iynamicznei konstrukcji składników wierszą.
;c
ty są wzajemnie powią-
wszystkich czyn^ków w odniesieniu do całości m formy, ale rozumie je iony treści i nawet nie a.
fczna, to rozwijająca się dy-zy statyczny znak równości 'ch stosunków i całkowania, iwisko dynamiczne*7.
ną. Zyskuje ona charak-reści, co ze względu na struktur, takich jak kie-/pisana w życie literac-rycznym. W ten sposób strukturalnej.
/la się dość szybko i nie radzieckie poparło ten ztukę z życiem społecz-r zagadnienia obrazowa-jego ideologii. Rozwią-tadko odpowiadały tym a kryzys szkoły formal-runek ten wyczerpał się nki dla koncepcji, które kładem tu może być so-,,strukturalna'' definicja ideę funkcji poetyckiej ta. O morfologie bajki "psychologię sztuki Wy-chtina. Wielkość szkoły ncji intelektualnej, któ-t teorii literaturoznaw-
... nauka badająca życie znaków w-obrębie życia społecznego...
1
W ,opisie Relacji między teorią znaków a. nąuką.o literaturze wrócimy do projektu Ferdynanda de Saussure’a,. Sformułowany on został następująco:
Ojeżeli chcemy odkryć prawdziwą naturę języka, musimy przede wszystkim \ wziąć w nim pod uwagę to, co ma wspólnego ze wszystkimi innymi systemami ^Itego samego rodzaju. [...] W ten sposób nie tylko wyjaśnimy problem języko-/ Wy, lecz również — jak sądzimy — rozważając obrzędy, zwyczaje itd. jako j znaki, ujrzymy te fakty w innym świetle oraz odczujemy potrzebę ugrupowania ich w obrębie semiologii i wyjaśnienia prawami tejże nauki1.
Semiologia de Saussure'a wiąże się ściślej lingwistyką stru-ktjiraln&t Podltawowe kategorie tej nauki, tókló jaik śystemTi wypowiedź, determinują- pojęcie znaku, z kolei koncepcja znaku oddziałuje na ujęcie systemu. W części poprzedniej pokazaliśmy konsekwencje myśli strukturalnej w badaniach literackich. Metodologia ta istnieje względnie niezależnie od koncepcji semio-tycznych, aczkolwiek językoznawstwo dowodzi, że nie można posługiwać się dyrektywami strukturalizmu ignorując teorię znaku. Jednakże powstanie semiotyki nie wiązało się w sposób ko-nieczny ze strukturalizmem. Jej amerykański twórca, Charles Sahders Peirce, był filozofem i logikiem; wypracowałam najogól-niejsze reguły teorii znaku na bazie kierunku filozoficznego tak odległego od strukturalizmu, jakim był pragmatyzm. Z kolei de
237
i