2

Kompendium diagnostyki ortodontycznej

8

Ryc. 2.5. Pur

dzy zębami po

Ryc. 2.2. Angulacja koron lub tip mezjodystalny [klucz2): W prawidłowej okluzji dziąslowa część długiej osi zęba leży dystalnie w stosunku do części okludalnej tej osi. Stopień tego nachylenia jest różny w zależności od rodzaju zęba.

Ryc. 2.3. Tork i nachylenie koron zębowych (klucz 3): Kąt nachylenia korony jest to kąt między prostą prostopadłą do płaszczyzny zgryzu a styczną do środka wargowej (policzkowej) strony korony klinicznej. W przypadku siekaczy górnych część oklu-dalna korony znajduje się dowargowo w stosunku do jej części przydziąstowej. Przy wszystkich pozostałych koronach zębów część okludalna znajduje się językowo w stosunku do części przydziąstowej korony. Dojęzykowe nachylenie koron w szczęce jest bardziej wyrażone w przypadku trzonowców niż kłów. W żuchwie nachylenie osi koron wzrasta w kierunku dystal-nym.

i

Ryc. 2.4. Rotacje [klucz 4): Zęby nie powinny wykazywać żadnych rotacji. Zrotowane trzonowce i przed-trzonowce zajmują więcej miejsca w tuku, co jest niekorzystne dla prawidłowej okluzji. Zrotowane siekacze wymagają mniej miejsca niż stojące prawidłowo.