30 (46)

JAK NIEDUŻY TRANZYSTOREK ELEMELKA OSTRZEGŁ W PORĘ

Choć to nie do wiary prawie, radio ktoś zostawił w trawie, w trawie gęstej i wysokiej: ledwie że je dojrzysz okiem. Szary kicuś zwany Brzdączkiem, który zwykłym jest zajączkiem, łapką miękką i nieśmiałą trącił radio — i zagrało. Melodyjka płynie cicha, lecz gdy zbliżysz się, to słychać.

Że dnia tego wypadały imieniny myszki małej, więc wiewiórki zawołały:

—    Mamy powód doskonały, by pobawić się na łące, skoro jest bezpłatny koncert. Urządzimy wśród dąbrowy bal maskowo-kostiu-mowy!

Przyklasnęli wszyscy zgodnie:

—    Tańczyć będzie tu wygodnie. Niech się każde leśne zwierzę, jak potrafi, tak przebierze!

Myszka Kiki, elegantka (właśnie ta solenizantka), wyprosiła u wiewiórki kawałeczki rudej skórki, aby kubrak z kitką rudą uszyć sobie: istne cudo! Z liści żółtych i czerwonych peleryna jest dla wrony; zręcznie robią wiewióreczki wianki z kwiatów i maseczki.

33