all27 128

9Ml iLI.

Zalety leczenia przez doświadczonego lekarza rodzinnego przy udziale specjalisty od spraw żywienia lub nadzór specjalistycznego oddziału leczenia zaburzeń odżywiania się w trybie ambulatoryjnym lub pobytu dziennego to: po pierwsze kobieta może przybierać na wadze we właściwym dla siebie tempie, czuje się więc bezpieczna i kontroluje sytuację. Po drugie musi brać odpowiedzialność za swoje postępowanie w stosunku do jedzenia i, przy pomocy profesjonalistów, może przyswajać sobie powtórnie właściwe dla jej stylu życia wzorce zachowań.

Gdy przyjęcie do szpitala jest pożądane (tabela 16) lub jeśli taki jest wybór pacjentki, choć nie znajduje się ona w stanie ciężkim, dana jest jej możliwość wzięcia odpowiedzialności za przyrost wagi własnego ciała, w czym oczywiście pomaga jej specjalista od żywienia i zespół pielęgniarski.

Cele leczenia anoreksji

Cele leczenia jadlowstrętu psychicznego pokazano w tabeli 17. Wymagają one jednak pełniejszego objaśnienia. Należy więc;

1. Pomóc pacjentce przytyć, aby waga jej ciała znalazła się między górną a dolną granicą normy dla niej przewidzianej. Ile dokładnie ma ona wynosić, zależy to od kompromisu między tym, co kobieta jest skłonna zaakceptować (zazwyczaj w zakre-śe BMI od 19 do 20), a tym, co można nazwać sukcesem w leczeniu (BM1 od 21 do 25). Chociaż jest to zaledwie dolna grani-gg normy, to wiele jgrzemawia za tym, aby wybrać BMI od 19 do 26 (co odpowiada około 90proc. Ałflgffejeśli wUga utrzymuje się w tych granicach, większość funkcji fł/jokBcznych, takich jak tennoicgufocja i miesiączkowanie, zwykfcrpowraca do normy ^rA razu hib po pewnej przerwie, rau poziom wagi poąwila ram że pacjentce pozbyć n uczucia niepokoju związanego z przyfy|

L Skorygować poglądy pacjentki dotyczące jedzenia, W#po-, że pacjentki i anwweksją czytają bardzo dużo ksią-i poświęconych problemom żywienia,

I] | których znajdują opisy diet, w rezultacie i osoba wiedzą na ten