Stan wody (H) - wzniesienie zwierciadła wody w danym przekroju wodowskazowym ponad poziom zera wodowskazowego, mierzony na łacie wodowskazowej z dokładnością do lcm. Przepływ (Q) - objętość wody przepływająca przez dany przekrój w jednostce czasu [m7s]. Związek pomiędzy stanem wody a przepływem W danym przekroju
wodowskazowym określa krzywa konsumcyjna (przepływu).
Folder - obszar za wałem, starorzecze, które może służyć do czasowego zatrzymania wody. Mogą być z zamknięciami lub bez zamknięć.
Poldery są znanymi od dawna urządzeniami chroniącymi przed powodzią. Od zbiorników retencyjnych różnią się tym, że woda gromadzona jest nie za zaporą przecinającą koryto rzeki, ale na odgrodzonych wałem od koryta rzeki, naturalnych terenach zalewowych, wykorzystywanych, na co dzień rolniczo. Wlot wody do poldera to zwykle odpowiednio umocnione obniżenie wału, oddzielającego koryto od zbiornika. Ich podstawowym zadaniem jest lokalne zmniejszenie kulminacji fali powodziowej. Gromadzą one dużo mniejszą ilość wody niż zbiorniki retencyjne i zazwyczaj nie są wyposażone w urządzenia umożliwiające elastyczne regulowanie wlotem wody do polderu i jej zrzutem po przejściu powodzi.
Najkorzystniejszą lokalizacją polderów są widły rzek, ujścia dopływów i tereny depresyjne. Istnieje wiele obszarów rolnych i leśnych, które można wykorzystać jako dodatkowe tereny retencyjne obniżając obwałowania rzeki w ich sąsiedztwie (poldery otwarte). Spotyka się też poldery odgrodzone od rzeki zamknięciem, otwieranym w przypadku zagrożenia powodziowego (polder zamknięty). Przy budowie tego typu polderów stosuje się oprócz urządzeń wlotowych oraz upustowych odpowiedni system odwadniający, który działa po przejściu fali powodziowej. Tworząc poldery można zapewnić obszarom z wyższymi wymogami ochronnymi, np. terenom gęsto zasiedlonym lub z ważnymi obiektami przemysłowymi, osiągnięcie niezbędnego stopnia ochrony
wał
przeciwpowodziowy
Vv)G VoWjU ' feltUr Z Łan*bvue,uWv