50�T

n = 1,2,...,8,... - przyjmowane w zależności od rozmiaru dysku (n trzeba przyjąć możliwie najmniejsze oznacza to lepsze wykorzystanie dysku)

Ale im n większe, tym możemy obsługiwać większe przestrzenie dyskowe i szybszy dostęp do danych, bo mniej do przeglądania.

Dzisiaj najczęściej n = I albo 2.

Wszystkie klastry są numerowane. Logiczny numer klastra jest jego identyfikatorem.

Plik katalogowy posiada budowę taką jak katalog główny, nie ma jedynak ograniczonego rozmiaru, ponieważ jest plikiem.

> FAT

125

125

1037

1037

EOF

n-1

Z katalogu głównego lub pliku katalogowego

\

N

Koniec pliku

1 pozycja l^;AT <=> 1 klaster n liczba pozycji LAT = liczba klastrów

Każda pozycja zawiera numer innego klastra (np. strzałki z rysunku)

N - liczba bitów wdanej pozycji LAT 2ⁿ liczba możliwych wartości numeru 2^N >= n np. N = 12 (LAT 12-sto bitowy) maksymalna liczba pozycji LAT 2¹² = 4k = 4096

Taki LAT ma dyskietka 3 Vi “ ( sektorów = 2*80*18 2880, klaster = 2°sektor)

N = 16

2ⁱ⁶= 64k =65536 dla klaster = 2° sektor

Rozmiar partycji jaki możemy obsługiwać 64k * 0,5kB = 2GB dla klaster = 2^<ł sektor

Rozmiar partycji 64k * 64 * 0,5kB - 2GB

N = 32

2³² = 4G

dla klaster = 2° sektor

Rozmiar partycji - 4G * 0,5 kB = 2TB

LAT zapewnia dowolne pofragmentowanie pliku na dysku.