1. Szczegółowy algorytm rozwiązania zadania z zaznaczeniem czynności wykonywanych w pętli.
2. Objaśnienie zastosowanych układów współrzędnych oraz przyjętej konwencji znaków.
3. Dyskretyzację układu z odpowiednim rysunkiem.
4. Przyjęcie wektora niewiadomych przemieszczeń węzłów z numeracją stopni swobody.
5. Wyznaczenie wektorów alokacji sterujących agregacją i ekstrakcją.
6. Wyznaczenie wektora obciążeń od sił bezpośrednio działających na węzły.
7. Obliczenie wektorów sił przywęzłowych (dla poszczególnych prętów) od obciążeń przęsło wy ch.
8. Wykres przemieszczeń układu.
9. Interpretację wyników dla każdego elementu.
10. Wykresy sił wewnętrznych (M, T, N) z zaznaczeniem istotnych rzędnych i wartości.
11. Wnioski.
UWAGA:
Opracowanie zadania winno być wykonane „ręcznie” (bez użycia edytora tekstu i drukarki).
Wszystkie składowe rozwiązania powinny być odpowiednio zatytułowane, podpisane, skomentowane i opatrzone czytelnymi rysunkami wykonanymi w skali.
Ostateczne wykresy sił wewnętrznych (M, T, N) oraz wykres przemieszczeń należy wykonać „ręcznie” na papierze milimetrowym.
strona 2