all27 129

Tabela 17. Cele leczenia anoreksji

•    Pbmoc chorej w osiągnięciu wagi dała mieszczącej się w alee* od 19 do 25 BMI.

•    Edukacja na temat żywienia i właśdwych zachowań dotyczących odżywiania się, skorygowanie błędnych przekonań w stosunku do żywnośd (np. „dobre" i „złe" pokarmy).

•    Pomoc w odzyskaniu poczuda kontroli nad własnymi zachowaniami związanymi z odżywianiem się.

•    Wpojenie normalnych nawyków związanych

z jedzeniem i wykorzenienie niebezpiecznych metod redukcji wagi dała.

•    Wyjaśnienie fizycznych objawów anoreksji oraz przyczyn ich występowania.

•    Rozwiązanie (lub podjęde próby rozwiązania) problemów pacjentki związanych ze schorzeniem, np. dotyczących relacji z ludźmi lub z rodziną.

niem się jest błędnych i jeśli nie zostaną skorygowane, mogą utrwalać złe nawyki. Osoby chore często są bardzo rygorystycznie do nich przywiązane. Dlatego niezmiernie ważne jest, aby pacjentka uczestniczyła w sesjach edukacyjnych (najlepiej organizowanych w grupach) ze specjalistą od żywienia, który skoryguje niewłaśawe poglądy dotyczące żywnośd, przestrzegana diety i zachowań związanych z odżywianiem się.

3.    Utwierdzić pacjentkę w przekonaniu, że kontroluje swoje nieprawidłowe zachowania związane z odżywianiem się, nie będzie więc już dłużej trwać przy swojej „obłędnej pogoni za nadmierną szczupłośdą", jak nazywała to Hilda Brudiorekuiodl leczenia jadłowstrętu psychicznego.

4.    Przekonać pacjentkę do podjęda normalnych zachce -związanych z ożywianiem się i do zaprzestania głodzenia są, jeśli derpi na anoreksję ze ścisłym przestrzeganiem diety. S| objada się i stosuje środki przeczyszczające oraz prowokował wymiotów, celem jest pomoc w zaprzestaniu stosowania tyd> potencjalnie niebezpiecznych metod. Jeśli kompulsywnie wia ćwiczenia ruchowe, to zachowanie takie wymaga skorygowania.