306 jpeg

ROZDZIAŁ 8 Narzędzia polityki handlowej 293

3.    Koszty i korzyści ze stosowania cla lub innego narzędzia polityki handlowej można mierzyć przy użyciu pojęcia nadwyżki konsumenta i nadwyżki producenta. Wykorzystując te pojęcia możemy pokazać, że krajowi producenci danego dobra zyskują, ponieważ cło podnosi cenę. jaką otrzymują; z tego samego powodu tracą krajowi konsumenci. Istnieje także korzyść dla rządu w postaci wzrostu |ego przychodów.

4.    Jeśli dodamy do siebie koszty i korzyści z wprowadzenia cła. stwierdzimy, że efekt netto dla społecznego dobrobytu można podzielić na dwie części. Mamy do czynienia ze stratą efektywności, która jest wynikiem deformacji bodźców dla krajowych producentów i konsumentów. Natomiast pojawia się efekt w postaci poprawy lerms of Innie, który jest odzwierciedleniem oddziaływania cła, polegającego na obniżaniu zagranicznej ceny eksportowej. W przypadku kraju małego, który nie oddziałuje na zagraniczne ceny, drugi efekt nie występuje, a zatem mamy do czynienia z jednoznaczną stratą dobrobytu.

5.    Analizę cla można łatwo przystosować do analizowania innych narzędzi polityki handlowej, takich jak subsydia eksportowe, kwoty importowe czy dobrowolne ograniczenia eksportowe. Subsydium eksportowe powoduje straty efektywności podobnie jak cło. ale jeszcze te straty powiększa, wywołując dodarkowo pogorszenie terms of tnnie. Kwoty importowe i dobrowolne ograniczenia eksportowe różnią się od ceł przede wszystkim tym, że z ich tytułu rząd mc ma przychodów. Ib, co mogłoby być przychodem rządu, staje się rentą otrzymywaną przez posiadacza licencji importowej, w przypadku kwoty, oraz przez zagranicznego producenta, w przypadku dobrowolnego ograniczenia eksportowego.

Główne pojęcia

Bariery pozataryfowe, s. 270.

Cło jJ t jlorem. s. 270.

Cło specyficzne, s. 270.

Dobrowolne ograniczenia eksportowe <VER), s. 288.

Efektywna stopa protekcji, s. 276. Korzyść z poprawy lerms of Innie,

Kwota importowa, s. 270.

Nadwyżka konsumenta, s. 277. Nadwyżka producenta, s. 278. Ograniczenia eksportu, s. 270. Przepisy domieszkowe, s. 289. Renta z kwoty, s. 286.

s. 281.

Krzywa podaży eksportowej, s. 271. Krzywa popytu na import, s. 271.

Strata efektywności, s. 281. Strata konsumenta, s. 282. Strata producenta, s. 282.

Subsydium eksportowe, s. 282.

Problemy i zadania

I. Krzywa krajowego popytu na pszenicę jest dana równaniem;

0= 100-20P.

a krzywa podaży równaniem: