ANG2345623456789

M.M. Dubinin, Metody priviedienia izoterm adsorpcji i udelnaja. povjęrchno.$t adsorbentu, Nauka, Moskva 1976.

J. Warych, Oczyszczania przemysłowych gazów odlotowych, WNT, Warszawa 1994, s. S33.

I S. Brunauer, L.S. Deming, W.S. Deraing, E. Tełler, J. Am, Cham. Sec., 62, 172S (1940).

] J.H. da Boer, The Structure and Proparties of Porous Materils, D.H. Everett, F.S. Stone (eds.), Butterworth, London 1968, s. 66.

] W.S. Komarov. Adsorbenty i ich svojstva, Nauka i Technika, Mińsk 1977.

rozdział 3

METODY OKREŚLANIA TEKSTURY ADSORBENTÓW

3.1. Wyznaczanie powierzchni właściwej i struktury porowatej

"W celu scharakteryzowania struktury porowatej adsorbentów sporządza się izotermy acLsorpcji-desorpcji, które wyznacza się na podstawie odpowiednio dużej liczby punktów eksperymentalnych. Pomiary powinny być wykonane przy „płynnej* zmianie ciśnienia i nie wykazywać niespodziewanych nieręgnlarności, Występowanie hiaterezy poniżej ciśnienia względnego pip^ ^ 0,3-0,4 musi wzbudzać podąjrzenie popełniania błędu pomiarowego, co wymaga powtórzenia badania. Otrzymanie spójnego obrazu struktury porowatej próbki wymaga zastosowania różnych metod badawczych. Wnioski z przeprowadzonych, badań powinny być wyciągnięte na podstawie wyników uzyskanych z tych metod. Należy pamiętać, że każda z metod oparta jest na pewnych uproszczeniach i z tego względu wnioskowanie na podstawie wyników uzyskanych tylko jedną metodą nie odzwierciedla rzeczywistej tekstury adsorbentu. Dlatego też w celu uzyskania pełnej informacji o teksturze należy przeprowadzić pebną analizę na podstawie wyników charakteryzujących, następujące parametry (lys. 3.1) [11:

-    powierzchnia właściwa,

-    kszrtalt porów,

-    objętość porów,

-    rozkład porów według rozmiaru.

Powyższe dane uzyskać można za pomocą jednej lub kilku metod. Do najważniejszych należą:

— metoda. Broekhoffa-de Boera (BdB) [2] oparta na rozważaniach termodynamicznych, a dokładniej na potencjale termodynamicznym w

S9