W szczegółowej inwentaryzacji większych obiektów następujących elemento hv
• skarpy — boczne powierzchnie usypisk lub odsłonić o nachyleniu większym niż 1:5 (11,5°), przyjmuje się dla nich elementy geometryczne takie jak: wysokości i nachylenia, przy czym wydziela się skarpy łagodne o nachyleniu od 1:2,5; do 1:5. (11.5° do 22®), skarpy strome o nachyleniu większym niż 1:2,5
• zbocza - system skarp oraz tarasów i półek, z elementami geometrycznymi: sumaryczna wysokość i nachylenie generalne (kąt nachylenia do poziomu prostej, łączącej dolną krawędź najniższej skarpy z dolną krawędzią najwyższej skarpy)
• wierzchowiny zwałowisk - mniej lub bardziej wyrównane górne powierzchnie zwałowisk oraz spągi wyrobisk - mniej lub bardziej wyrównane powierzchnie denne wyrobisk i wykopów, z elementami geometrycznymi w postaci maksymalnych deniwelacji w mikrorzeźbie oraz wielkości wyniesienia lub zagłębienia w stosunku do przyległego terenu, wyróżnia się wierzchowiny i spągi poziome o nachyleniu do 5° oraz pochyłe 5-10°
• półki - powierzchnie poziome pozostawione na zboczu pomiędzy skarpami, w celu zwiększenia stateczności zboczy
• tarasy - poziome lub prawie poziome powierzchnie przedzielające skarpy pomiędzy poszczególnymi poziomami zwałowania. Elementami geometrycznymi półek i tarasów są szerokości i wyniesienia w stosunku do podnóża zwałowiska lub obniżenia w stosunku do terenu przyległego (wyrobiska). Wyróżnia się przy tym tarasy i półki poziome o nachyleniu do 5° oraz pochyłe 5-10°
Prawidłowość ukształtowania rzeźby terenu określa sic dla htróinionych elementów form, przyjmując następujące kryteria w przypadku rekultywacji i leśnego zagospodarowania:
• skarpy ukształtowane prawidłowo - skarpy łagodne nachylenie od 1:2.5 do 1:5, stateczne o wyrównanej mikrorzeźbie
• skarpy ukształtowane niepraw idłow o - skarpy strome o nachylenie większym niż 1:2,5, jeśli nawet o wyrównanej mikrorzeźbie oraz skarpy łagodne i strome niestateczne, rozczłonowane przez erozję, modelowane przez osuwiska i inne ruchy masowe
• wierzchowiny, spągi, półki ukształtowane prawidłowo - maksymalne spadki w mikrorzeźbie nie przekraczają 1:6 (9,5°). możliwe jest odwodnienie grawitacyjne
• wierzchowiny, spągi, półki ukształtowane nieprawidłowo — maksymalne spadki w mikrorzeźbie przekraczają 1:6 (9,5®), zapewnienie odwodnienia grawitacyjnego wymaga przeprowadzenia robót ziemnych
Oprócz wyżej wymienionych informacji dla powierzchni pochylonej podaje się ponadto wystawę.