ANG23456234567899999

[4] Molecular Sieves, Biuro Wydawnicze _:,Chemia”, WaTSitawa 1973.

15) W.M. Meierj Molecular Sieves, Society of Chemical InduBtry, London 1968.

[6]    W.M. Meier, D.H. Olsem, Adv. Chem. Ser., 101, 155 (1971).

[7]    L. Broussard, D.P. Shoemater, J. Am. Chem, Soc., 82,1041 (1960).

[8]    P.E. Piekcrt_rJ.A. Rabo, Proc. Srd Int. Congr. Catal., Amsterdam 1964, b. 714,

[$J J.V. Smith, ACS Advances in Chemistry Scries, 101,171 <1971).

110) J.A. Rabo, C.L. Angoli, V. Shoraaker, Trudy IV Mieżdunarodnogn Krmgreasa. pr?

Katalizu, Nauka, Moskwa, vol. 2 <1970), s. 115.

[11.] W.M. Meier, Z. Kristallogr., 115, 439 (1961).

[12)    T.E. Whytajr., E.L. Wu, G.T. Kerx, P.B. Venuto, J. Catal. 20, 83 <1971).

[13)    L. Puppe, Chemie in ungęrer Zeit, 20, 117 <1986).

[14)    J. Dwyer, Chemistry and Industiy (1984), nndb,

L15J G.T. Kokotailo, S.L. Lawton, D.H. Olson, W.M. Meier, Naturę, 272,437 (197$),

[16)    G.T. Kokotailo, P. Chu, S.L. Lawton, W.M. Meier, Naturę, 275,119 <1078).

[17)    R.M. Bfurer, Naturę, 104, 112 (1949).

[18)    A. Hirschler, Proc. Srd Inter. Congr. Catalysis, Amsterdam, vd. 1(1965), b- 726.

[19)    C.S. P)anck, Proc. Srd Inter. Congr. Catalysis, Amsterdam, vol. 1 (1966), a. 727. 120] G.W. Ciciszwili, T.G. Andronikaszwili, G.N. Kirów, Ł.D. FiJizowa, Zeolity naturalne, WNT, Warszawa 1990.

[21} O. Petzold, H.J. Feli, Abfallwirtechafts JoumaJ, A $626'13 <1994).

ROZDZIAŁ 10 .

10.1. Surowce stosowane do produkcji węgli aktywnych

Węgiel aktywny jest otrzymywany na skalę przemysłowa, na drodze karbonizacji i aktywami następujących surowców: węgła kamiennego i brunatnego, półkokau, koksu, torfu, drewna, ligniny, pestek owoców, skorup orzechów., polimerów organicznych, odpadów przemysłowych (gumy, bakelitu, skał płonnych), W zależności od charakteru surowca wyjściowego zmienia się technologia produkcji węgla aktywnego, właściwości, zastosowanie i cena. Wymienione materiały poddaje się w pierwszym etapie karbonizacji. Proces karbonizacji, czyli piroliza wyjściowego materiału, przeprowadzana jest bez dostępu powietrza i bez udziału czynników chemicznych. Powstały produkt jest mało aktywny adsorpcyjnie,

0    powierzchni właściwej laiku m²/g, W następnym etapie karbondzat poddawany jest procesowi aktywacji, w efekcie którego tworzy się węgiel aktywny.

W wyniku karbonizacji otrzymuje się na przykład z węgli słabo spiekających tanie adsorbenty ziarnowe, które formuje się przez dodanie lepiszcza w granulowane (formowane), natomiast z •węgli spiekających się otrzymuje się granulowane. Jako lepiszcze stosowane są smoły drzewne

1    węglowe oraz paki. Zawarte w smole substancje sprzyjają zlepianiu cząstek węgla, wpływają na stopień rozwinięcia struktury porowatej oraz na wytrzymałość mechaniczną.

Earbonizacja jest najważniejszym etapem w procesie otrzymywania węgli aktywnych, której poddaje się węgle. W pierwszym etapie uformowane z pyłu węglowego i lepiszcza granule suszy się w temperaturze około 200 ^VC w celu usunięcia nadmiaru lepiszcza, a następnie poddaje się obróbce termicznej w temperaturze od 500 do SOO “''C (najczęściej 600 °C). Wydzielają, się wtedy części lotne i powstaje pierwotna struktura porowata. Zachodzące procesy polikondensacji i polimeryzacji prowadzą do po-

135