• Pole węchowe w nosie jest w bezpośrednim kontakcie z tkanką mózgową |
Lipofilność | |
• Leki wchłaniane przez błonę śluzową w tym rejonie |
Leki lipofilne szybciej i łatwiej przenikają przez błonę | |
dostają się do mózgu • Rejon ten nazywany jest szlakiem nosowo-mózgowym i stanowi szybką i bezpośrednią drogę podania leku do tkanki mózgowej |
śluzową w jamie nosowej |
• Leki wchłaniane przez błonę śluzową nosa:
- Są wchłaniane przez sieć naczyń krwionośnych bezpośrednio do krążenia ogólnego
- Nie mają kontaktu z żołądkiem i jelitem cienkim, a więc nie są rozkładane przez kwas żołądkowy i enzymy jelitowe
- Nie ulegają efektowi I przejścia
- Mogą być dostarczane bezpośrednio do mózgu przez błonę śluzową w rejonie pola węchowego
• W porównaniu do podania doustnego, podanie donosowe zapewnia:
- Szybszą absorpcję do krążenia ogólnego
- Wyższe poziomy we krwi
- Brak destrukcji leku na skutek działania kwasu żołądkowego i enzymów jelitowych
- Brak efektu I przejścia
Biodostępność | ||
• W porównaniu do podania dożylnego, podanie |
• Nie wszystkie leki mogą być podane donosowo | |
donosowe zapewnia: |
• Czynniki wpływające na biodostępność: | |
- Porównywalne stężenia we krwi, zależne od dawki |
- Budowa cząsteczki leku | |
- Wyższe stężenia w mózgu, jeśli lek dobrze wchłania się przez rejon związany z polem węchowym |
- Objętość i stężenie leku - Budowa błony śluzowej - Budowa systemu dozującego - Wielkość cząstek leku |
2