i
4
nego badania fizykalnego i może zlecić pewne badania laborato. ryjne (tabela 15).
lak ważna jest odpowiedź na pytanie, czy kobieta choruje na jadłowstręt psychiczny, czy jej niska waga spowodowana jest in. nymi przyczynami, pokazuje historia Zoe.
"Ihbela 15. Badania laboratoryjne, które należy wykonać chorym na jadłowstręt psychiczny
• morfologia krwi z rozmazem i OB (może dojść do zakażeń bez gorączki)
• poziomy elektrolitów
• poziom cukru we krwi (próba wyrywkowa)
• testy czynnościowe wątroby
• testy czynnościowe nerek
• elektrokardiogram
Zoe zawsze chciała być tancerką i gdy miała 15 lat, została wybrana przez nauczyciela tańca do rywalizacji o miejsce w prestiżowej szkole baletowej. Nauczyciel wpoił jej potrzebę bycia szczupłą i od 12. roku życia ważył ją co tydzień, chwaląc za utrzymywanie szczupłej sylwetki. Zoe twierdziła, że nigdy nie musiała kontrolować świadomie wagi, ponieważ trzy razy w tygodniu wieczorami ćwiczyła w kółku baletowym i nie jadała nic między lekcjami w szkole a lekcjami tańca. Kiedy zważono ją na sześć miesięcy przed ogłoszeniem naboru do szkoły baletowej, nauczyciel stwierdził, że mogłaby nieco schudnąć, gdyż moie nie zostać przyjęta do szkoły. Wówczas jej BMl wynosił 17A a waga jej ciała 85 proc. ABW. Zoe zaczęła stosować dietę i dość szybko spadek jej wagi został dostrzeżony przez dyrektorkę szkoły, która skontaktowała się z matką ostrzegając ją. że Zoe jest kolejną dziewczynką, która zachorowała na jadłowstręt psy* chiczny. Matka od razu zabrała Zoe do lekarza, który skierował ją do szpitala. Jej BMl wynosił wtedy 16 (78 proc. ABW). W sm-tału Zoe odmawiała jedzenia lub oddawała swoje porcje innym pacjentkom. Przyjęła taką strategię postępowania, pomewtł uważała, że jeśli przytyje, jej szanse na przyjęcie do szkoły bak*
mmmmm