ANG2345623456789

M.M. Dubinin, Metody priyiedienia izoterm adsorpcji i udelnaja pov5erchno3t adsorbentom', Nauka, Moskva 1976.

J. Warych, Oczyszczanie przemysłowych gazów odlotowych, WNT, Warszawa 1994, s. S33.

I S. Bmnauei*, L.S. Doming, W-S. Deraiog, E. Teller, J. Am. Cham. Sec., 62, 1723 (1940).

J J.H. de Boer, The Structure and Proparties of Porous Materils, D.H. Everett, F.S. Stone (eds.), Butterworth, London 1953, s. 66.

] W.S. Komarov, Adsorbenty i ich svojatva, Nauka i Technika, Mińsk 1977.

Rozdział 3

METODY OKREŚLANIA TEKSTURY ADSORBENTÓW

3.1. Wyznaczanie powierzchni właściwej i struktury porowatej

"W celu scharakteryzowania struktury porowatej adsorbentów sporzą-dza się izotermy adsorpcji-desorpc.ji, które wyznacza się na podstawie odpowiednio dużej liczby punktów eksperymentalnych. Pomiary powinny być wykonane przy „płynnej* zmianie ciśnienia i nie wykazywać niespodziewanych nieregularności, Występowanie histerezy poniżej ciśnienia względnego p/p₀ ~ 0,8-0,4 musi wzbudzać podejrzenie popełniania błędu pomiarowego, co wymaga powtórzenia badania. Otrzymanie spójnego obrazu struktury porowatej próbki wymaga zastosowania różnych metod badawczych. Wnioski z przeprowadzonych, badań powinny być wyciągnięte na podstawie wyników uzyskanych z tych metod. Należy pamiętać, że każda z metod oparta jest na pewnych uproszczeniach i z tego względu wnioskowanie na podstawie wyników uzyskanych tylko jedna, metodą nie odzwierciedla rzeczywistej tekstury adsorbentu. Dlatego też w celu uzyskania pełnej informacji o teksturze należy przeprowadzić pebną analizę na podstawie wyników charakteryzujących następujące parametry (rys. 3.1) [11:

-    powierzchnia właściwa,

-    kształt porów,

-    objętość porów,

-    rozkład porów według rozmiaru.

Powyższe dane uzyskać można za pomocą jednej lub kilku metod. Do najważniejszych należą:

— metoda Broekhoffa-de Boera (BdB) [21 oparta na rozważaniach termodynamicznych, a dokładniej na potencjale termodynamicznym w

S9