all27 12
9

Rys. 10. Anoreksja

n

7 rO

chudzenia się. Udało się jej przestrzegać diety staranniej ą | większości jej koleżanek. Waga jej ciała zmniejszyła się z 52 ta I    &

(115 funtów, BMI 20,4; 90 proc. ABW) do 47 kg (104 funty, BMi I    ^

16,9; 80 proc. ABW). „Łatwo przychodziło mi przestrzeganie die- I    ^ ^

ty ponieważ moja rodzina to fanatycy zdrowego stylu życia 1 i gdy jadłam «okropne, tuczące» potrawy zaczęłam czuć się win- |    ^

na". Mniej więcej w tym czasie inne dziewczęta zaczęły wyśmie* 1 )^a1fV wać mały biust Aiison, co sprawiło, że ona sama zaczęła uważać ! go za coś wstydliwego, na równi z pośladkami, które, jak mówi- | m ła, były zbyt wystające.    fe

Aiison była ambitna i chciała osiągnąć jak najlepsze wyniki I w szkole. W ciągu ostatnich dwóch lat nauki rzadko brała udział | "^s w wydarzeniach towarzyskich, ponieważ uważała, że powinna | się uczyć. Robiła to zresztą bardzo sumiennie. „Być może byłam 1    |

obsesyjnie nastawiona do nauki - mówiła - ale chciałam robić to ' dobrze". Pilnie się ucząc, Aiison jednocześnie gotowała dla rodzi* l ) ny, piekła ciasta i biszkopty, ale unikała ich jedzenia. Swoje obowiązki domowe traktowała jako pomoc matce, której zajęcia zawodowe pochłaniały bardzo dużo czasu, natomiast jej siostra odbierała to jako chęć pokazania się od najlepszej strony.