8

Rys. 4.85. Charakterystyka śmigła o stałym skoku

Rys. 4.86. Trójkąty prędkości elementu łopaty w różnych przypadkach

Uźconst

/%

^/.    V*

V*con$t

U=const

Podczas lotu samolotu z prędkością u, jak -wynika z trójkąta prędkości, kąt natarcia a maleje, wobec czego siła ciągu śmigła również maleje. Jeżeli przy niezmiennej prędkości lotu wzrasta prędkość biegu silnika, zwiększając prędkość obwodową śmigła u, kąt natarcia zwiększa się, co powoduje z kolei wzrost siły ciągu (rys. 4.86&).

Między punktami A i B ciąg, sprawność i moc mają wartości dodatnie.

Jeżeli prędkość samolotu u wzrasta przy niezmiennej prędkości obwodowej u (rys. 4.86c), to kąty natarcia maleją, aż do wartości granicznej, gdy a = 0 i siła ciągu śmigła T — 0. Stan ten odpowiada punktowi B na charakterystyce śmigła

(rys. 4.85). Moc silnika zużywana jest na pokonanie oporów przeciwdziałających

_ ✓

obrotowi śmigła. Sprawność śmigła jest równa zero, gdyż siła ciągu T = 0.

Dalszy wzrost prędkości postępowej samolotu powoduje, że kąt natarcia przyjmuje wartości ujemne i śmigło nie pobiera mocy silnika, obracając się pod wpływem sił aerodynamicznych. Stan ten odpowiada-punktowi C, który nazywa się punktem zerowej mocy. Podczas pracy śmigła między punktami B i C śmigło działa hamująco na samolot. Efekt ten wykorzystuje się podczas lądowania samolotu.

Jeżeli śmigło pracuje na prawo od punktu G (przy dużych prędkościach), działa

11 Techniczny poradnik lotniczy