był to jednak podwójny szczyt. To dopiero rozmiary wzrostu z maja-lipca 1994 sprawiły, że całość postrzegamy jako długi, wąski prostokąt. Diagram 11.38 przedstawia przykład przełamania podwójnego dna na wykresie kontynuacyjnym dolara kanadyjskiego - fałszywy sygnał, który doprowadził do natychmiastowego, ostrego spadku.